Fundar 181 Resultados para: finem temporis

  • itaque bonum et necessarium putavi et ipse aliquam addere diligentiam et laborem interpretandi istum librum; et multa vigilia adtuli doctrinam in spatio temporis, ad illa quæ ad finem ducunt librum dare, et illis qui volunt animum intendere et discere quemadmodum oporteat instituere mores qui secundum legem Domini proposuerunt vitam agere>. (Liber Ecclesiasticus 0, 5)

  • quoniam ab eo qui fecit illum recessit cor ejus quoniam initium peccati omnis superbia qui tenuerit illam adimplebitur maledictis et subvertet eos in finem (Liber Ecclesiasticus 10, 15)

  • propterea exhonoravit Dominus conventus malorum et destruxit eos usque in finem (Liber Ecclesiasticus 10, 16)

  • est autem tacens non habens sensum loquellæ et est tacens sciens tempus apti temporis (Liber Ecclesiasticus 20, 6)

  • et luna in omnibus in tempore suo ostensio temporis et signum ævi (Liber Ecclesiasticus 43, 6)

  • et post hoc dormivit et notum fecit regi et ostendit illi finem vitæ suæ et exaltavit vocem ejus de terra in prophetia delere impietatem gentis (Liber Ecclesiasticus 46, 23)

  • et finem habuit Salomon cum patribus suis (Liber Ecclesiasticus 47, 26)

  • et Neemia in memoria multi temporis qui erexit nobis muros eversos et stare fecit portas et seras qui erexit domos nostras (Liber Ecclesiasticus 49, 15)

  • non habitabitur usque in finem et non fundabitur usque ad generationem et generationem nec ponet ibi tentoria Arabs nec pastores requiescent ibi (Liber Isaiae 13, 20)

  • confortabit faber ærarius percutiens malleo eum qui cudebat tunc temporis dicens glutino bonum est et confortavit eum in clavis ut non moveatur (Liber Isaiae 41, 7)

  • non enim in sempiternum litigabo neque usque ad finem irascar quia spiritus a facie mea egredietur et flatus ego faciam (Liber Isaiae 57, 16)

  • numquid irasceris in perpetuum aut perseverabis in finem ecce locuta es et fecisti mala et potuisti (Liber Ieremiae 3, 5)


“A natureza humana também quer a sua parte. Até Maria, Mãe de Jesus, que sabia que por meio de Sua morte a humanidade seria redimida, chorou e sofreu – e como sofreu!” São Padre Pio de Pietrelcina