Liber Proverbiorum, 9

1. sapientia ædificavit sibi domum excidit columnas septem

1. Sapientia aedificavit sibi domum, excidit columnas septem;

2. immolavit victimas suas miscuit vinum et proposuit mensam suam

2. immolavit victimas suas, miscuit vinum et proposuit mensam suam.

3. misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis

3. Misit ancillas suas, ut vocarent ad arcem et ad excelsa civitatis:

4. si quis est parvulus veniat ad me et insipientibus locuta est

4. “Si quis est parvulus, veniat ad me”. Et vecordi locuta est:

5. venite comedite panem meum et bibite vinum quod miscui vobis

5. “Venite, comedite panem meum et bibite vinum, quod miscui vobis;

6. relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiæ

6. relinquite infantiam et vivite et ambulate per vias prudentiae”.

7. qui erudit derisorem ipse sibi facit iniuriam et qui arguit impium generat maculam sibi

7. Qui erudit derisorem, ipse iniuriam sibi facit; et, qui arguit impium, sibi maculam generat.

8. noli arguere derisorem ne oderit te argue sapientem et diliget te

8. Noli arguere derisorem, ne oderit te; argue sapientem, et diliget te.

9. da sapienti et addetur ei sapientia doce justum et festinabit accipere

9. Da sapienti, et sapientior fiet; doce iustum, et addet doctrinam.

10. principium sapientiæ timor Domini et scientia sanctorum prudentia

10. Principium sapientiae timor Domini, et scientia Sancti est prudentia.

11. per me enim multiplicabuntur dies tui et addentur tibi anni vitæ

11. Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitae.

12. si sapiens fueris tibimet ipsi eris si inlusor solus portabis malum

12. Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.

13. mulier stulta et clamosa plenaque inlecebris et nihil omnino sciens

13. Mulier stulta est clamosa, fatua et nihil sciens;

14. sedit in foribus domus suæ super sellam in excelso urbis loco

14. sedit in foribus domus suae super sellam in excelsis urbis,

15. ut vocaret transeuntes viam et pergentes itinere suo

15. ut vocaret transeuntes per viam et pergentes itinere suo:

16. quis est parvulus declinet ad me et vecordi locuta est

16. “Qui est parvulus, declinet ad me”. Et vecordi locuta est:

17. aquæ furtivæ dulciores sunt et panis absconditus suavior

17. “Aquae furtivae dulciores sunt, et panis in abscondito suavior”.

18. et ignoravit quod gigantes ibi sint et in profundis inferni convivæ ejus

18. Et ignoravit quod ibi sint umbrae, et in profundis inferni convivae eius.