1. W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Nim i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im:

1. in illis diebus iterum cum turba multa esset nec haberent quod manducarent convocatis discipulis ait illis

2. żal mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść.

2. misereor super turba quia ecce jam triduo sustinent me nec habent quod manducent

3. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka.

3. et si dimisero eos jejunos in domum suam deficient in via quidam enim ex eis de longe venerunt

4. Odpowiedzieli uczniowie: Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?

4. et responderunt ei discipuli sui unde istos poterit quis hic saturare panibus in solitudine

5. Zapytał ich: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem.

5. et interrogavit eos quot panes habetis qui dixerunt septem

6. I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi.

6. et præcepit turbæ discumbere supra terram et accipiens septem panes gratias agens fregit et dabat discipulis suis ut adponerent et adposuerunt turbæ

7. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać.

7. et habebant pisciculos paucos et ipsos benedixit et jussit adponi

8. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów.

8. et manducaverunt et saturati sunt et sustulerunt quod superaverat de fragmentis septem sportas

9. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.

9. erant autem qui manducaverunt quasi quattuor milia et dimisit eos

10. Zaraz też wsiadł z uczniami do łodzi i przybył w okolice Dalmanuty.

10. et statim ascendens navem cum discipulis suis venit in partes Dalmanutha

11. Nadeszli faryzeusze i zaczęli rozprawiać z Nim, a chcąc wystawić Go na próbę, domagali się od Niego znaku.

11. et exierunt Pharisæi et cœperunt conquirere cum eo quærentes ab illo signum de cælo temptantes eum

12. On zaś westchnął głęboko w duszy i rzekł: Czemu to plemię domaga się znaku? Zaprawdę powiadam wam: żaden znak nie będzie dany temu plemieniu.

12. et ingemescens spiritu ait quid generatio ista quærit signum amen dico vobis si dabitur generationi isti signum

13. I zostawiwszy ich, wsiadł z powrotem do łodzi i odpłynął na drugą stronę.

13. et dimittens eos ascendens iterum abiit trans fretum

14. A uczniowie zapomnieli wziąć chlebów i tylko jeden mieli z sobą w łodzi.

14. et obliti sunt sumere panes et nisi unum panem non habebant secum in navi

15. Wtedy im przykazał: Uważajcie, strzeżcie się kwasu faryzeuszów i kwasu Heroda.

15. et præcipiebat eis dicens videte cavete a fermento Pharisæorum et fermento Herodis

16. Oni zaczęli rozprawiać między sobą o tym, że nie mają chleba.

16. et cogitabant ad alterutrum dicentes quia panes non habemus

17. Jezus zauważył to i rzekł im: Czemu rozprawiacie o tym, że nie macie chleba? Jeszcze nie pojmujecie i nie rozumiecie, tak otępiały macie umysł?

17. quo cognito Jesus ait illis quid cogitatis quia panes non habetis nondum cognoscitis nec intellegitis adhuc cæcatum habetis cor vestrum

18. Macie oczy, a nie widzicie; macie uszy, a nie słyszycie? Nie pamiętacie, ile zebraliście koszów pełnych ułomków,

18. oculos habentes non videtis et aures habentes non auditis nec recordamini

19. kiedy połamałem pięć chlebów dla pięciu tysięcy? Odpowiedzieli Mu: Dwanaście.

19. quando quinque panes fregi in quinque milia et quot cofinos fragmentorum plenos sustulistis dicunt ei duodecim

20. A kiedy połamałem siedem chlebów dla czterech tysięcy, ile zebraliście koszów pełnych ułomków? Odpowiedzieli: Siedem.

20. quando et septem panes in quattuor milia quot sportas fragmentorum tulistis et dicunt ei septem

21. I rzekł im: Jeszcze nie rozumiecie?

21. et dicebat eis quomodo nondum intellegitis

22. Potem przyszli do Betsaidy. Tam przyprowadzili Mu niewidomego i prosili, żeby się go dotknął.

22. et veniunt Bethsaida et adducunt ei cæcum et rogabant eum ut illum tangeret

23. On ujął niewidomego za rękę i wyprowadził go poza wieś. Zwilżył mu oczy śliną, położył na niego ręce i zapytał: Czy widzisz co?

23. et adprehendens manum cæci eduxit eum extra vicum et expuens in oculos ejus inpositis manibus suis interrogavit eum si aliquid videret

24. A gdy przejrzał, powiedział: Widzę ludzi, bo gdy chodzą, dostrzegam ich niby drzewa.

24. et aspiciens ait video homines velut arbores ambulantes

25. Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał /on/ zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie.

25. deinde iterum inposuit manus super oculos ejus et cœpit videre et restitutus est ita ut videret clare omnia

26. Jezus odesłał go do domu ze słowami: Tylko do wsi nie wstępuj.

26. et misit illum in domum suam dicens vade in domum tuam et si in vicum introjeris nemini dixeris

27. Potem Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: Za kogo uważają Mnie ludzie?

27. et egressus est Jesus et discipuli ejus in castella Cæsareæ Philippi et in via interrogabat discipulos suos dicens eis quem me dicunt esse homines

28. Oni Mu odpowiedzieli: Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków.

28. qui responderunt illi dicentes Johannem Baptistam alii Heliam alii vero quasi unum de prophetis

29. On ich zapytał: A wy za kogo mnie uważacie? Odpowiedział Mu Piotr: Ty jesteś Mesjasz.

29. tunc dicit illis vos vero quem me dicitis esse respondens Petrus ait ei tu es Christus

30. Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.

30. et comminatus est eis ne cui dicerent de illo

31. I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele cierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że będzie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie.

31. et cœpit docere illos quoniam oportet Filium hominis multa pati et reprobari a senioribus et a summis sacerdotibus et scribis et occidi et post tres dies resurgere

32. A mówił zupełnie otwarcie te słowa. Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać.

32. et palam verbum loquebatur et adprehendens eum Petrus cœpit increpare eum

33. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz o tym, co Boże, ale o tym, co ludzkie.

33. qui conversus et videns discipulos suos comminatus est Petro dicens vade retro me Satana quoniam non sapis quæ Dei sunt sed quæ sunt hominum

34. Potem przywołał do siebie tłum razem ze swoimi uczniami i rzekł im: Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje!

34. et convocata turba cum discipulis suis dixit eis si quis vult post me sequi deneget se ipsum et tollat crucem suam et sequatur me

35. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, zachowa je.

35. qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam qui autem perdiderit animam suam propter me et evangelium salvam eam faciet

36. Cóż bowiem za korzyść stanowi dla człowieka zyskać świat cały, a swoją duszę utracić?

36. quid enim proderit homini si lucretur mundum totum et detrimentum faciat animæ suæ

37. Bo cóż może dać człowiek w zamian za swoją duszę?

37. aut quid dabit homo commutationem pro anima sua

38. Kto się bowiem Mnie i słów moich zawstydzi przed tym pokoleniem wiarołomnym i grzesznym, tego Syn Człowieczy wstydzić się będzie, gdy przyjdzie w chwale Ojca swojego razem z aniołami świętymi.

38. qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice et Filius hominis confundetur eum cum venerit in gloria Patris sui cum angelis sanctis

39.

39. et dicebat illis amen dico vobis quia sunt quidam de hic stantibus qui non gustabunt mortem donec videant regnum Dei veniens in virtute





“De que vale perder-se em vãos temores?” São Padre Pio de Pietrelcina