Ewangelia Mateusza, 9

Biblia Tysiąclecia

1 On wsiadł do łodzi, przeprawił się z powrotem i przyszedł do swego miasta.

2 I oto przynieśli Mu paralityka, leżącego na łożu. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: Ufaj, synu! Odpuszczają ci się twoje grzechy.

3 Na to pomyśleli sobie niektórzy z uczonych w Piśmie: On bluźni.

4 A Jezus, znając ich myśli, rzekł: Dlaczego złe myśli nurtują w waszych sercach?

5 Cóż bowiem jest łatwiej powiedzieć: Odpuszczają ci się twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań i chodź!

6 Otóż żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka: Wstań, weź swoje łoże i idź do domu!

7 On wstał i poszedł do domu.

8 A tłumy ogarnął lęk na ten widok, i wielbiły Boga, który takiej mocy udzielił ludziom.

9 Odchodząc stamtąd, Jezus ujrzał człowieka imieniem Mateusz, siedzącego w komorze celnej, i rzekł do niego: Pójdź za Mną! On wstał i poszedł za Nim.

10 Gdy Jezus siedział w domu za stołem, przyszło wielu celników i grzeszników i siedzieli wraz z Jezusem i Jego uczniami.

11 Widząc to, faryzeusze mówili do Jego uczniów: Dlaczego wasz Nauczyciel jada wspólnie z celnikami i grzesznikami?

12 On, usłyszawszy to, rzekł: Nie potrzebują lekarza zdrowi, lecz ci, którzy się źle mają.

13 Idźcie i starajcie się zrozumieć, co znaczy: Chcę raczej miłosierdzia niż ofiary. Bo nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, ale grzeszników .

14 Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?

15 Jezus im rzekł: Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.

16 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania, gdyż łata obrywa ubranie, i gorsze robi się przedarcie.

17 Nie wlewa się też młodego wina do starych bukłaków. W przeciwnym razie bukłaki pękają, wino wycieka, a bukłaki się psują. Raczej młode wino wlewa się do nowych bukłaków, a tak jedno i drugie się zachowuje .

18 Gdy to mówił do nich, pewien zwierzchnik /synagogi/ przyszedł do Niego i, oddając pokłon, prosił: Panie, moja córka dopiero co skonała, lecz przyjdź i włóż na nią rękę, a żyć będzie .

19 Jezus wstał i wraz z uczniami poszedł za nim.

20 Wtem jakaś kobieta, która dwanaście lat cierpiała na krwotok, podeszła z tyłu i dotknęła się frędzli Jego płaszcza.

21 Bo sobie mówiła: żebym się choć Jego płaszcza dotknęła, a będę zdrowa.

22 Jezus obrócił się, i widząc ją, rzekł: Ufaj, córko! Twoja wiara cię ocaliła. I od tej chwili kobieta była zdrowa.

23 Gdy Jezus przyszedł do domu zwierzchnika i zobaczył fletnistów oraz tłum zgiełkliwy,

24 rzekł: Usuńcie się, bo dziewczynka nie umarła, tylko śpi. A oni wyśmiewali Go.

25 Skoro jednak usunięto tłum, wszedł i ujął ją za rękę, a dziewczynka wstała.

26 Wieść o tym rozeszła się po całej tamtejszej okolicy.

27 Gdy Jezus odchodził stamtąd, szli za Nim dwaj niewidomi którzy wołali głośno: Ulituj się nad nami, Synu Dawida!

28 Gdy wszedł do domu, niewidomi przystąpili do Niego, a Jezus ich zapytał: Wierzycie, że mogę to uczynić? Oni odpowiedzieli Mu: Tak, Panie!

29 Wtedy dotknął ich oczu, mówiąc: Według wiary waszej niech wam się stanie!

30 I otworzyły się ich oczy, a Jezus surowo im przykazał: Uważajcie, niech się nikt o tym nie dowie!

31 Oni jednak, skoro tylko wyszli, roznieśli wieść o Nim po całej tamtejszej okolicy.

32 Gdy ci wychodzili, oto przyprowadzono Mu niemowę opętanego.

33 Po wyrzuceniu złego ducha niemy odzyskał mowę, a tłumy pełne podziwu wołały: Jeszcze się nigdy nic podobnego nie pojawiło w Izraelu!

34 Lecz faryzeusze mówili: Wyrzuca złe duchy mocą ich przywódcy .

35 Tak Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.

36 A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza.

37 Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało.

38 Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo.




Versículos relacionados com Ewangelia Mateusza, 9:

Święty Mateusz 9 mówi kilka cudów wykonanych przez Jezusa, w tym uzdrowienie paraliżu, zmartwychwstanie dziewczyny i uzdrowienie kobiety z krwawieniem. Rozdział obejmuje również wezwanie Mateusza do podążania za Jezusem i nauczaniem Jezusa o zbiorach. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w São Matthew 9:

Jana 14:12: „Prawdę mówiąc, mówię wam, ten, kto we mnie wierzy, będzie również wykonywał dzieła, które robię i czyni je większe niż te, ponieważ idę do Ojca”. Ten werset mówi o zdolności uczniów Jezusa do wykonywania cudów w ich imieniu, takich jak te wykonane przez niego w St. Mateusz 9.

Jakuba 5:15: „A modlitwa wiary zbawicie chorych, a Pan go podniesie; a jeśli popełnili grzechy, zostaną wybaczeni”. Werset ten podkreśla znaczenie modlitwy i wiary w uzdrowienie choroby, takie jak uzdrowienie paraliżu w św. Mateusza 9.

Łukasza 10:2: „I powiedział do nich, że żniwa są wielkie, ale robotnicy są nieliczni. Módlcie się zatem do Pana Żniw, którzy wysyłają robotników na jego żniwa”. Ten werset dotyczy nauczania Jezusa o zbiorach w św. Mateusza 9, podkreślając potrzebę robotników do dzieła Bożego.

Mark 2:17: „A Jezus, słysząc to, powiedział im, zdrowie nie potrzebują lekarza, ale chorzy; nie przyszedłem nazywać sprawiedliwymi, ale grzesznikami”. Werset ten dotyczy wezwania Mateusza w św. Mateusza 9, kiedy Jezus wzywa publicana, aby podążał za nim, pokazując, że przyszedł, aby ocalić tych, którzy się zgubili.

Jan 11:43-44: „A powiedziawszy to, krzyknął wielkim głosem: Łazarem wychodzi! Wyszło to, co umarło, związał ręce i stopy zespołami, a jego twarz owinięta chusteczką. Jezus: Rozwiąż go i pozwól mu odejść. " Werset ten odnosi się do zmartwychwstania dziewczyny w św. Mateusza 9, podkreślając moc Jezusa nad śmiercią i życiem.


Chapters: