Ewangelia Marka, 12
1. I zaczął im mówić w przypowieściach: Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę. W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał.
1. et cœpit illis in parabolis loqui vineam pastinavit homo et circumdedit sepem et fodit lacum et ædificavit turrem et locavit eam agricolis et peregre profectus est
2. W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy.
2. et misit ad agricolas in tempore servum ut ab agricolis acciperet de fructu vineæ
3. Ci chwycili go, obili i odesłali z niczym.
3. qui adprehensum eum ceciderunt et dimiserunt vacuum
4. Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli.
4. et iterum misit ad illos alium servum et illum capite vulneraverunt et contumeliis adfecerunt
5. Posłał jeszcze jednego, tego zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali.
5. et rursum alium misit et illum occiderunt et plures alios quosdam cædentes alios vero occidentes
6. Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: Uszanują mojego syna.
6. adhuc ergo unum habens filium carissimum et illum misit ad eos novissimum dicens quia reverebuntur filium meum
7. Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie: to jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze.
7. coloni autem dixerunt ad invicem hic est heres venite occidamus eum et nostra erit hereditas
8. I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy.
8. et adprehendentes eum occiderunt et ejecerunt extra vineam
9. Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym.
9. quid ergo faciet dominus vineæ veniet et perdet colonos et dabit vineam aliis
10. Nie czytaliście tych słów w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła.
10. nec scripturam hanc legistis lapidem quem reprobaverunt ædificantes hic factus est in caput anguli
11. Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych.
11. a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris
12. I starali się Go ująć, lecz bali się tłumu. Zrozumieli bowiem, że przeciw nim powiedział tę przypowieść. Zostawili więc Go i odeszli.
12. et quærebant eum tenere et timuerunt turbam cognoverunt enim quoniam ad eos parabolam hanc dixerit et relicto eo abierunt
13. Posłali natomiast do Niego kilku faryzeuszów i zwolenników Heroda, którzy mieli pochwycić Go w mowie.
13. et mittunt ad eum quosdam ex Pharisæis et Herodianis ut eum caperent in verbo
14. Ci przyszli i rzekli do Niego: Nauczycielu, wiemy, że jesteś prawdomówny i na nikim Ci nie zależy. Bo nie oglądasz się na osobę ludzką, lecz drogi Bożej w prawdzie nauczasz. Czy wolno płacić podatek Cezarowi, czy nie? Mamy płacić czy nie płacić?
14. qui venientes dicunt ei magister scimus quoniam verax es et non curas quemquam nec enim vides in faciem hominis sed in veritate viam Dei doces licet dari tributum Cæsari an non dabimus
15. Lecz On poznał ich obłudę i rzekł do nich: Czemu Mnie wystawiacie na próbę? Przynieście Mi denara; chcę zobaczyć.
15. qui sciens versutiam eorum ait illis quid me temptatis adferte mihi denarium ut videam
16. Przynieśli, a On ich zapytał: Czyj jest ten obraz i napis? Odpowiedzieli Mu: Cezara.
16. at illi adtulerunt et ait illis cujus est imago hæc et inscriptio dicunt illi Cæsaris
17. Wówczas Jezus rzekł do nich: Oddajcie więc Cezarowi to, co należy do Cezara, a Bogu to, co należy do Boga. I byli pełni podziwu dla Niego.
17. respondens autem Jesus dixit illis reddite igitur quæ sunt Cæsaris Cæsari et quæ sunt Dei Deo et mirabantur super eo
18. Potem przyszli do Niego saduceusze, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób:
18. et venerunt ad eum Sadducæi qui dicunt resurrectionem non esse et interrogabant eum dicentes
19. Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: Jeśli umrze czyjś brat i pozostawi żonę, a nie zostawi dziecka, niech jego brat weźmie ją za żonę i wzbudzi potomstwo swemu bratu.
19. magister Moses nobis scripsit ut si cujus frater mortuus fuerit et dimiserit uxorem et filios non reliquerit accipiat frater ejus uxorem ipsius et resuscitet semen fratri suo
20. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy wziął żonę i umierając, nie zostawił potomstwa.
