1 Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.
2 Jak jest napisane u proroka Izajasza: Oto Ja posyłam wysłańca mego przed Tobą; on przygotuje drogę Twoją.
3 Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, Jemu prostujcie ścieżki.
4 Wystąpił Jan Chrzciciel na pustyni i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów.
5 Ciągnęła do niego cała judzka kraina oraz wszyscy mieszkańcy Jerozolimy i przyjmowali od niego chrzest w rzece Jordan, wyznając /przy tym/ swe grzechy.
6 Jan nosił odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany około bioder, a żywił się szarańczą i miodem leśnym.
7 I tak głosił: Idzie za mną mocniejszy ode mnie, a ja nie jestem godzien, aby się schylić i rozwiązać rzemyk u Jego sandałów.
8 Ja chrzciłem was wodą, On zaś chrzcić was będzie Duchem Świętym.
9 W owym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i przyjął od Jana chrzest w Jordanie.
10 W chwili gdy wychodził z wody, ujrzał rozwierające się niebo i Ducha jak gołębicę zstępującego na siebie.
11 A z nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.
12 Zaraz też Duch wyprowadził Go na pustynię.
13 Czterdzieści dni przebył na pustyni, kuszony przez szatana. żył tam wśród zwierząt, aniołowie zaś usługiwali Mu.
14 Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił:
15 Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię.
16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami.
17 Jezus rzekł do nich: Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi.
18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim.
19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci.
20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim.
21 Przyszli do Kafarnaum. Zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał.
22 Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie.
23 Był właśnie w synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać:
24 Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boży.
25 Lecz Jezus rozkazał mu surowo: Milcz i wyjdź z niego.
26 Wtedy duch nieczysty zaczął go targać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego.
27 A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne.
28 I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej.
29 Zaraz po wyjściu z synagogi przyszedł z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja.
30 Teściowa zaś Szymona leżała w gorączce. Zaraz powiedzieli Mu o niej.
31 On podszedł do niej i podniósł ją ująwszy za rękę, tak iż gorączka ją opuściła. A ona im usługiwała.
32 Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło, przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych;
33 i całe miasto było zebrane u drzwi.
34 Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami i wiele złych duchów wyrzucił, lecz nie pozwalał złym duchom mówić, ponieważ wiedziały, kim On jest.
35 Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na miejsce pustynne, i tam się modlił.
36 Pośpieszył za Nim Szymon z towarzyszami,
37 a gdy Go znaleźli, powiedzieli Mu: Wszyscy Cię szukają.
38 Lecz On rzekł do nich: Pójdźmy gdzie indziej, do sąsiednich miejscowości, abym i tam mógł nauczać, bo na to wyszedłem.
39 I chodził po całej Galilei, nauczając w ich synagogach i wyrzucając złe duchy.
40 Wtedy przyszedł do Niego trędowaty i upadając na kolana, prosił Go: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.
41 Zdjęty litością, wyciągnął rękę, dotknął go i rzekł do niego: Chcę, bądź oczyszczony!
42 Natychmiast trąd go opuścił i został oczyszczony.
43 Jezus surowo mu przykazał i zaraz go odprawił,
44 mówiąc mu: Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź pokaż się kapłanowi i złóż za swe oczyszczenie ofiarę, którą przepisał Mojżesz, na świadectwo dla nich.
45 Lecz on po wyjściu zaczął wiele opowiadać i rozgłaszać to, co zaszło, tak że Jezus nie mógł już jawnie wejść do miasta, lecz przebywał w miejscach pustynnych. A ludzie zewsząd schodzili się do Niego.
Versículos relacionados com Ewangelia Marka, 1:
Pierwszy rozdział św. Marka przedstawia początek posługi Jezusa, w tym Jego chrzest, pokusę na pustyni i wezwanie pierwszych uczniów. Ponadto wykonuje również leczenie i wydalone demony, pokazując swoją boską moc. Poniżej znajduje się pięć wybranych wersetów z innych książek biblijnych związanych z tematami opisanymi w St. Mark 1.
Izajasza 42:1: „Oto mój sługa, którego trzymam, mój wybrany, którego moją duszę kupi się; nakładam go na mojego ducha, a on będzie ogłosić prawo do pogan”. Werset ten odnosi się do sługi Boga, który zostałby wysłany, aby ogłosić sprawiedliwość poganom, który jest identyfikowany przez chrześcijan jako Jezus. Pokazuje boski wybór Jezusa jako swojego sługi i wysyłanie Ducha Świętego na Niego.
Psalm 2:7: „Ogłaszam dekret Pana, powiedział do mnie: jesteś moim synem, zacząłem cię dzisiaj”. Ten psalm jest odniesieniem do Mesjasza, który jest identyfikowany przez chrześcijan jako Jezus. Pokazuje boskie synostwo Jezusa i jego pozycję jako Syna Bożego.
Izajasza 40:3: „Głos o tym, co krzyczy na pustyni: Przygotuj drogę Pana; wyprostuj na pustyni do naszego Boga”. Werset ten odnosi się do prekursora Mesjasza, który jest identyfikowany przez chrześcijan jako Jana Chrzciciela. Pokazuje przygotowanie do nadejścia Mesjasza i znaczenie przesłania Jana jako głosu, który płacze na pustyni.
Izajasza 53:4-5: „Naprawdę wziął na siebie chorobę i niósł z naszymi bólem; i odnosimy go do dotkniętych, rannych Boga i uciskanego. Ale został ranny z powodu naszych przestępstw i uziemienia z powodu z powodu z powodu naszych przestępstw i uziemienia z powodu z powodu naszych przestępstw i uziemienia z powodu Nasze niegodziwości; kara, która przynosi nam pokój, była nad nim, a przez jego dągi uzdrowiliśmy ”. Werset ten odnosi się do wydzimiającej śmierci Jezusa, który jest postrzegany przez chrześcijan jako ofiara za grzechy ludzkości. Pokazuje cierpienie, z którymi stanął Jezus, i jego rolę jako Baranek Boża, który zabiera grzech świata.
Izajasza 61:1: „Duch Pana Boga jest nade mną, ponieważ Pan namaścił mnie, aby głosić dobrą wiadomość, że złamał się, wysłał mnie, aby uzdrowić złamane z serca, ogłosić wyzwolenie jeńców i uwolnić kajdanki. " Werset ten odnosi się do posługi Jezusa, która jest postrzegana przez chrześcijanie jako wypełnienie proroctwa Izajasza. Pokazuje misję Jezusa, aby głosić wyzwolenie i uzdrowienie tym, którzy cierpią.
Chapters: