Liber Psalmorum, 139

1. Magistro chori. David. PSALMUS. Domine, scrutatus es et cognovisti me,

1. Gr. Psalm 139 (Heb. 140) εἰς τὸ τέλος ψαλμὸς τῷ Δαυιδ

2. tu cognovisti sessionem meam et resurrectionem meam. Intellexisti cogitationes meas de longe,

2. ἐξελοῦ με κύριε ἐξ ἀνθρώπου πονηροῦ ἀπὸ ἀνδρὸς ἀδίκου ῥῦσαί με

3. semitam meam et accubitum meum investigasti. Et omnes vias meas perspexisti,

3. οἵτινες ἐλογίσαντο ἀδικίας ἐν καρδίᾳ ὅλην τὴν ἡμέραν παρετάσσοντο πολέμους

4. quia nondum est sermo in lingua mea, et ecce, Domine, tu novisti omnia.

4. ἠκόνησαν γλῶσσαν αὐτῶν ὡσεὶ ὄφεως ἰὸς ἀσπίδων ὑπὸ τὰ χείλη αὐτῶν διάψαλμα

5. A tergo et a fronte coartasti me et posuisti super me manum tuam.

5. φύλαξόν με κύριε ἐκ χειρὸς ἁμαρτωλοῦ ἀπὸ ἀνθρώπων ἀδίκων ἐξελοῦ με οἵτινες ἐλογίσαντο ὑποσκελίσαι τὰ διαβήματά μου

6. Mirabilis nimis facta est scientia tua super me, sublimis, et non attingam eam.

6. ἔκρυψαν ὑπερήφανοι παγίδα μοι καὶ σχοινία διέτειναν παγίδας τοῖς ποσίν μου ἐχόμενα τρίβου σκάνδαλον ἔθεντό μοι διάψαλμα

7. Quo ibo a spiritu tuo et quo a facie tua fugiam?

7. εἶπα τῷ κυρίῳ θεός μου εἶ σύ ἐνώτισαι κύριε τὴν φωνὴν τῆς δεήσεώς μου

8. Si ascendero in caelum, tu illic es; si descendero in infernum, ades.

8. κύριε κύριε δύναμις τῆς σωτηρίας μου ἐπεσκίασας ἐπὶ τὴν κεφαλήν μου ἐν ἡμέρᾳ πολέμου

9. Si sumpsero pennas aurorae et habitavero in extremis maris,

9. μὴ παραδῷς με κύριε ἀπὸ τῆς ἐπιθυμίας μου ἁμαρτωλῷ διελογίσαντο κατ’ ἐμοῦ μὴ ἐγκαταλίπῃς με μήποτε ὑψωθῶσιν διάψαλμα

10. etiam illuc manus tua deducet me, et tenebit me dextera tua.

10. ἡ κεφαλὴ τοῦ κυκλώματος αὐτῶν κόπος τῶν χειλέων αὐτῶν καλύψει αὐτούς

11. Si dixero: “Forsitan tenebrae compriment me, et nox illuminatio erit circa me”,

11. πεσοῦνται ἐπ’ αὐτοὺς ἄνθρακες ἐν πυρὶ καταβαλεῖς αὐτούς ἐν ταλαιπωρίαις οὐ μὴ ὑποστῶσιν

12. etiam tenebrae non obscurabuntur a te, et nox sicut dies illuminabitur C sicut tenebrae eius ita et lumen eius -.

12. ἀνὴρ γλωσσώδης οὐ κατευθυνθήσεται ἐπὶ τῆς γῆς ἄνδρα ἄδικον κακὰ θηρεύσει εἰς διαφθοράν

13. Quia tu formasti renes meos, contexuisti me in utero matris meae.

13. ἔγνων ὅτι ποιήσει κύριος τὴν κρίσιν τοῦ πτωχοῦ καὶ τὴν δίκην τῶν πενήτων

14. Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum; mirabilia opera tua, et anima mea cognoscit nimis.

14. πλὴν δίκαιοι ἐξομολογήσονται τῷ ὀνόματί σου καὶ κατοικήσουσιν εὐθεῖς σὺν τῷ προσώπῳ σου