1. Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii,
1. notam autem facimus vobis fratres gratiam Dei quæ data est in ecclesiis Macedoniæ
2. jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowały się bardzo i jak skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty.
2. quod in multo experimento tribulationis abundantia gaudii ipsorum et altissima paupertas eorum abundavit in divitias simplicitatis eorum
3. Według możliwości, a nawet - zaświadczam to - ponad swe możliwości okazały gotowość,
3. quia secundum virtutem testimonium illis reddo et supra virtutem voluntarii fuerunt
4. nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę współdziałania w posłudze na rzecz świętych.
4. cum multa exhortatione obsecrantes nos gratiam et communicationem ministerii quod fit in sanctos
5. I nie tylko tak było, jakeśmy się spodziewali, lecz ofiarowały siebie samych najprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą.
5. et non sicut speravimus sed semet ipsos dederunt primum Domino deinde nobis per voluntatem Dei
6. Poprosiliśmy więc Tytusa, aby jak to już rozpoczął, tak też i dokonał tego dzieła miłosierdzia względem was.
6. ita ut rogaremus Titum ut quemadmodum cœpit ita et perficiat in vos etiam gratiam istam
7. A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali.
7. sed sicut in omnibus abundatis fide et sermone et scientia et omni sollicitudine et caritate vestra in nos ut et in hac gratia abundetis
8. Nie mówię tego, aby wam wydawać rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych, wypróbować waszą miłość.
8. non quasi imperans dico sed per aliorum sollicitudinem etiam vestræ caritatis ingenitum bonum conprobans
9. Znacie przecież łaskę Pana naszego Jezusa Chrystusa, który będąc bogaty, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.
9. scitis enim gratiam Domini nostri Jesu Christi quoniam propter vos egenus factus est cum esset dives ut illius inopia vos divites essetis
10. Tak więc udzielam wam rady, a to przyniesie pożytek wam, którzy zaczęliście już ubiegłego roku nie tylko chcieć, lecz i działać.
10. et consilium in hoc do hoc enim vobis utile est qui non solum facere sed et velle cœpistis ab anno priore
11. Doprowadźcie teraz to dzieło do końca, aby czynne podzielenie się tym, co macie, potwierdzało waszą chętną gotowość.
11. nunc vero et facto perficite ut quemadmodum promptus est animus voluntatis ita sit et perficiendi ex eo quod habetis
12. A gotowość uznaje się nie według tego, czego się nie ma, lecz według tego, co się ma.
12. si enim voluntas prompta est secundum id quod habet accepta est non secundum quod non habet
13. Nie o to bowiem idzie, żeby innym sprawiać ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość.
13. non enim ut aliis sit remissio vobis autem tribulatio sed ex æqualitate
14. Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane:
14. in præsenti tempore vestra abundantia illorum inopiam suppleat ut et illorum abundantia vestræ inopiæ sit supplementum ut fiat æqualitas sicut scriptum est
15. Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele.
15. qui multum non abundavit et qui modicum non minoravit
16. A Bogu niech będą dzięki za to, że wszczepił tę troskę o was w serce Tytusa,
16. gratias autem Deo qui dedit eandem sollicitudinem pro vobis in corde Titi
17. iż przyjął zachętę, a będąc jeszcze bardziej gorliwym, z własnej woli wybrał się do was.
17. quoniam exhortationem quidem suscepit sed cum sollicitior esset sua voluntate profectus est ad vos
18. Posłaliśmy z nim brata, którego sława w Ewangelii rozchodzi się po wszystkich Kościołach.
18. misimus etiam cum illo fratrem cujus laus est in evangelio per omnes ecclesias
19. Co więcej, przez same Kościoły został on ustanowiony towarzyszem naszej podróży w tym dziele, około którego się trudzimy ku chwale samego Pana i ku zaspokojeniu naszego pragnienia,
19. non solum autem sed et ordinatus ab ecclesiis comes peregrinationis nostræ in hac gratia quæ ministratur a nobis ad Domini gloriam et destinatam voluntatem nostram
20. wystrzegając się tego, by ktoś na nas nie sarkał z okazji darów, tak obficie przez nas zebranych.
20. devitantes hoc ne quis nos vituperet in hac plenitudine quæ ministratur a nobis
21. Staramy się bowiem o dobro nie tylko wobec Pana, lecz także wobec ludzi.
21. providemus enim bona non solum coram Deo sed etiam coram hominibus
22. Posłaliśmy z nim również brata naszego, którego gorliwość mieliśmy sposobność wielokrotnie wypróbować, a który teraz, naprawdę, ufając wam okazał się jeszcze bardziej gorliwym.
22. misimus autem cum illis et fratrem nostrum quem probavimus in multis sæpe sollicitum esse nunc autem multo sollicitiorem confidentia multa in vos
23. Tytus jest moim towarzyszem i trudzi się ze mną dla was; a bracia nasi - to wysłańcy Kościołów , chwała Chrystusa.
23. sive pro Tito qui est socius meus et in vos adiutor sive fratres nostri apostoli ecclesiarum gloriæ Christi
24. Okażcie więc im wobec Kościołów waszą miłość i dowody naszej z was chluby.
24. ostensionem ergo quæ est caritatis vestræ et nostræ gloriæ pro vobis in illos ostendite in faciem ecclesiarum
Versículos relacionados com 2 List do Koryntian, 8:
2 Koryntian 8 umów z kolekcją pieniędzy, które Paul organizował, aby pomóc biednym chrześcijanom w Jerozolimie. Zachęca Koryntian do przyczynienia się do hojności i przytacza przykład Macedończyków, którzy, chociaż byli biedni, dobrowolnie dali i poza tym, co mogli. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w tym rozdziale:
1 Koryntian 16:2 - „Pierwszego dnia tygodnia każdy z was odłożył to, co możesz zebrać, zgodnie z dobrobytem, aby kolekcje nie zostały wykonane po przybyciu”. Ten werset pokazuje, że zbiór pieniędzy, aby pomóc potrzebującym braciom, była powszechną praktyką wśród chrześcijan w czasach Pawła.
Łukasza 21:1-4 - „Patrząc, zobaczył bogate oferty do arki skarbowej; i widział także biedną wdowę, aby rzucić tam dwie małe monety; i powiedział, terde, mówię wam, że tak ma Rzucany bardziej niż wszyscy to biedna wdowa. ” Ten werset ilustruje koncepcję dawania z hojnością i poświęceniem, nawet jeśli wartość jest niewielka.
Przysłów 11:24-25- „do których swobodnie rozprzestrzenia się, wciąż jest do niego dodawana; i do którego jest więcej niż tylko, będzie w czystej straty. Miła dusza zostanie ulukowana; podlewana”. Ten werset podkreśla błogosławieństwo, które przychodzi hojnie.
2 Koryntian 9:6-7 - „Ale mówię to: że to, co niewiele się latuje, niewiele się zbiera; i co ma zasuw, w Afrifer. Każdy przyczynia się według jego serca, nie ze smutkiem ani z konieczności; ponieważ z konieczności; ponieważ z konieczności; ponieważ z konieczności; ponieważ z konieczności; Bóg uwielbia to, co daje z radością ”. Ten werset wzmacnia ideę, którą powinniśmy oddać z radością i bez przymusu.
1 Jana 3:17 - „Ale ten, kto ma świat, i zbliżając się do brata w potrzebie, i zamykając swoje serce, jak jest w Nim miłość Boga?” Ten werset podkreśla znaczenie pomocy potrzebującym braciom i pokazuje, że jest to dowód miłości Boga w nas.
Capítulos: