1. factum est autem cum turbæ inruerent in eum ut audirent verbum Dei et ipse stabat secus stagnum Gennesareth

1. Un giorno, mentre, levato in piedi, stava presso il lago di Genèsaret

2. et vidit duas naves stantes secus stagnum piscatores autem descenderant et lavabant retia

2. e la folla gli faceva ressa intorno per ascoltare la parola di Dio, vide due barche ormeggiate alla sponda. I pescatori erano scesi e lavavano le reti.

3. ascendens autem in unam navem quæ erat Simonis rogavit eum a terra reducere pusillum et sedens docebat de navicula turbas

3. Salì in una barca, che era di Simone, e lo pregò di scostarsi un poco da terra. Sedutosi, si mise ad ammaestrare le folle dalla barca.

4. ut cessavit autem loqui dixit ad Simonem duc in altum et laxate retia vestra in capturam

4. Quando ebbe finito di parlare, disse a Simone: «Prendi il largo e calate le reti per la pesca».

5. et respondens Simon dixit illi præceptor per totam noctem laborantes nihil cepimus in verbo autem tuo laxabo rete

5. Simone rispose: «Maestro, abbiamo faticato tutta la notte e non abbiamo preso nulla; ma sulla tua parola getterò le reti».

6. et cum hoc fecissent concluserunt piscium multitudinem copiosam rumpebatur autem rete eorum

6. E avendolo fatto, presero una quantità enorme di pesci e le reti si rompevano.

7. et annuerunt sociis qui erant in alia navi ut venirent et adiuvarent eos et venerunt et impleverunt ambas naviculas ita ut mergerentur

7. Allora fecero cenno ai compagni dell'altra barca, che venissero ad aiutarli. Essi vennero e riempirono tutte e due le barche al punto che quasi affondavano.

8. quod cum videret Simon Petrus procidit ad genua Jesu dicens exi a me quia homo peccator sum Domine

8. Al veder questo, Simon Pietro si gettò alle ginocchia di Gesù, dicendo: «Signore, allontanati da me che sono un peccatore».

9. stupor enim circumdederat eum et omnes qui cum illo erant in captura piscium quam ceperant

9. Grande stupore infatti aveva preso lui e tutti quelli che erano insieme con lui per la pesca che avevano fatto;

10. similiter autem Jacobum et Johannem filios Zebedæi qui erant socii Simonis et ait ad Simonem Jesus noli timere ex hoc jam homines eris capiens

10. così pure Giacomo e Giovanni, figli di Zebedèo, che erano soci di Simone. Gesù disse a Simone: «Non temere; d'ora in poi sarai pescatore di uomini».

11. et subductis ad terram navibus relictis omnibus secuti sunt illum

11. Tirate le barche a terra, lasciarono tutto e lo seguirono.

12. et factum est cum esset in una civitatum et ecce vir plenus lepra et videns Jesum et procidens in faciem rogavit eum dicens Domine si vis potes me mundare

12. Un giorno Gesù si trovava in una città e un uomo coperto di lebbra lo vide e gli si gettò ai piedi pregandolo: «Signore, se vuoi, puoi sanarmi».

13. et extendens manum tetigit illum dicens volo mundare et confestim lepra discessit ab illo

13. Gesù stese la mano e lo toccò dicendo: «Lo voglio, sii risanato!». E subito la lebbra scomparve da lui.

14. et ipse præcepit illi ut nemini diceret sed vade ostende te sacerdoti et offer pro emundatione tua sicut præcepit Moses in testimonium illis

14. Gli ingiunse di non dirlo a nessuno: «Và, mostrati al sacerdote e fà l'offerta per la tua purificazione, come ha ordinato Mosè, perché serva di testimonianza per essi».

15. perambulabat autem magis sermo de illo et conveniebant turbæ multæ ut audirent et curarentur ab infirmitatibus suis

15. La sua fama si diffondeva ancor più; folle numerose venivano per ascoltarlo e farsi guarire dalle loro infermità.

16. ipse autem secedebat in deserto et orabat

16. Ma Gesù si ritirava in luoghi solitari a pregare.

17. et factum est in una dierum et ipse sedebat docens et erant Pharisæi sedentes et legis doctores qui venerant ex omni castello Galilææ et Judææ et Hierusalem et virtus erat Domini ad sanandum eos

17. Un giorno sedeva insegnando. Sedevano là anche farisei e dottori della legge, venuti da ogni villaggio della Galilea, della Giudea e da Gerusalemme. E la potenza del Signore gli faceva operare guarigioni.

18. et ecce viri portantes in lecto hominem qui erat paralyticus et quærebant eum inferre et ponere ante eum

18. Ed ecco alcuni uomini, portando sopra un letto un paralitico, cercavano di farlo passare e metterlo davanti a lui.

19. et non invenientes qua parte illum inferrent præ turba ascenderunt supra tectum per tegulas submiserunt illum cum lecto in medium ante Jesum

19. Non trovando da qual parte introdurlo a causa della folla, salirono sul tetto e lo calarono attraverso le tegole con il lettuccio davanti a Gesù, nel mezzo della stanza.

