1 W chwili objęcia rządów Jozjasz miał osiem lat i panował trzydzieści jeden lat w Jerozolimie.
2 Czynił on to, co jest słuszne w oczach Pańskich, i kroczył drogami swego praojca Dawida, nie zbaczając ani na prawo, ani na lewo.
3 W ósmym roku swych rządów, chociaż jeszcze był młodzieńcem, zaczął szukać Boga swego praojca Dawida, a w dwunastym roku rozpoczął oczyszczanie Judy i Jerozolimy z wyżyn, aszer, oraz bożków rzeźbionych i odlewanych z metalu.
4 W jego obecności burzono ołtarze Baalów; zwalił on stele słoneczne, które były na nich u góry, połamał aszery, posągi rzeźbione i odlewane z metalu, pokruszył je, zmiażdżył, a szczątki ich porozsypywał na grobach tych, którzy im składali ofiary.
5 Kości kapłanów spalił na ich ołtarzach i tak oczyścił Judę i Jerozolimę.
6 W miastach Manassesa, Efraima i Symeona aż do Neftalego na ich placach
7 wywrócił ołtarze, rozbił i pokruszył aszery i posągi oraz zwalił wszystkie stele słoneczne w całej ziemi Izraela; potem zaś wrócił do Jerozolimy.
8 W osiemnastym roku swych rządów, przy oczyszczaniu ziemi i świątyni polecił Szafanowi, synowi Asaliasza, i Maasejaszowi, zarządcy miasta, oraz Joachowi, synowi Joachaza, sekretarzowi - odnowić świątynię Pana, Boga swego.
9 Udali się do arcykapłana Chilkiasza i oddali pieniądze przyniesione do świątyni Bożej, które zebrali odźwierni lewici od ludzi z Manassesa, Efraima i od całej reszty Izraela z całej ziemi Judy i Beniamina oraz od mieszkańców Jerozolimy.
10 Wręczono je następnie kierownikom robót jako nadzorcom w świątyni Pańskiej, a ci wydali je na robotników pracujących w świątyni Pańskiej celem naprawienia i odnowienia budynku.
11 Wydali więc je na cieśli i budowniczych oraz na kupno ciosowych kamieni i drewna zdatnego na wiązania i na ściany budynków, które królowie judzcy doprowadzili do ruiny.
12 Ludzie ci wykonali swą pracę z niezachwianą wiernością. Nad nimi byli: Jachat i Obadiasz, lewici z synów Merariego, oraz Zachariasz i Meszullam, z synów Kehata, aby nimi kierować, oraz lewici, którzy umieli grać na instrumentach muzycznych.
13 Dozorowali oni noszących ciężary i kierowali robotnikami wykonującymi jakąkolwiek pracę. Wśród lewitów byli też pisarze, urzędnicy i odźwierni.
14 Podczas wydobywania pieniędzy, złożonych w świątyni Pańskiej, kapłan Chilkiasz znalazł księgę Prawa Pańskiego, przekazaną za pośrednictwem Mojżesza.
15 Odezwał się wówczas Chilkiasz i rzekł do sekretarza Szafana: Znalazłem księgą Prawa w świątyni Pańskiej. I dał ją Szafanowi.
16 Następnie Szafan zaniósł tę księgę do króla i raz jeszcze królowi zdał sprawę z tego zdarzenia w słowach: Słudzy twoi wykonują wszystko, co im było powierzone.
17 Pieniądze znalezione w świątyni Pańskiej wręczyli nadzorcom i robotnikom.
18 Sekretarz Szafan oznajmił jeszcze królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi księgę, i Szafan odczytał ją wobec króla.
19 Kiedy król usłyszał słowa Prawa, rozdarł szaty.
20 Następnie król rozkazał Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, Abdonowi, synowi Miki, sekretarzowi Szafanowi i urzędnikowi królewskiemu Asajaszowi:
21 Idźcie radzić się Pana co do mnie oraz pozostałych z Izraela i Judy w związku ze słowami tej znalezionej księgi, bo wielki gniew Pana zapłonął nad nami z tego powodu, że przodkowie nasi nie słuchali słów Pańskich, aby spełniać wszystko, jak jest napisane w tej księdze.
22 Udał się więc Chilkiasz i ci, którym król rozkazał, do prorokini Chuldy, żony Szalluma, syna Tokehata, syna Chasry, strażnika szat. Mieszkała ona w Jerozolimie, w nowym mieście. Opowiedzieli jej, jak to było.
23 A ona im rzekła: To mówi Pan, Bóg Izraela. Powiedzcie mężowi, który posłał was do mnie:
24 To mówi Pan: Oto sprowadzam zagładę na to miejsce i na jego mieszkańców: wszystkie przekleństwa, jakie są napisane w tej księdze, którą czytali przed królem judzkim.
25 Za to, że opuścili mnie i składali ofiary kadzielne bogom obcym, drażniąc mię wszystkimi dziełami rąk swoich, zapłonął mój gniew przeciw temu miejscu i nie zagaśnie.
26 A do króla judzkiego, który was posłał, aby radzić się Pana, powiecie w ten sposób: To mówi Pan, Bóg Izraela, co do słów, które usłyszałeś.
27 Ponieważ ulękło się twoje serce i upokorzyłeś się przed obliczem Boga, słuchając tego, co wypowiedziałem przeciw temu miejscu i mieszkańcom jego, ponieważ ukorzyłeś się przede Mną, rozdarłeś swoje szaty i płakałeś przed moim obliczem, to również i Ja wysłuchałem ciebie - wyrocznia Pana.
28 Oto Ja przyłączę cię do twoich przodków i będziesz pochowany spokojnie w swoim grobie. I oczy twoje nie ujrzą całej zagłady, jaką sprowadzam na to miejsce i na jego mieszkańców. A oni zanieśli tę odpowiedź królowi.
29 Wtedy król polecił przez posłów, by zebrała się koło niego cała starszyzna Judy i Jerozolimy.
30 I wszedł król do świątyni Pańskiej, a wraz z nim wszyscy ludzie z Judy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i lewici oraz cały lud, od największych do najmniejszych. Odczytał wobec nich całą treść księgi Przymierza, znalezionej w świątyni Pańskiej.
31 Następnie król stanął na swoim miejscu i zawarł przymierze przed obliczem Pana, że pójdą za Panem i że będą przestrzegali Jego poleceń, praw i postanowień całym sercem i całą duszą i w czyn zamienią słowa przymierza, zapisane w tej księdze.
32 Dał on wszystkim, znajdującym się w Jerozolimie i w Beniaminie, właściwe stanowisko, a mieszkańcy Jerozolimy zastosowali się do przymierza z Bogiem, Bogiem ich ojców.
33 Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem Izraelitów i zobowiązał wszystkich znajdujących się w Izraelu do służenia Panu, ich Bogu. Przez całe jego życie nie odstąpili oni od Pana, Boga swych ojców.
Versículos relacionados com 2 Księga Kronik, 34:
2 Kroniki 34 opowiada historię króla Josiaha, który został królem Judy w wieku ośmiu lat. Za swoje panowanie dokonał wielkiej reformy religijnej, przywracając świątynię Pana i eliminując bałwochwalstwo. Oto pięć wersetów związanych z tematami tego rozdziału:
2 Królów 22:19: „Bo twoje serce było uziemione i pokornie cię przed Panem, kiedy usłyszałeś to, co powiedziałem przeciwko temu miejscu, i przeciwko waszym mieszkańcom, którzy byliby dla Sillow i przekleństwa, i rozerwij twoje ubrania. I Płakałeś przede mną, też cię słyszałem, mówi Pan. ” Ten werset opowiada o reakcji Boga na pokorę i pokucie Josjasza. Josiah zademonstrował złamane serce przed Panem, a Bóg usłyszał Jego modlitwę.
Powtórzonego Prawa 12:4: „Nie zrobisz tego Panu, waszemu Bogu”. Ten werset mówi o znaczeniu czczenia Boga we właściwy sposób i unikania bałwochwalstwa. Josiah uznał znaczenie przestrzegania praw Bożego i wyeliminował wszelką formę bałwochwalstwa w Judy.
2 Królowie 22:8: „Wtedy Hilquias Hilquias powiedział do Saphã, sekretarza: Znalazłem Księgę Prawa w domu Pana. I Hilkiah podał książkę Safanowi, a on ją przeczytał”. Ten werset mówi o odkryciu Księgi Prawa w świątyni. To był kluczowy moment w reformie religijnej Josiah, ponieważ Księga Prawa pomogła kierować jej reformami.
2 Królowie 23:3: „A król postawił się przy kolumnie i stworzył Przymierze przed Panem, aby podążył za Panem i zachował swoje przykazania, swoje świadectwa i swoje ustawy, każdego serca i każdego serca i każdego serca i każdego serca i każdego serca i każdego serca i każdego serca i każdego serca, każdego serca i każdego serca, każdego Z całą duszą, potwierdzając słowa tego przymierza, które zostały napisane w tej książce; i wszyscy ludzie poparli to przymierze ”. Ten werset opisuje, w jaki sposób Josiah odnowił przymierze z Panem i obiecał podążać za jego przykazaniami. To był ważny krok w reformie religijnej, którą prowadził w Judy.
2 Królowie 23:25: „A przed Nim nie było króla podobnego do niego, który nawrócił się do Pana z całego serca i całą swoją duszą i całą swoją siłą, zgodnie z całym prawem Mojżesza; i później On nigdy nie wstał tak samo ”. Ten werset mówi o znaczeniu przywództwa Josiaha w reformie religijnej w Judy. Był przykładem przywódcy, który szukał Pana z całego serca i zachęcił ludzi do zrobienia tego samego.
Chapters: