17. (17-18) kalwV oun poihsete mh proscrhsamenoi toiV upo aman amadaqou apostaleisi grammasin dia to auton ton tauta exergasamenon proV taiV souswn pulaiV estaurwsqai sun th panoikia thn kataxian tou ta panta epikratountoV qeou dia tacouV apodontoV autw krisin





“Dirás tu o mais belo dos credos quando houver noite em redor de ti, na hora do sacrifício, na dor, no supremo esforço duma vontade inquebrantável para o bem. Este credo é como um relâmpago que rasga a escuridão de teu espírito e no seu brilho te eleva a Deus”. São Padre Pio de Pietrelcina