20. septem ergo fratres erant et primus accepit uxorem et mortuus est non relicto semine
21. Drugi ją wziął i też umarł bez potomstwa, tak samo trzeci.
21. et secundus accepit eam et mortuus est et nec iste reliquit semen et tertius similiter
22. I siedmiu ich nie zostawiło potomstwa. W końcu po wszystkich umarła ta kobieta.
22. et acceperunt eam similiter septem et non reliquerunt semen novissima omnium defuncta est et mulier
23. Przy zmartwychwstaniu więc, gdy powstaną, którego z nich będzie żoną? Bo siedmiu miało ją za żonę.
23. in resurrectione ergo cum resurrexerint cujus de his erit uxor septem enim habuerunt eam uxorem
24. Jezus im rzekł: Czyż nie dlatego jesteście w błędzie, że nie rozumiecie Pisma ani mocy Bożej?
24. et respondens Jesus ait illis non ideo erratis non scientes scripturas neque virtutem Dei
25. Gdy bowiem powstaną z martwych, nie będą się ani żenić, ani za mąż wychodzić, ale będą jak aniołowie w niebie.
25. cum enim a mortuis resurrexerint neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli in cælis
26. Co zaś dotyczy umarłych, że zmartwychwstaną, czyż nie czytaliście w księdze Mojżesza, tam gdzie mowa "O krzaku", jak Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba.
26. de mortuis autem quod resurgant non legistis in libro Mosi super rubum quomodo dixerit illi Deus inquiens ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Jacob
27. Nie jest On Bogiem umarłych, lecz żywych. Jesteście w wielkim błędzie.
27. non est Deus mortuorum sed vivorum vos ergo multum erratis
28. Zbliżył się także jeden z uczonych w Piśmie, który im się przysłuchiwał, gdy rozprawiali ze sobą. Widząc, że Jezus dobrze im odpowiedział, zapytał Go: Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?
28. et accessit unus de scribis qui audierat illos conquirentes et videns quoniam bene illis responderit interrogavit eum quod esset primum omnium mandatum
29. Jezus odpowiedział: Pierwsze jest: Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz, Pan jest jeden.
29. Jesus autem respondit ei quia primum omnium mandatum est audi Israël Dominus Deus noster Deus unus est
30. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą.
30. et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex tota mente tua et ex tota virtute tua hoc est primum mandatum
31. Drugie jest to: Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego. Nie ma innego przykazania większego od tych.
31. secundum autem simile illi diliges proximum tuum tamquam te ipsum majus horum aliud mandatum non est
32. Rzekł Mu uczony w Piśmie: Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznieś powiedział, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego.
32. et ait illi scriba bene magister in veritate dixisti quia unus est et non est alius præter eum
33. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego daleko więcej znaczy niż wszystkie całopalenia i ofiary.
33. et ut diligatur ex toto corde et ex toto intellectu et ex tota anima et ex tota fortitudine et diligere proximum tamquam se ipsum majus est omnibus holocaustomatibus et sacrificiis
34. Jezus widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: Niedaleko jesteś od królestwa Bożego. I nikt już nie odważył się więcej Go pytać.
34. Jesus autem videns quod sapienter respondisset dixit illi non es longe a regno Dei et nemo jam audebat eum interrogare
35. Nauczając w świątyni, Jezus zapytał: Jak mogą twierdzić uczeni w Piśmie, że Mesjasz jest Synem Dawida?
35. et respondens Jesus dicebat docens in templo quomodo dicunt scribæ Christum Filium esse David
36. Wszak sam Dawid mówi w Duchu Świętym: Rzekł Pan do Pana mego: Siądź po prawicy mojej, aż położę nieprzyjaciół Twoich pod stopy Twoje.
36. ipse enim David dicit in Spiritu Sancto dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
37. Sam Dawid nazywa Go Panem, skądże więc jest [tylko] jego synem? A wielki tłum chętnie Go słuchał.
37. ipse ergo David dicit eum Dominum et unde est filius ejus et multa turba eum libenter audivit
38. I nauczając dalej mówił: Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku,
38. et dicebat eis in doctrina sua cavete a scribis qui volunt in stolis ambulare et salutari in foro
39. pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach.
39. et in primis cathedris sedere in synagogis et primos discubitus in cenis
40. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok.
40. qui devorant domos viduarum sub obtentu prolixæ orationis hii accipient prolixius judicium
41. Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele.
41. et sedens Jesus contra gazofilacium aspiciebat quomodo turba jactaret æs in gazofilacium et multi divites jactabant multa
42. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
42. cum venisset autem una vidua pauper misit duo minuta quod est quadrans
43. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony.
43. et convocans discipulos suos ait illis amen dico vobis quoniam vidua hæc pauper plus omnibus misit qui miserunt in gazofilacium
44. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie.
44. omnes enim ex eo quod abundabat illis miserunt hæc vero de penuria sua omnia quæ habuit misit totum victum suum
