1. Logo pela manhã, se reuniram os sumos sacerdotes com os anciãos, os escribas e com todo o conselho. E tendo amarrado Jesus, levaram-no e entregaram-no a Pilatos.

1. Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes cum senioribus et scribis, id est universum concilium, vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt Pilato.

2. Este lhe perguntou: “És tu o rei dos judeus?”. Ele lhe respondeu: “Sim”.

2. Et interrogavit eum Pilatus: “Tu es rex Iudaeorum?”. At ille respondens ait illi: “Tu dicis”.

3. Os sumos sacerdotes acusavam-no de muitas coisas.

3. Et accusabant eum summi sacerdotes in multis.

4. Pilatos perguntou-lhe outra vez: “Nada respondes? Vê de quantos delitos te acusam!”.

4. Pilatus autem rursum interrogabat eum dicens: “Non respondes quidquam? Vide in quantis te accusant”.

5. Mas Jesus nada mais respondeu, de modo que Pilatos ficou admirado.

5. Iesus autem amplius nihil respondit, ita ut miraretur Pilatus.

6. Ora, costumava ele soltar-lhes em cada festa qualquer dos presos que pedissem.

6. Per diem autem festum dimittere solebat illis unum ex vinctis, quem peterent.

7. Havia na prisão um, chamado Barrabás, que fora preso com seus cúmplices, o qual na sedição perpetrara um homicídio.

7. Erat autem qui dicebatur Barabbas, vinctus cum seditiosis, qui in seditione fecerant homicidium.

8. O povo que tinha subido começou a pedir-lhe aquilo que sempre lhes costumava conceder.

8. Et cum ascendisset turba, coepit rogare, sicut faciebat illis.

9. Pilatos respondeu-lhes: “Quereis que vos solte o rei dos judeus?”.

9. Pilatus autem respondit eis et dixit: “Vultis dimittam vobis regem Iudaeorum?”.

10. (Porque sabia que os sumos sacerdotes o haviam entregue por inveja.)

10. Sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes.

11. Mas os pontífices instigaram o povo para que pedissem de preferência que lhes soltasse Barrabás.

11. Pontifices autem concitaverunt turbam, ut magis Barabbam dimitteret eis.

12. Pilatos falou-lhes outra vez: “E que quereis que eu faça daquele a quem chamais o rei dos judeus?”.

12. Pilatus autem iterum respondens aiebat illis: “Quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum?”.

13. Eles tornaram a gritar: “Crucifica-o!”.

13. At illi iterum clamaverunt: “Crucifige eum!”.

14. Pilatos replicou: “Mas que mal fez ele?”. Eles clamavam mais ainda: “Crucifica-o!”.

14. Pilatus vero dicebat eis: “Quid enim mali fecit?”. At illi magis clamaverunt: “Crucifige eum!”.

15. Querendo Pilatos satisfazer o povo, soltou-lhes Barra­bás e entregou Jesus, depois de açoitado, para que fosse crucificado. (= Mt 27,27-31 = Jo 19,2s)

15. Pilatus autem, volens populo satisfacere, dimisit illis Barabbam et tradidit Iesum flagellis caesum, ut crucifigeretur.

16. Os soldados conduziram-no ao interior do pátio, isto é, ao pretório, onde convocaram toda a coorte.

16. Milites autem duxerunt eum intro in atrium, quod est praetorium, et convocant totam cohortem.

17. Vestiram Jesus de púrpura, teceram uma coroa de espinhos e a colocaram na sua cabeça.

17. Et induunt eum purpuram et imponunt ei plectentes spineam coronam;

18. E começaram a saudá-lo: “Salve, rei dos judeus!”.

18. et coeperunt salutare eum: “Ave, rex Iudaeorum!”,

19. Davam-lhe na cabeça com uma vara, cuspiam nele e punham-se de joelhos como para homenageá-lo.

19. et percutiebant caput eius arundine et conspuebant eum et ponentes genua adorabant eum.

20. Depois de terem escarnecido dele, tiraram-lhe a púrpura, deram-lhe de novo as vestes e conduziram-no fora para o crucificar. (= Mt 27,32-56 = Lc 23,26-49 = Jo 19,17-30)

20. Et postquam illuserunt ei, exuerunt illum purpuram et induerunt eum vestimentis suis. Et educunt illum, ut crucifigerent eum.

21. Passava por ali certo homem de Cirene, chamado Simão, que vinha do campo, pai de Alexandre e de Rufo, e obrigaram-no a que lhe levasse a cruz.

21. Et angariant praetereuntem quempiam Simonem Cyrenaeum venientem de villa, patrem Alexandri et Rufi, ut tolleret crucem eius.

22. Conduziram Jesus ao lugar chamado Gólgota, que quer dizer lugar do crânio.

22. Et perducunt illum in Golgotha locum, quod est interpretatum Calvariae locus.

23. Deram-lhe de beber vinho misturado com mirra, mas ele não o aceitou.

23. Et dabant ei myrrhatum vinum; ille autem non accepit.

24. Depois de o terem crucificado, repartiram as suas vestes, tirando à sorte sobre elas, para ver o que tocaria a cada um.

24. Et crucifigunt eum et dividunt vestimenta eius, mittentes sortem super eis, quis quid tolleret.

25. Era a hora terceira quando o crucificaram.

25. Erat autem hora tertia, et crucifixerunt eum.

26. A inscrição que motivava a sua condenação dizia: “O rei dos judeus”.

26. Et erat titulus causae eius inscriptus: “Rex Iudaeorum”.

27. Crucificaram com ele dois bandidos: um à sua direita e outro à esquerda.

27. Et cum eo crucifigunt duos latrones, unum a dextris et alium a sinistris eius.

28. [Cumpriu-se assim a passagem da Escritura que diz: Ele foi contado entre os malfeitores (Is 53,12).]

