1. ecce dies veniunt Domini et dividentur spolia tua in medio tui

1. Ecco, viene un giorno per il Signore; allora le tue spoglie saranno spartite in mezzo a te.

2. et congregabo omnes gentes ad Hierusalem in prœlium et capietur civitas et vastabuntur domus et mulieres violabuntur et egredietur media pars civitatis in captivitatem et reliquum populi non auferetur ex urbe

2. Il Signore radunerà tutte le genti contro Gerusalemme per la battaglia; la città sarà presa, le case saccheggiate, le donne violate, una metà della cittadinanza partirà per l'esilio, ma il resto del popolo non sarà strappato dalla città.

3. et egredietur Dominus et prœliabitur contra gentes illas sicut prœliatus est in die certaminis

3. Il Signore uscirà e combatterà contro quelle nazioni, come quando combattè nel giorno della battaglia.

4. et stabunt pedes ejus in die illa super montem Olivarum qui est contra Hierusalem ad orientem et scindetur mons Olivarum ex media parte sui ad orientem et occidentem prærupto grandi valde et separabitur medium montis ad aquilonem et medium ejus ad meridiem

4. In quel giorno i suoi piedi si poseranno sopra il monte degli Ulivi che sta di fronte a Gerusalemme verso oriente, e il monte degli Ulivi si fenderà in due, da oriente a occidente, formando una valle molto profonda; una metà del monte si ritirerà verso settentrione e l'altra verso mezzogiorno.

5. et fugietis ad vallem montium meorum quoniam coniungetur vallis montium usque ad proximum et fugietis sicut fugistis a facie terræmotus in diebus Oziæ regis Juda et veniet Dominus Deus meus omnesque sancti cum eo

5. Sarà ostruita la valle fra i monti, poiché la nuova valle fra i monti giungerà fino ad Asal; sarà ostruita come fu ostruita durante il terremoto, avvenuto al tempo di Ozia re di Giuda. Verrà allora il Signore mio Dio e con lui tutti i suoi santi.

6. et erit in die illa non erit lux sed frigus et gelu

6. In quel giorno, non vi sarà né luce né freddo, né gelo:

7. et erit dies una quæ nota est Domino non dies neque nox et in tempore vesperæ erit lux

7. sarà un unico giorno, il Signore lo conosce; non ci sarà né giorno né notte; verso sera risplenderà la luce.

8. et erit in die illa exibunt aquæ vivæ de Hierusalem medium earum ad mare orientale et medium earum ad mare novissimum in æstate et in hieme erunt

8. In quel giorno acque vive sgorgheranno da Gerusalemme e scenderanno parte verso il mare orientale, parte verso il Mar Mediterraneo, sempre, estate e inverno.

9. et erit Dominus rex super omnem terram in die illa erit Dominus unus et erit nomen ejus unum

9. Il Signore sarà re di tutta la terra e ci sarà il Signore soltanto, e soltanto il suo nome.

10. et revertetur omnis terra usque ad desertum de colle Remmon ad austrum Hierusalem et exaltabitur et habitabit in loco suo a porta Beniamin usque ad locum portæ Prioris usque ad portam Angulorum et a turre Ananehel usque ad torcularia regis

10. Tutto il paese si trasformerà in pianura da Gàbaa fino a Rimmòn nel Negheb; Gerusalemme si eleverà e sarà abitata nel luogo dov'è, dalla porta di Beniamino fino al posto della prima porta, cioè fino alla porta dell'Angolo, e dalla torre di Cananeèl fino ai torchi del re.

11. et habitabunt in ea et anathema non erit amplius sed sedebit Hierusalem secura

11. Ivi abiteranno: non vi sarà più sterminio e Gerusalemme se ne starà tranquilla e sicura.

12. et hæc erit plaga qua percutiet Dominus omnes gentes quæ pugnaverunt adversus Hierusalem tabescet caro uniuscujusque stantis super pedes suos et oculi ejus contabescent in foraminibus suis et lingua eorum contabescet in ore suo

12. Questa sarà la piaga con cui il Signore colpirà tutti i popoli che avranno mosso guerra a Gerusalemme: imputridiranno le loro carni, mentre saranno ancora in piedi; i loro occhi marciranno nelle orbite; la lingua marcirà loro in bocca.

13. in die illo erit tumultus Domini magnus in eis et adprehendet vir manum proximi sui et conseretur manus ejus super manum proximi sui

13. In quel giorno vi sarà per opera del Signore un grande tumulto tra di loro: uno afferrerà la mano dell'altro e alzerà la mano sopra la mano del suo amico.

14. sed et Judas pugnabit adversus Hierusalem et congregabuntur divitiæ omnium gentium in circuitu aurum et argentum et vestes multæ satis

14. Anche Giuda combatterà in Gerusalemme e là si ammasseranno le ricchezze di tutte le nazioni vicine: oro, argento e vesti in grande quantità.

15. et sic erit ruina equi et muli cameli et asini et omnium jumentorum quæ fuerint in castris illis sicut ruina hæc

15. Di piaga simile saranno colpiti i cavalli, i muli, i cammelli, gli asini e tutte le bestie degli accampamenti.

16. et omnes qui reliqui fuerint de universis gentibus quæ venerint contra Hierusalem ascendent ab anno in annum ut adorent regem Dominum exercituum et celebrent festivitatem tabernaculorum

16. Allora fra tutte le genti che avranno combattuto contro Gerusalemme, i superstiti andranno ogni anno per adorare il re, il Signore degli eserciti, e per celebrare la solennità delle capanne.

17. et erit qui non ascenderit de familiis terræ ad Hierusalem ut adoret regem Dominum exercituum non erit super eos imber

17. Se qualche stirpe della terra non andrà a Gerusalemme per adorare il re, il Signore degli eserciti, su di essa non ci sarà pioggia.

18. quod si et familia Ægypti non ascenderit et non venerit nec super eos erit sed erit ruina qua percutiet Dominus omnes gentes quæ non ascenderint ad celebrandam festivitatem tabernaculorum

18. Se la stirpe d'Egitto non salirà e non vorrà venire, sarà colpita dalla stessa pena che il Signore ha inflitta alle genti che non sono salite a celebrare la festa delle capanne.

19. hoc erit peccatum Ægypti et hoc peccatum omnium gentium quæ non ascenderint ad celebrandam festivitatem tabernaculorum

19. Questo sarà il castigo per l'Egitto e per tutte le genti che non saliranno a celebrare la festa delle capanne.

20. in die illo erit quod super frenum equi est sanctum Domino et erunt lebetes in domo Domini quasi fialæ coram altari

20. In quel tempo anche sopra i sonagli dei cavalli si troverà scritto: «Sacro al Signore», e le caldaie nel tempio del Signore saranno come i bacini che sono davanti all'altare.

21. et erit omnis lebes in Hierusalem et in Juda sanctificatus Domino exercituum et venient omnes immolantes et sument ex eis et coquent in eis et non erit mercator ultra in domo Domini exercituum in die illo

21. Anzi, tutte le caldaie di Gerusalemme e di Giuda saranno sacre al Signore, re degli eserciti; quanti vorranno sacrificare verranno e le adopereranno per cuocere le carni. In quel giorno non vi sarà neppure un Cananeo nella casa del Signore degli eserciti.





“Reflita no que escreve, pois o Senhor vai lhe pedir contas disso.” São Padre Pio de Pietrelcina