Księga Psalmów, 49
19. I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,
19. I chociaż w życiu sobie pochlebia: Będą cię sławić, że dobrześ się urządził,
Psalm 49 odnosi się do mądrości i niepewności bogactwa i śmiertelności ludzkiej. Psalmista zaprasza nas do usłyszenia jego rady i refleksji na temat przemijania dóbr materialnych i znaczenia poszukiwania prawdziwego bogactwa, które można znaleźć w Bogu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:
Przysłów 11:4: „Bogactwo w dniu gniewu będą służyły, ale sprawiedliwość dostarcza śmierci”. Ten werset podkreśla znaczenie sprawiedliwości i prawości, które są cenniejsze niż bogactwo.
Ecclesiastes 5:10: „Ten, kto kocha pieniądze, nigdy nie będzie miał dość; ktokolwiek kocha bogactwa, nigdy nie będzie zadowolony ze swoich dochodów. To też nie ma sensu”. Ten werset ostrzega przed iluzją, że bogactwo może przynieść szczęście i osobiste spełnienie.
Mateusza 16:26: „Jaki dobry jest ktoś, kto wygrał cały świat i stracić duszę? Lub, co ktoś mógłby dać w zamian za swoją duszę?” Ten werset przypomina nam, że prawdziwe bogactwo znajduje się w naszej relacji z Bogiem i w naszym wiecznym życiu z Nim.
Jakub 1:10-11: „Ale bogaty musi być dumny ze swojego upokorzenia, bo przejdzie jak kwiat pola. Słońce powstaje, a słońce się zachodzi, i pośpiesz się z powrotem do miejsca, z którego Wznosi się. " Ten werset przypomina nam, że bogactwo i pozycja społeczna są przejściowe i że musimy znaleźć naszą radość i satysfakcję w Bogu.
1 Tymoteusza 6:17-19: „Rozkaz dla tych, którzy są bogate w obecny świat, którzy nie są aroganccy lub np. Nadzieja w niepewności bogactwa, ale w Bogu, co daje nam bogato wszystko naszym satysfakcji. Czyń dobro, czyń dobro, czyń dobro, czyń dobro. które są bogate w dobre roboty, hojne i gotowe do dzielenia się. ” Werset ten zachęca nas do wykorzystania naszego bogactwa, aby pomóc innym i chwałę Boga, zamiast być z niego dumny lub zależnie od tego dla naszego bezpieczeństwa i satysfakcji.
“A divina bondade não só não rejeita as almas arrependidas, como também vai em busca das almas teimosas”. São Padre Pio de Pietrelcina
