1. Po upływie szabatu Maria Magdalena, Maria, matka Jakuba, i Salome nakupiły wonności, żeby pójść namaścić Jezusa.

1. et cum transisset sabbatum Maria Magdalene et Maria Jacobi et Salome emerunt aromata ut venientes unguerent eum

2. Wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia przyszły do grobu, gdy słońce wzeszło.

2. et valde mane una sabbatorum veniunt ad monumentum orto jam sole

3. A mówiły między sobą: Kto nam odsunie kamień od wejścia do grobu?

3. et dicebant ad invicem quis revolvet nobis lapidem ab ostio monumenti

4. Gdy jednak spojrzały, zauważyły, że kamień był już odsunięty, a był bardzo duży.

4. et respicientes vident revolutum lapidem erat quippe magnus valde

5. Weszły więc do grobu i ujrzały młodzieńca, siedzącego po prawej stronie, ubranego w białą szatę; i bardzo się przestraszyły.

5. et intrœuntes in monumento viderunt juvenem sedentem in dextris coopertum stola candida et obstipuerunt

6. Lecz on rzekł do nich: Nie bójcie się! Szukacie Jezusa z Nazaretu, ukrzyżowanego; powstał, nie ma Go tu. Oto miejsce, gdzie Go złożyli.

6. qui dicit illis nolite expavescere Jesum quæritis Nazarenum crucifixum surrexit non est hic ecce locus ubi posuerunt eum

7. Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział.

7. sed ite et dicite discipulis ejus et Petro quia præcedit vos in Galilæam ibi eum videbitis sicut dixit vobis

8. One wyszły i uciekły od grobu; ogarnęło je bowiem zdumienie i przestrach. Nikomu też nic nie oznajmiły, bo się bały.

8. at illæ exeuntes fugerunt de monumento invaserat enim eas tremor et pavor et nemini quicquam dixerunt timebant enim

9. Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której wyrzucił siedem złych duchów.

9. surgens autem mane prima sabbati apparuit primo Mariæ Magdalenæ de qua ejecerat septem dæmonia

10. Ona poszła i oznajmiła to tym, którzy byli z Nim, pogrążonym w smutku i płaczącym.

10. illa vadens nuntiavit his qui cum eo fuerant lugentibus et flentibus

11. Ci jednak słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie chcieli wierzyć.

11. et illi audientes quia viveret et visus esset ab ea non crediderunt

12. Potem ukazał się w innej postaci dwom z nich na drodze, gdy szli do wsi.

12. post hæc autem duobus ex eis ambulantibus ostensus est in alia effigie euntibus in villam

13. Oni powrócili i oznajmili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.

13. et illi euntes nuntiaverunt ceteris nec illis crediderunt

14. W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.

14. novissime recumbentibus illis undecim apparuit et exprobravit incredulitatem illorum et duritiam cordis quia his qui viderant eum resurrexisse non crediderant

15. I rzekł do nich: Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!

15. et dixit eis euntes in mundum universum prædicate evangelium omni creaturæ

16. Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony.

16. qui crediderit et baptizatus fuerit salvus erit qui vero non crediderit condemnabitur

17. Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą;

17. signa autem eos qui crediderint hæc sequentur in nomine meo dæmonia eicient linguis loquentur novis

18. węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, i ci odzyskają zdrowie.

18. serpentes tollent et si mortiferum quid biberint non eos nocebit super ægrotos manus inponent et bene habebunt

19. Po rozmowie z nimi Pan Jezus został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.

19. et Dominus quidem postquam locutus est eis adsumptus est in cælum et sedit a dextris Dei

20. Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

20. illi autem profecti prædicaverunt ubique Domino cooperante et sermonem confirmante sequentibus signis





“A prática das bem-aventuranças não requer atos de heroísmo, mas a aceitação simples e humilde das várias provações pelas quais a pessoa passa.” São Padre Pio de Pietrelcina