1 Przybyli do mnie niektórzy ze starszyzny izraelskiej i usiedli przede mną.
2 A Pan skierował do mnie te słowa:
3 Synu człowieczy, mężowie ci wprowadzili do serca swoje bożki i postawili przed sobą to, co było dla nich sposobnością do grzechu. Czyż mam na to pozwolić, aby oni pytali Mnie o radę?
4 Dlatego mów z nimi i powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Każdemu z domu Izraela, który wprowadza swoje bożki do serca i stawia przed sobą, a potem przychodzi do proroka, odpowiem Ja sam, Pan, stosownie do liczby jego bożków,
5 aby odkryć zamiary domu Izraela, tych, którzy się oddalili ode Mnie z powodu wszystkich swoich bożków.
6 Dlatego powiedz domowi Izraela: Tak mówi Pan Bóg: Nawróćcie się i odwróćcie od swoich bożków, od wszystkich swoich obrzydliwości się odwróćcie!
7 Albowiem Ja sam, Pan, dam odpowiedź każdemu spośród Izraelitów i z przychodniów mieszkających w Izraelu, ktokolwiek odwróci się ode Mnie i wprowadzi do serca swe bożki, i postawi przed sobą to, co dla niego stanowi sposobność do grzechu, a potem przyjdzie do proroka, aby przez niego pytać Mnie o radę.
8 Zwrócę oblicze moje przeciwko temu mężowi, użyję go jako przysłowiowego przykładu i wykluczę z mego ludu, a poznacie, że Ja jestem Pan.
9 A gdyby prorok dał się zwieść i przemawiał - oto Ja, Pan, zwiodłem tego proroka: wyciągnę rękę przeciwko niemu i zgładzę go spośród ludu mego izraelskiego.
10 Poniosą odpowiedzialność za swoje winy. Wina proroka będzie taka jak tego, który się go pytał -
11 aby dom Izraela nie oddalał się już więcej ode Mnie i nie plamił się już więcej żadnymi swymi grzechami. Oni będą moim ludem, a Ja będę ich Bogiem - wyrocznia Pana Boga.
12 Pan skierował do mnie te słowa:
13 Synu człowieczy, gdyby jakiś kraj zgrzeszył przeciwko Mnie niewiernością i gdybym wówczas wyciągnął rękę przeciwko niemu, i złamał mu podporę chleba, zesłał głód, wyniszczył ludzi i zwierzęta
14 i gdyby tam byli owi trzej mężowie: Noe, Danel i Hiob, to tylko oni, dzięki, sprawiedliwości swej, ocaliliby życie swoje - wyrocznia Pana Boga.
15 Albo gdybym na ten kraj zesłał dzikie zwierzęta, aby go wyludnić i uczynić z niego pustynię, tak by nikt z powodu dzikich zwierząt nie mógł tamtędy przechodzić,
16 i gdyby w jego środku byli owi trzej mężowie, na moje życie - wyrocznia Pana Boga - nie mogliby uratować ani synów, ani córek; oni sami tylko by się ocalili, kraj zaś zamieniłby się w pustynię.
17 Albo gdybym na kraj ten sprowadził miecz i gdybym powiedział: Niech miecz przejdzie przez ten kraj, i wyniszczyłbym w nim ludzi i zwierzęta,
18 i gdyby owi trzej mężowie znajdowali się w tym kraju, na moje życie - wyrocznia Pana Boga - nie mogliby ocalić ani synów, ani córek, ocaliliby tylko samych siebie.
19 Albo gdybym na kraj ten zesłał zarazę i we krwi utopiłbym gniew mój na niego, aby wytracić stamtąd ludzi i zwierzęta,
20 i gdyby Noe, Danel i Hiob w tym kraju się znajdowali, na moje życie - wyrocznia Pana Boga - ani synów, ani córek by nie ocalili, ale oni sami tylko dzięki swej sprawiedliwości ocaliliby własne życie.
21 Bo tak mówi Pan Bóg: Nawet gdybym zesłał na Jerozolimę owe cztery moje straszne klęski - miecz, głód, dzikie zwierzęta i zarazę, aby w niej wyniszczyć ludzi i zwierzęta,
22 to jeszcze pozostanie tam Reszta, która ocali synów i córki. Oto oni przyjdą do was i będziecie widzieli postępowanie ich i uczynki, tak iż pocieszycie się po klęskach, które sprowadziłem na Jerozolimę, po wszystkim tym, co na nią sprowadziłem
23 Oni pocieszać was będą, gdy zobaczycie ich postępowanie i uczynki poznacie, ze nie bez podstaw było to wszystko, co jej uczyniłem - wyrocznia Pana Boga.
Versículos relacionados com Księga Ezechiela, 14:
Ezechiel 14 mówi o boskiej upomnieniu z bałwochwalcznymi przywódcami Izraela, którzy szukali wskazówek od proroka, jednocześnie trzymając swoich bożków w swoich sercach. Bóg stwierdza, że ci, którzy trzymają się swoich bożków, nie mogą spodziewać się ich głosu. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Ezechiela 14:
Jeremiasza 7:9-10: „Robisz kradzież, zabójstwa, cudzołóstwo i fałszywe przysięgi, kadzidło Baalowi i chodzisz za innymi bogami, których nigdy nie znałeś. A potem przychodzisz i przedstawiasz mi w tym domu, w tym domu, w tym domu, w tym domu, w tym domu, w tym domu, w tym domu który nazywany jest moim imieniem i powiedzmy, że zostaliśmy zwolnieni, aby dokonać tych wszystkich obrzydliwości? ” Ten werset pokazuje, że wielu ludzi w Izraelu praktykuje grzeszne czyny i nadal szukają Boga w ich świątyni.
Izajasza 1:15: „Kiedy wyciągniesz ręce, chowam się przed tobą, i chociaż pomnożisz swoje modlitwy, nie usłyszę ich, ponieważ twoje ręce są pełne krwi”. Ten werset wskazuje, że Bóg nie słyszy modlitw tych, którzy popełniają poważne grzechy.
Jeremiasz 11:11: „W ten sposób Pan mówi: oto przyniosę im zło, którego nie mogą uciec; i woła do mnie, ale ich nie usłyszę”. Werset ten podkreśla, że Bóg nie spotka modlitw tych, którzy szukają swojej pomocy, jeśli nadal będą podążać własnymi drogami.
Psalm 66:18: „Gdybym rozważał próżność w sercu, Pan mnie nie słyszał”. Ten werset wskazuje, że niegodziwość w swoim sercu może uniemożliwić Bogu wysłuchanie jego modlitw.
Przysłów 1:28-29: „Wtedy do mnie zadzwonią, ale nie odpowiem; będą mnie szukać, ale nie znajdą mnie. Bo nudzili naukę i nie wolą lęku Pana”. Ten werset pokazuje, że ci, którzy gardzą mądrością i strachem przed Panem, nie będą słyszeć swoich modlitw.
Chapters: