Evangelium secundum Lucam, 18
1. dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere
1. Disse loro una parabola sulla necessità di pregare sempre, senza stancarsi:
2. dicens judex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur
2. «C'era in una città un giudice, che non temeva Dio e non aveva riguardo per nessuno.
3. vidua autem quædam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo
3. In quella città c'era anche una vedova, che andava da lui e gli diceva: Fammi giustizia contro il mio avversario.
4. et nolebat per multum tempus post hæc autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor
4. Per un certo tempo egli non volle; ma poi disse tra sé: Anche se non temo Dio e non ho rispetto di nessuno,
5. tamen quia molesta est mihi hæc vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me
5. poiché questa vedova è così molesta le farò giustizia, perché non venga continuamente a importunarmi».
6. ait autem Dominus audite quid judex iniquitatis dicit
6. E il Signore soggiunse: «Avete udito ciò che dice il giudice disonesto.
7. Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis
7. E Dio non farà giustizia ai suoi eletti che gridano giorno e notte verso di lui, e li farà a lungo aspettare?
8. dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra
8. Vi dico che farà loro giustizia prontamente. Ma il Figlio dell'uomo, quando verrà, troverà la fede sulla terra?».
9. dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam justi et aspernabantur ceteros parabolam istam
9. Disse ancora questa parabola per alcuni che presumevano di esser giusti e disprezzavano gli altri:
10. duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisæus et alter publicanus
10. «Due uomini salirono al tempio a pregare: uno era fariseo e l'altro pubblicano.
11. Pharisæus stans hæc apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus
11. Il fariseo, stando in piedi, pregava così tra sé: O Dio, ti ringrazio che non sono come gli altri uomini, ladri, ingiusti, adùlteri, e neppure come questo pubblicano.
12. jejuno bis in sabbato decimas do omnium quæ possideo
12. Digiuno due volte la settimana e pago le decime di quanto possiedo.
13. et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad cælum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori
13. Il pubblicano invece, fermatosi a distanza, non osava nemmeno alzare gli occhi al cielo, ma si batteva il petto dicendo: O Dio, abbi pietà di me peccatore.
14. dico vobis descendit hic justificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
14. Io vi dico: questi tornò a casa sua giustificato, a differenza dell'altro, perché chi si esalta sarà umiliato e chi si umilia sarà esaltato».
15. adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos
15. Gli presentavano anche i bambini perché li accarezzasse, ma i discepoli, vedendo ciò, li rimproveravano.
16. Jesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei
16. Allora Gesù li fece venire avanti e disse: «Lasciate che i bambini vengano a me, non glielo impedite perché a chi è come loro appartiene il regno di Dio.
17. amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud
17. In verità vi dico: Chi non accoglie il regno di Dio come un bambino, non vi entrerà».
18. et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam æternam possidebo
18. Un notabile lo interrogò: «Maestro buono, che devo fare per ottenere la vita eterna?».
19. dixit autem ei Jesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus
19. Gesù gli rispose: «Perché mi dici buono? Nessuno è buono, se non uno solo, Dio.
20. mandata nosti non occides non mœchaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem
20. Tu conosci i comandamenti: Non commettere adulterio, non uccidere, non rubare, non testimoniare il falso, onora tuo padre e tua madre».
21. qui ait hæc omnia custodivi a juventute mea
21. Costui disse: «Tutto questo l'ho osservato fin dalla mia giovinezza».
22. quo audito Jesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quæcumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in cælo et veni sequere me
22. Udito ciò, Gesù gli disse: «Una cosa ancora ti manca: vendi tutto quello che hai, distribuiscilo ai poveri e avrai un tesoro nei cieli; poi vieni e seguimi».
23. his ille auditis contristatus est quia dives erat valde
23. Ma quegli, udite queste parole, divenne assai triste, perché era molto ricco.
24. videns autem illum Jesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt
24. Quando Gesù lo vide, disse: «Quant'è difficile, per coloro che possiedono ricchezze entrare nel regno di Dio.
25. facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei
25. E' più facile per un cammello passare per la cruna di un ago che per un ricco entrare nel regno di Dio!».
26. et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri
26. Quelli che ascoltavano dissero: «Allora chi potrà essere salvato?».
27. ait illis quæ inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum
27. Rispose: «Ciò che è impossibile agli uomini, è possibile a Dio».
28. ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
28. Pietro allora disse: «Noi abbiamo lasciato tutte le nostre cose e ti abbiamo seguito».
29. qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei
29. Ed egli rispose: «In verità vi dico, non c'è nessuno che abbia lasciato casa o moglie o fratelli o genitori o figli per il regno di Dio,
30. et non recipiat multo plura in hoc tempore et in sæculo venturo vitam æternam
30. che non riceva molto di più nel tempo presente e la vita eterna nel tempo che verrà».
31. adsumpsit autem Jesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quæ scripta sunt per prophetas de Filio hominis
31. Poi prese con sé i Dodici e disse loro: «Ecco, noi andiamo a Gerusalemme, e tutto ciò che fu scritto dai profeti riguardo al Figlio dell'uomo si compirà.
32. tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur
32. Sarà consegnato ai pagani, schernito, oltraggiato, coperto di sputi
33. et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget
33. e, dopo averlo flagellato, lo uccideranno e il terzo giorno risorgerà».
34. et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quæ dicebantur
34. Ma non compresero nulla di tutto questo; quel parlare restava oscuro per loro e non capivano ciò che egli aveva detto.
35. factum est autem cum adpropinquaret Hiericho cæcus quidam sedebat secus viam mendicans
35. Mentre si avvicinava a Gerico, un cieco era seduto a mendicare lungo la strada.
36. et cum audiret turbam prætereuntem interrogabat quid hoc esset
36. Sentendo passare la gente, domandò che cosa accadesse.
37. dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret
37. Gli risposero: «Passa Gesù il Nazareno!».
38. et clamavit dicens Jesu Fili David miserere mei
38. Allora incominciò a gridare: «Gesù, figlio di Davide, abbi pietà di me!».
39. et qui præibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei
39. Quelli che camminavano avanti lo sgridavano, perché tacesse; ma lui continuava ancora più forte: «Figlio di Davide, abbi pietà di me!».
40. stans autem Jesus jussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum
40. Gesù allora si fermò e ordinò che glielo conducessero. Quando gli fu vicino, gli domandò:
41. dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam
41. «Che vuoi che io faccia per te?». Egli rispose: «Signore, che io riabbia la vista».
42. et Jesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit
42. E Gesù gli disse: «Abbi di nuovo la vista! La tua fede ti ha salvato».
43. et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo
43. Subito ci vide di nuovo e cominciò a seguirlo lodando Dio. E tutto il popolo, alla vista di ciò, diede lode a Dio.