20. quorum fidem ut vidit dixit homo remittuntur tibi peccata tua

20. Veduta la loro fede, disse: «Uomo, i tuoi peccati ti sono rimessi».

21. et cœperunt cogitare scribæ et Pharisæi dicentes quis est hic qui loquitur blasphemias quis potest dimittere peccata nisi solus Deus

21. Gli scribi e i farisei cominciarono a discutere dicendo: «Chi è costui che pronuncia bestemmie? Chi può rimettere i peccati, se non Dio soltanto?».

22. ut cognovit autem Jesus cogitationes eorum respondens dixit ad illos quid cogitatis in cordibus vestris

22. Ma Gesù, conosciuti i loro ragionamenti, rispose: «Che cosa andate ragionando nei vostri cuori?

23. quid est facilius dicere dimittuntur tibi peccata an dicere surge et ambula

23. Che cosa è più facile, dire: Ti sono rimessi i tuoi peccati, o dire: Alzati e cammina?

24. ut autem sciatis quia Filius hominis potestatem habet in terra dimittere peccata ait paralytico tibi dico surge tolle lectum tuum et vade in domum tuam

24. Ora, perché sappiate che il Figlio dell'uomo ha il potere sulla terra di rimettere i peccati: io ti dico - esclamò rivolto al paralitico - alzati, prendi il tuo lettuccio e và a casa tua».

25. et confestim surgens coram illis tulit in quo jacebat et abiit in domum suam magnificans Deum

25. Subito egli si alzò davanti a loro, prese il lettuccio su cui era disteso e si avviò verso casa glorificando Dio.

26. et stupor adprehendit omnes et magnificabant Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidimus mirabilia hodie

26. Tutti rimasero stupiti e levavano lode a Dio; pieni di timore dicevano: «Oggi abbiamo visto cose prodigiose».

27. et post hæc exiit et vidit publicanum nomine Levi sedentem ad teloneum et ait illi sequere me

27. Dopo ciò egli uscì e vide un pubblicano di nome Levi seduto al banco delle imposte, e gli disse: «Seguimi!».

28. et relictis omnibus surgens secutus est eum

28. Egli, lasciando tutto, si alzò e lo seguì.

29. et fecit ei convivium magnum Levi in domo sua et erat turba multa publicanorum et aliorum qui cum illis erant discumbentes

29. Poi Levi gli preparò un grande banchetto nella sua casa. C'era una folla di pubblicani e d'altra gente seduta con loro a tavola.

30. et murmurabant Pharisæi et scribæ eorum dicentes ad discipulos ejus quare cum publicanis et peccatoribus manducatis et bibitis

30. I farisei e i loro scribi mormoravano e dicevano ai suoi discepoli: «Perché mangiate e bevete con i pubblicani e i peccatori?».

31. et respondens Jesus dixit ad illos non egent qui sani sunt medico sed qui male habent

31. Gesù rispose: «Non sono i sani che hanno bisogno del medico, ma i malati;

32. non veni vocare justos sed peccatores in pænitentiam

32. io non sono venuto a chiamare i giusti, ma i peccatori a convertirsi».

33. at illi dixerunt ad eum quare discipuli Johannis jejunant frequenter et obsecrationes faciunt similiter et Pharisæorum tui autem edunt et bibunt

33. Allora gli dissero: «I discepoli di Giovanni digiunano spesso e fanno orazioni; così pure i discepoli dei farisei; invece i tuoi mangiano e bevono!».

34. quibus ipse ait numquid potestis filios sponsi dum cum illis est sponsus facere jejunare

34. Gesù rispose: «Potete far digiunare gli invitati a nozze, mentre lo sposo è con loro?

35. venient autem dies et cum ablatus fuerit ab illis sponsus tunc jejunabunt in illis diebus

35. Verranno però i giorni in cui lo sposo sarà strappato da loro; allora, in quei giorni, digiuneranno».

36. dicebat autem et similitudinem ad illos quia nemo commissuram a vestimento novo inmittit in vestimentum vetus alioquin et novum rumpit et veteri non convenit commissura a novo

36. Diceva loro anche una parabola: «Nessuno strappa un pezzo da un vestito nuovo per attaccarlo a un vestito vecchio; altrimenti egli strappa il nuovo, e la toppa presa dal nuovo non si adatta al vecchio.

37. et nemo mittit vinum novum in utres veteres alioquin rumpet vinum novum utres et ipsum effundetur et utres peribunt

37. E nessuno mette vino nuovo in otri vecchi; altrimenti il vino nuovo spacca gli otri, si versa fuori e gli otri vanno perduti.

38. sed vinum novum in utres novos mittendum est et utraque conservantur

38. Il vino nuovo bisogna metterlo in otri nuovi.

39. et nemo bibens vetus statim vult novum dicit enim vetus melius est

39. Nessuno poi che beve il vino vecchio desidera il nuovo, perché dice: Il vecchio è buono!».





“Quando ofendemos a justiça de Deus, apelamos à Sua misericórdia. Mas se ofendemos a Sua misericórdia, a quem podemos apelar? Ofender o Pai que nos ama e insultar quem nos auxilia é um pecado pelo qual seremos severamente julgados.” São Padre Pio de Pietrelcina