Księga Psalmów, 41
10. Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
10. Nawet mój przyjaciel, któremu ufałem i który chleb mój jadł, podniósł na mnie piętę.
Psalm 41 jest modlitwą Dawida przez ochronę i uzdrowienie przed jego wrogami i bólem fizycznym. Następujące wersety są związane z tematami zaufania do Boga, boską ochroną i uzdrowieniem.
Przysłów 19:23: „Strach przed Panem prowadzi do życia; ten, kto się nim boi, może spokojnie odpocząć, wolny od zła”. Werset ten mówi o znaczeniu obawienia się Boga o pełne i ciche życie, ufając, że jest on w stanie chronić przed wszelkim złem.
Psalm 27:1: „Pan jest moim światłem i moim zbawieniem; kogo będę się bać? Czy Pan jest bastionem mojego życia; kogo będę się bać?” W tym wersecie Dawid uznaje, że jego ochrona pochodzi od Pana i nie ma powodu, by się bać.
Psalm 147:3: „Leczy tych złamanym sercem i dba o swoje rany”. Ten werset mówi o zdolności Boga do uzdrowienia bólu emocjonalnego i fizycznego jego dzieci.
Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą; nie zużywaj się, bo jestem twoim Bogiem. Wzmocniam cię i pomogę; trzymam cię moją zwycięską prawą ręką”. Ten werset kładzie nacisk na boską ochronę i opiekę nad tym, którzy mu ufają.
2 Koryntian 12:9: „Ale powiedział do mnie:„ Moja łaska wystarczy dla ciebie, bo moja moc jest doskonała w słabości. ”Dlatego chwytam się jeszcze szczęśliwie w moich słabościach, że moc Chrystusa może odpocząć we mnie. " Ten werset mówi o łasce Bożej, która jest wystarczająca, aby utrzymać nas w naszych słabościach i trudnościach, tak jak Dawid szuka siły i uzdrowienia Boga w swojej fizycznej i emocjonalnej słabości.
“Deus ama quem segue o caminho da virtude.” São Padre Pio de Pietrelcina