28. Et praetereuntes blasphemabant eum moventes capita sua et dicentes: “Vah, qui destruit templum et in tribus diebus aedificat;

29. Os que iam passando injuriavam-no e abanavam a cabeça, dizendo: “Olá! Tu que destróis o templo e o reedificas em três dias,

29. []

30. salva-te a ti mesmo! Desce da cruz!”.

30. salvum fac temetipsum descendens de cruce!”.

31. Dessa maneira, escarneciam dele também os sumos sacer­dotes e os escribas, dizendo uns para os outros: “Salvou a outros e a si mesmo não pode salvar!

31. Similiter et summi sacerdotes ludentes ad alterutrum cum scribis dicebant: “Alios salvos fecit, seipsum non potest salvum facere.

32. Que o Cristo, rei de Israel, desça agora da cruz, para que vejamos e creiamos!”. Também os que haviam sido crucificados com ele o insultavam.

32. Christus rex Israel descendat nunc de cruce, ut videamus et credamus”. Etiam qui cum eo crucifixi erant, conviciabantur ei.

33. Desde a hora sexta até a hora nona, houve trevas por toda a terra.

33. Et, facta hora sexta, tenebrae factae sunt per totam terram usque in horam nonam.

34. E à hora nona, Jesus bradou em alta voz: “Elói, Elói, lammá sabactá­ni?”, que quer dizer: “Meu Deus, meu Deus, por que me abandonas­te?”.

34. Et hora nona exclamavit Iesus voce magna: “Heloi, Heloi, lema sabacthani?”, quod est interpretatum: “Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me?”.

35. Ouvindo isso, alguns dos circunstantes diziam: “Ele chama por Elias!”.

35. Et quidam de circumstantibus audientes dicebant: “Ecce, Eliam vocat”.

36. Um deles correu e ensopou uma esponja em vinagre e, pondo-a na ponta de uma vara, deu-lho para beber, dizendo: “Dei­xai, vejamos se Elias vem tirá-lo”.

36. Currens autem unus et implens spongiam aceto circumponensque calamo potum dabat ei dicens: “Sinite, videamus, si veniat Elias ad deponendum eum”.

37. Jesus deu um grande brado e expirou.

37. Iesus autem, emissa voce magna, exspiravit.

38. O véu do templo rasgou-se então de alto a baixo em duas partes.

38. Et velum templi scissum est in duo a sursum usque deorsum.

39. O centurião que estava diante de Jesus, ao ver que ele tinha expirado assim, disse: “Este homem era realmente o Filho de Deus”.

39. Videns autem centurio, qui ex adverso stabat, quia sic clamans exspirasset, ait: “Vere homo hic Filius Dei erat”.

40. Achavam-se ali também umas mulheres, observando de longe, entre as quais Maria Madalena, Maria, mãe de Tiago, o Menor, e de José, e Salomé,

40. Erant autem et mulieres de longe aspicientes, inter quas et Maria Magdalene et Maria Iacobi minoris et Iosetis mater et Salome,

41. que o tinham seguido e o haviam assistido, quando ele estava na Galileia; e muitas outras que haviam subido juntamente com ele a Jerusalém. (= Mt 27,57-66 = Lc 23,50-56 = Jo 19,38-42)

41. quae, cum esset in Galilaea, sequebantur eum et ministrabant ei, et aliae multae, quae simul cum eo ascenderant Hierosolymam.

42. Quando já era tarde – era a Preparação, isto é, a véspera do sábado –,

42. Et cum iam sero esset factum, quia erat Parasceve, quod est ante sabbatum,

43. veio José de Arimateia, ilustre membro do conselho, que também esperava o Reino de Deus; ele foi resoluto à presença de Pilatos e pediu o corpo de Jesus.

43. venit Ioseph ab Arimathaea nobilis decurio, qui et ipse erat exspectans regnum Dei, et audacter introivit ad Pilatum et petiit corpus Iesu.

44. Pilatos admirou-se de que ele tivesse morrido tão depressa. E, chamando o centurião, perguntou se já havia muito tempo que Jesus tinha morrido.

44. Pilatus autem miratus est si iam obisset, et, accersito centurione, interrogavit eum si iam mortuus esset,

45. Obtida a resposta afirmativa do centurião, mandou dar-lhe o corpo.

45. et, cum cognovisset a centurione, donavit corpus Ioseph.

46. Depois de ter comprado um pano de linho, José tirou-o da cruz, envolveu-o no pano e depositou-o num sepulcro escavado na rocha, rolando uma pedra para fechar a entrada.

46. Is autem mercatus sindonem et deponens eum involvit sindone et posuit eum in monumento, quod erat excisum de petra, et advolvit lapidem ad ostium monumenti.

47. Maria Madalena e Maria, mãe de José, observavam onde o depositavam. (= Mt 28,1-8 = Lc 24,1-12 = Jo 20,1-13)

47. Maria autem Magdalene et Maria Iosetis aspiciebant, ubi positus esset.

Bíblia Ave Maria - All rights reserved.





“Enquanto tiver medo de ser infiel a Deus, você não será’. Deve-se ter medo quando o medo acaba!” São Padre Pio de Pietrelcina