1 Gdy przestała wołać do Boga Izraela i zakończyła wszystkie te słowa,
2 podniosła się z ziemi i zawołała swoją niewolnicę i zeszła do komnaty, w której przebywała podczas szabatów i świąt.
3 Tam zdjęła wór, który przedtem nosiła, i zrzuciła z siebie ubranie wdowie, obmyła ciało w wodzie i namaściła cennym olejkiem, uczesała włosy na głowie i włożyła zawój, i ubrała swój strój radosny, w który ubierała się w czasie, gdy żył jej mąż Manasses.
4 Włożyła też sandały na nogi, ustroiła się w łańcuszki, bransolety, pierścienie i kolczyki, i we wszystkie swoje ozdoby. A ukazała się tak bardzo piękna po to, aby ściągnąć na siebie oczy wszystkich mężczyzn, którzy ją zobaczą.
5 Potem dała niewolnicy bukłak z winem i naczynie z oliwą, napełniła torbę kaszą jęczmienną, ciastem figowym, chlebem i serem. I zawiązawszy wszystkie te zapasy oddała niewolnicy.
6 I wyszły w kierunku bramy miasta Betulii i spotkały stojącego przy niej Ozjasza i starszych miasta Chabrisa i Charmisa.
7 A gdy ujrzeli ją i jej inny wygląd, i zmienione szaty, zdumieli się bardzo jej pięknością. I powiedzieli do niej:
8 Niech Bóg ojców naszych obdarzy cię swoją łaskawością, niech spełni twoje zamiary ku chwale synów Izraela i dla wywyższenia Jerozolimy!
9 A ona oddała pokłon Bogu i rzekła do nich: Rozkażcie otworzyć dla mnie bramę miasta, a wyjdę, aby spełnić zamiary, o których mówiliście ze mną. Wtedy polecono młodzieńcom, aby otwarli jej bramę, jak powiedziała.
10 I tak uczynili. I wyszła sama Judyta i jej niewolnica razem z nią. A mężowie miasta patrzyli za nią, aż zeszła z góry i przeszła przez dolinę, i już więcej jej nie widzieli.
11 I szła doliną prosto, aż ją spotkała przednia straż Asyryjczyków.
12 Zatrzymali ją i zapytali: Do kogo należysz, skąd przychodzisz i dokąd idziesz? A on odpowiedziała: Jestem córką Hebrajczyków, uciekłam od nich, ponieważ wydani będą wam na łup.
13 Dlatego ja idę do Holofernesa, naczelnego wodza waszego wojska, aby mu opowiedzieć słowa prawdy. Pokażę mu drogę, którą idąc zawładnie wszystkimi wzgórzami, a pośród jego ludzi nie zabraknie ani jednego ciała, ani żywej duszy.
14 A gdy mężowie usłyszeli jej słowa i spojrzeli na jej twarz - a była ona godna podziwu z powodu wielkiej piękności - wtedy rzekli do niej:
15 Ocaliłaś życie swoje spiesząc się, aby przybyć przed oblicze pana naszego. Idź teraz do jego namiotu, a niektórzy z nas towarzyszyć ci będą, aż przekażą cię w jego ręce.
16 A gdy staniesz przed nim, nie lękaj się w sercu swoim, ale powtórz te same twoje słowa, a on dobrze się z tobą obejdzie.
17 Potem wybrali spośród siebie stu mężów i towarzyszyli jej i jej niewolnicy, i zaprowadzili je do namiotu Holofernesa.
18 I powstało zbiegowisko w całym obozie, ponieważ wiadomość o jej przybyciu rozgłoszono w namiotach. A przychodzący otoczyli ją, ponieważ stała na zewnątrz namiotu Holofernesa, dopóki mu o niej nie doniesiono.
19 Podziwiali jej piękność i podziwiali przez nią Izraelitów, i mówili jeden do drugiego: Któż może gardzić takim narodem, który ma u siebie podobne kobiety? Naprawdę nie będzie dobrze, jeśli pozostanie z nich choćby jeden mąż. Gdy bowiem pozostaną przy życiu, będą mogli sprytnie oszukać cały świat.
20 Wtedy wyszła przyboczna straż Holofernesa i wszyscy słudzy jego, a ją wprowadzono do namiotu.
21 A Holofernes odpoczywał na swoim łożu pod zasłoną, która była z purpury, przetykana złotem i szmaragdami, i drogimi kamieniami.
22 A gdy mu donieśli o niej, wyszedł do przedsionka namiotu, a przed nim niesiono srebrne lampy.
23 A gdy Judyta stanęła przed nim i przed jego otoczeniem, zdumieli się wszyscy z powodu piękności jej oblicza. Ona zaś upadłszy na twarz oddała mu pokłon, ale słudzy jego ją podnieśli.
Versículos relacionados com Księga Judyty, 10:
Sędzia 10 opisuje, w jaki sposób Sędzia przygotował się do wejścia do obozu asyryjskiego w ukryciu jako uwięzi. Pościła i modliła się przez trzy dni przed opuszczeniem miasta, a po przybyciu do obozu przyciągnęła uwagę Holofernesa, asyryjskiego generała, który był zachwycony swoim pięknem. Oszukała go fałszywymi historiami o lud Izraela i zyskała jego pewność siebie. Potem wypiła go i przecięła głowę, dając Izraelowi zwycięstwo. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w Sędzimie 10:
1 Samuel 16:7: „Pan nie postrzega jako człowiek: człowiek widzi wygląd, ale Pan widzi serce”. Ten werset wskazuje, że zewnętrzne piękno nie jest najważniejsze, ale serce osoby. Sędzia wykorzystała swoje piękno, aby przyciągnąć uwagę Holofernesa, ale to jej inteligencja i mądrość doprowadziły ją do zwycięstwa.
Przysłów 31:30: „Piękno wprowadza w błąd, a piękno jest ulotne; ale kobieta, która się boi do Pana, zostanie pochwalona”. Werset ten wzmacnia ideę, że piękno nie jest najważniejsze i że strach przed Panem jest tym, co należy cenić. Sędzia wykazał wielki lęk przed Bogiem w swoim przygotowaniu do bitwy i swej pewności siebie w Bogu do zwycięstwa.
Psalm 27:14: „Poczekaj w Panu. Bądź silny! Odwaga! Poczekaj w Panu.” Ten werset zachęca do wytrwałości i zaufania Bogu. Sędzia wykazał wielką wytrwałość i zaufanie Bogu w jego przygotowaniach do bitwy.
Przysłów 14:15: „Prosty wierzy we wszystko, ale rozważne analizują swoje kroki”. Ten werset podkreśla znaczenie roztropności i starannej analizy przed działaniem. Sędzia wykorzystał swoją inteligencję i mądrość, aby dokładnie przeanalizować swoje kroki przed działaniem.
Przysłów 31:25: „Jest wyłożony siłą i godnością; uśmiecha się w przyszłość”. Ten werset opisuje silną, przyzwoitą kobietę, która z pewnością zmaga się z przyszłością. Sędzia wykazał wielką siłę i godność w przygotowaniu do bitwy i jego zaufanie do Boga do zwycięstwa.
Chapters: