1 Abiasz objął rządy w Judzie w osiemnastym roku [panowania] króla Jeroboama.
2 Trzy lata królował w Jerozolimie. Jego matce było na imię Maaka, córka Uriela z Gibea. Między Abiaszem a Jeroboamem trwała walka.
3 Wojnę rozpoczął Abiasz siłą czterystu tysięcy walecznych wojowników, wyborowych mężczyzn, Jeroboam zaś uszykował do walki osiemset tysięcy wyborowych mężczyzn, dzielnych wojowników..
4 Abiasz wstąpił na szczyt góry Semaraim, położonej wśród gór efraimskich, i rzekł: Słuchajcie mię, Jeroboamie i cały Izraelu!
5 Czyż nie wiecie, że Pan, Bóg Izraela, dał panowanie nad Izraelem, i to na wieki, Dawidowi, jemu i jego potomkom nierozerwalnym przymierzem?
6 Tymczasem powstał Jeroboam, syn Nebata, a sługa Salomona, syna Dawida, i zbuntował się przeciw swemu panu.
7 Zebrali się potem u niego lekkomyślni mężowie, synowie Beliala, i sprzeciwili się synowi Salomona, Roboamowi, który był młodzieńcem bojaźliwego serca i dlatego im się nie oparł.
8 Teraz zaś spiskujecie, aby oprzeć się panowaniu Pańskiemu, [sprawowanemu] poprzez potomków Dawida i jesteście licznym tłumem i macie ze sobą złote cielce, które wam, jako bogów, sporządził Jeroboam.
9 Czy to nie wy wygnaliście kapłanów Pańskich, synów Aarona, i lewitów, czyż to nie wy poczyniliście sobie kapłanów, jak u ludów krajów pogańskich? Każdy, który przychodzi z młodym cielcem i siedmioma baranami, aby go wyświęcono na kapłana, staje się kapłanem tego, który nie jest Bogiem.
10 Dla nas Pan jest naszym Bogiem i nie porzuciliśmy Go. Kapłani na usługach Pana są potomkami Aarona, a także spełniają swe czynności lewici.
11 Każdego ranka i wieczora składają Panu całopalne ofiary, wonne kadzidła, [troszczą się o] chleby pokładne na czystym stole, o złoty świecznik i jego lampy, aby płonęły co wieczór, albowiem my przestrzegamy zarządzeń Pana, Boga naszego, wy zaś opuściliście Go.
12 A oto z nami na czele Bóg i Jego kapłani oraz trąby sygnałowe, aby grzmiały przeciwko wam, Izraelici. Nie walczcie z Panem, Bogiem waszych ojców, albowiem nie powiedzie się wam.
13 Tymczasem Jeroboam rozkazał zasadzce zejść na tyły i tak sam znalazł się wobec Judy, a zasadzka na tyłach.
14 Obrócił się wówczas Juda, a oto czeka go walka i z przodu, i od tyłu. Zawołali zatem do Pana, a kapłani zadęli w trąby.
15 Wtedy wszyscy z Judy podnieśli okrzyk bojowy i gdy oni krzyczeli, Bóg pobił Jeroboama i całego Izraela wobec Abiasza i pokolenia Judy.
16 Uciekli potem Izraelici przed Judą, a Bóg oddał ich w ręce Judy.
17 Pobili ich wtedy Abiasz i jego lud oraz zadali wielką klęskę, tak że padło wówczas z Izraela śmiertelnie rannych pięćset tysięcy wyborowych mężczyzn.
18 Upokorzyli się więc Izraelici, natomiast silnymi i odważnymi poczuli się potomkowie Judy, ponieważ oparli się Panu, Bogu swych ojców.
19 Abiasz ścigał Jeroboama i zabrał mu miasta: Betel z miejscowościami przynależnymi, Jeszanę z miejscowościami przynależnymi i Efron z miejscowościami przynależnymi.
20 Za życia Abiasza Jeroboam nie mógł już powrócić do sił; potem poraził go Pan, i umarł.
21 Wzmocnił się więc Abiasz. Wziął on sobie czternaście żon i miał z nich dwudziestu dwóch synów i szesnaście córek.
22 Pozostałe zaś dzieje Abiasza oraz wszystko, co uczynił, i słowa opisane są w opowiadaniu proroka Iddo.
23 Spoczął następnie Abiasz ze swymi przodkami i pochowano go w Mieście Dawidowym. Jego syn Asa został w jego miejsce królem. Za jego dni spokój w kraju panował przez dziesięć lat.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 13:
2 Kroniki 13 opowiada o wojnie między Abias, królem Judy i Jeroboamem Królem Izraela, który zbuntował się przeciwko Robanowi i utworzył oddzielone królestwo. Podczas bitwy Abias wygłasza przemówienie, które przypominają lud Judai przymierza, który Bóg dokonał z Dawidem i jego potomkami, oraz tego, jak to przymierze dało im moralną przewagę nad Izraelem.
Psalm 78:9: „Synowie Efraima, uzbrojeni i przynoszący łuki, odwrócili się w dniu bitwy”. Ten werset mówi o zdradzie i dezercji plemienia Izraela podczas bitwy, która mogła być podobna do zdrady Jeroboam przez niektórych jego ludzi.
Psalm 78:35: „I pamiętali, że Bóg był Jego skałą i najwyższym Bogiem Jego Odkupicielem”. Ten werset przypomina znaczenie zaufania Bogu i zapamiętywania Jego obietnic w trudnych czasach, takich jak bitwa między Judą a Izraelem.
Psalm 78:71: „Po owce dał mu pastora i Jakuba, jego lud, Izrael, jego dziedzictwo”. Ten werset opowiada o tym, jak Bóg wybrał Dawida, prostego pasterza owcę, do bycia królem Izraela i prowadzenia swego ludu, pamiętając przymierze wykonane z Dawida, o którym Abias wspomina w swoim przemówieniu.
Izajasza 55:3: „Dołącz uszy i przyjdź do mnie; słyszę, a twoja dusza będzie żyć; bo zrobię wieczny pakt, dając ci solidne korzyści z Dawida”. Ten werset opowiada o zaproszeniu Boga do swego ludu, oferując im życie i wieczne przymierze, które można interpretować jako odniesienie do przymierza Bożego z Dawidem, o którym wspomina Abias.
Psalm 33:16: „Nie ma króla, który ratuje się w Wielkiej Armii; nawet odważny człowiek pozbywa się dużej siły”. Ten werset przypomina, że zwycięstwo w bitwie zależy nie tylko od wielkości lub siły armii, ale także od woli Boga i sprawiedliwości sprawy.
Chapters: