1 Judyta zaś upadła na twarz, posypała głowę popiołem i odsłoniła wór, który przedtem przywdziała. Wtedy tego wieczoru składano w świątyni w Jerozolimie Bogu ofiarę kadzielną. A Judyta donośnym głosem zaczęła wołać do Pana tymi słowami:
2 Panie, Boże mego praojca Symeona, Ty mu dałeś w rękę miecz, aby wywarł pomstę na cudzoziemcach, którzy odkryli łono dziewicy dla splugawienia i obnażyli jej biodra dla hańby, i zbezcześcili jej łono dla zniewagi. Ty powiedziałeś: Tak być nie może, a oni tak uczynili.
3 Dlatego wydałeś ich starszyznę na zabicie, a ich łoże, które splugawili przez swoje oszustwo, także na skutek oszustwa napełniłeś krwią. Zgładziłeś ich niewolników razem z książętami, a książąt razem z ich tronami.
4 Żony ich wydałeś na łup i córki ich do niewoli, a cały ich dobytek do podziału między umiłowanych przez Ciebie synów, którzy odznaczyli się gorliwością dla Ciebie, i mając w nienawiści splugawienie krwi swojej, Ciebie wzywali na pomoc. Boże, Boże mój - wysłuchaj mnie, wdowy!
5 Tyś uczynił rzeczy wcześniejsze od tamtych i tamte, i te, które będą później, także i teraźniejsze, i te, które nastąpią, i już się stały, i te, które masz w swoim zamyśle.
6 I ukazały się te, któreś postanowił, i powiedziały: Oto jesteśmy. Wszystkie bowiem Twoje drogi są przygotowane, a przewidziane Twoje wyroki.
7 Oto Asyryjczycy się wzmogli dzięki swym siłom zbrojnym, dumni się stali ze swych koni i jeźdźców, szczycą się mocą piechoty, ufają tarczy i oszczepowi, łukowi i procy; a nie poznali w Tobie Pana, który niweczy wojny.
8 Pan jest imię Twoje. Ich potęgę rozbij swoją mocą i rozgrom ich siłę w swym gniewie! Ponieważ postanowili zbezcześcić Twoje świętości, splugawić namiot, gdzie mieszka sława Twego Imienia, i odciąć mieczem rogi Twego ołtarza.
9 Spojrzyj na ich pychę, ześlij swój gniew na ich głowy, daj mojej ręce wdowiej moc do tego, co zamierzyłam.
10 Uderz podstępem warg moich niewolnika razem z wodzem i wodza ze sługą. Skrusz ich zarozumiałość ręką kobiety!
11 Albowiem nie w ilości jest Twoja siła ani panowanie Twoje nie zależy od mocnych, lecz Ty jesteś Bogiem pokornych, wspomożycielem uciśnionych, opiekunem słabych, obrońcą odrzuconych i wybawcą tych, co utracili nadzieję.
12 Tak, tak, Boże ojca mego, Boże dziedzictwa Izraela, Władco nieba i ziemi, Stwórco wód i Królu wszelkiego stworzenia, wysłuchaj modlitwy mojej!
13 Daj mi mowę podstępną, by zadała im ranę i siniec, oni bowiem okropne uknuli zamysły przeciwko Twojemu przymierzu i świętemu domowi Twemu, i przeciwko górze Syjon, i domowi należącemu do Twoich synów.
14 I spraw, aby cały naród i każde pokolenie poznało i wiedziało, że Ty jesteś Bogiem, Bogiem wszelkiej potęgi i mocy, i że nie ma nikogo innego prócz Ciebie, kto by bronił ludu izraelskiego.
Versículos relacionados com Księga Judyty, 9:
Sędzia 9 zawiera modlitwę sędziego do Boga, w której prosi o siłę i mądrość, aby wykonać swój plan uwolnienia swojego ludu od ucisku asyryjskiego. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Judith 9:
2 Kroniki 20:12: „Ach, nasz Bóg, nie oceniasz ich? Bo nie ma siły przeciwko tej wielkiej mnogości, która przychodzi przeciwko nam, i nie wiemy, co robić; ale nasze oczy są wam”. Werset ten wyraża zaufanie do Boga w czasach niepewności i trudności, podobnie jak modlitwa Sędziów w Sędziowie 9.
Psalm 18:32-33: „Bóg, który przynosi mi siłę i czyni moją drogą. Robi moje stopy jak kolory i stawia mnie na wysokich miejscach”. Ten werset podkreśla zdolność Boga do wzmocnienia i kierowania jego sługami, podobnie jak modlitwa sędziego w poszukiwaniu sił i wskazówek w Sędziowcu 9.
Przysłów 3:5-6: „Zaufaj Panu całego serca i nie mieszaj we własnym zrozumieniu. Rozpoznaje go na wszystkie twoje sposoby, a on wyprostuje twoje ścieżki”. Werset ten podkreśla znaczenie zaufania Bogu i poszukiwania jego orientacji, a nie polegania tylko na jego własnym zrozumieniu, podobnie jak prośba Sędziów o mądrość i wskazówki w Sędzimie 9.
Izajasza 40:29-31: „Daje siłę zmęczonym i zwielokrotnia siły, na które nie ma wigoru. Młodzi ludzie zmęczą się i wstrząsają, a chłopcy z pewnością upadną. Ale ci, którzy czekają na Pana, odnowią Panu Ich siła i ona wzrośnie ze skrzydłami takimi jak Orły; będą biegać, a oni nie zmęczą się; będą chodzić i nie będą się przykleić ”. Ten werset podkreśla zdolność Boga do wzmocnienia jego sług, podobnie jak na prośbie sił sędziego w Sędzimie 9.
Jakub 1:5: „A jeśli któregoś z was brakuje mądrości, poproś ją Bogu, który daje wszystko swobodnie i nie rzuca go w twarz; i zostanie mu przekazany”. Werset ten podkreśla znaczenie proszenia Boga o mądrość w czasach trudności, podobnie jak prośba Sędziów o mądrość w Sędzimie 9.
Chapters: