1. in illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent quod manducarent convocatis discipulis ait illis

2. misereor super turba quia ecce jam triduo sustinent me nec habent quod manducent

3. et si dimisero eos jejunos in domum suam deficient in via quidam enim ex eis de longe venerunt

4. et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine

5. et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt septem

6. et præcepit turbæ discumbere supra terram et accipiens septem panes gratias agens fregit et dabat discipulis suis ut adponerent et adposuerunt turbæ

7. et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et jussit adponi

8. et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt quod superaverat de fragmentis septem sportas

9. erant autem qui manducaverunt quasi quattuor milia et dimisit eos

10. et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha

11. et exierunt Pharisæi et cœperunt conquirere cum eo quærentes ab illo signum de cælo temptantes eum

12. et ingemescens spiritu ait quid generatio ista quærit signum amen dico vobis si dabitur generationi isti signum

13. et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fretum

14. et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi

15. et præcipiebat eis dicens videte cavete a fermento Pharisæorum et fermento Herodis

16. et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes non habemus

17. quo cognito Jesus ait illis quid cogitatis quia panes non habetis nondum cognoscitis nec intellegitis adhuc cæcatum habetis cor vestrum

18. oculos habentes non videtis et aures habentes non auditis nec recordamini

19. quando quinque panes fregi in quinque milia et quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis dicunt ei duodecim

20. quando et septem panes in quattuor milia quot sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem

21. et dicebat eis quomodo nondum intellegitis

22. et veniunt Bethsaida et adducunt ei cæcum et rogabant eum ut illum tangeret

23. et adprehendens manum cæci eduxit eum extra vicum et expuens in oculos ejus inpositis manibus suis interrogavit eum si aliquid videret

24. et aspiciens ait video homines velut arbores ambulantes

25. deinde iterum inposuit manus super oculos ejus et cœpit videre et restitutus est ita ut videret clare omnia

26. et misit illum in domum suam dicens vade in domum tuam et si in vicum introjeris nemini dixeris

27. et egressus est Jesus et discipuli ejus in castella Cæsareæ Philippi et in via interrogabat discipulos suos dicens eis quem me dicunt esse homines

28. qui responderunt illi dicentes Johannem Baptistam alii Heliam alii vero quasi unum de prophetis

29. tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse respondens Petrus ait ei tu es Christus

30. et comminatus est eis ne cui dicerent de illo

31. et cœpit docere illos quoniam oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere

32. et palam verbum loquebatur et adprehendens eum Petrus cœpit increpare eum

33. qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro dicens vade retro me Satana quoniam non sapis quæ Dei sunt sed quæ sunt hominum

34. et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me

35. qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium salvam eam faciet

36. quid enim proderit homini si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animæ suæ

37. aut quid dabit homo commutationem pro anima sua

38. qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice et Filius hominis confundetur eum cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis

39. et dicebat illis amen dico vobis quia sunt quidam de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute





“O meu passado, Senhor, à Tua misericórdia. O meu Presente, ao Teu amor. O meu futuro, à Tua Providência.” São Padre Pio de Pietrelcina