1 Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.
2 Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych.
3 Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy.
4 Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach.
5 Gdy się pan młody opóźniał, zmorzone snem wszystkie zasnęły.
6 Lecz o północy rozległo się wołanie: Pan młody idzie, wyjdźcie mu na spotkanie!
7 Wtedy powstały wszystkie owe panny i opatrzyły swe lampy.
8 A nierozsądne rzekły do roztropnych: Użyczcie nam swej oliwy, bo nasze lampy gasną.
9 Odpowiedziały roztropne: Mogłoby i nam, i wam nie wystarczyć. Idźcie raczej do sprzedających i kupcie sobie!
10 Gdy one szły kupić, nadszedł pan młody. Te, które były gotowe, weszły z nim na ucztę weselną, i drzwi zamknięto.
11 W końcu nadchodzą i pozostałe panny, prosząc: Panie, panie, otwórz nam!
12 Lecz on odpowiedział: Zaprawdę, powiadam wam, nie znam was.
13 Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.
14 Podobnie też [jest] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek.
15 Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz
16 ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć.
17 Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa.
18 Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.
19 Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.
20 Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem.
21 Rzekł mu pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!
22 Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem.
23 Rzekł mu pan: Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!
24 Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał.
25 Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!
26 Odrzekł mu pan jego: Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał.
27 Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność.
28 Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów.
29 Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma.
30 A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz - w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
31 Gdy Syn Człowieczy przyjdzie w swej chwale i wszyscy aniołowie z Nim, wtedy zasiądzie na swoim tronie pełnym chwały.
32 I zgromadzą się przed Nim wszystkie narody, a On oddzieli jednych [ludzi] od drugich, jak pasterz oddziela owce od kozłów.
33 Owce postawi po prawej, a kozły po swojej lewej stronie.
34 Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata!
35 Bo byłem głodny, a daliście Mi jeść; byłem spragniony, a daliście Mi pić; byłem przybyszem, a przyjęliście Mnie;
36 byłem nagi, a przyodzialiście Mnie; byłem chory, a odwiedziliście Mnie; byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie.
37 Wówczas zapytają sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym i nakarmiliśmy Ciebie? spragnionym i daliśmy Ci pić?
38 Kiedy widzieliśmy Cię przybyszem i przyjęliśmy Cię? lub nagim i przyodzialiśmy Cię?
39 Kiedy widzieliśmy Cię chorym lub w więzieniu i przyszliśmy do Ciebie?
40 A Król im odpowie: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili.
41 Wtedy odezwie się i do tych po lewej stronie: Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom!
42 Bo byłem głodny, a nie daliście Mi jeść; byłem spragniony, a nie daliście Mi pić;
43 byłem przybyszem, a nie przyjęliście Mnie; byłem nagi, a nie przyodzialiście mnie; byłem chory i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.
44 Wówczas zapytają i ci: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?
45 Wtedy odpowie im: Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.
46 I pójdą ci na mękę wieczną, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.
Versículos relacionados com Ewangelia Mateusza, 25:
Święty Mateusz 25 przedstawia trzy przypowieści Jezusa pod koniec czasu i ostateczny sąd. Pierwsza to przypowieść dziesięciu dziewic, która pokazuje znaczenie przygotowania i czujności dla przyjścia pana młodego, który symbolizuje Jezusa. Druga to przypowieść o talentach, która podkreśla odpowiedzialność, że każdy musi użyć darów, które Bóg dał mu za wspólne dobro i rozwój Królestwa Bożego. Trzecia to przypowieść o owcach i kozach, która pokazuje, że ostateczny wyrok będzie oparty na naszych działaniach miłosnych i usługowych dla innych.
1 Koryntian 12:7: „Ale każdy otrzymuje manifestację ducha dla wspólnej korzyści”. Tak jak uczy przypowieść o talentach, Bóg dał nam konkretne dary i talenty, których powinniśmy użyć dla dobra innych i chwały Bożej.
Jakub 1:22: „Siedziba Słowa, nie tylko słuchacze, oszukując cię fałszywymi przemówieniami”. Przypowieść o dziesięciu dziewic podkreśla znaczenie nadzoru i przygotowania do przyjścia pana młodego. Ta czujność obejmuje słuchanie i posłuszność Słowa Bożego.
1 Jana 3:17: „Teraz ten, kto ma zasoby tego świata i przychodzi do swojego brata, aby cierpieć i zamknąć serce, jak może pozostać w Nim miłość Boga?” Przypowiedzka owce i kóz uczy, że ostateczny osąd będzie oparty na naszych działaniach miłosnych i usługowych dla innych. Ten szczególny werset podkreśla znaczenie dzielenia się naszymi zasobami z potrzebującymi.
1 Tesaloniczan 5:6: „Dlatego nie śpimy, podobnie jak inni, ale obserwowaliśmy i bądź trzeźwy”. Przypowieść o dziesięciu dziewic podkreśla znaczenie nadzoru i przygotowania do przyjścia pana młodego. W szczególności ten werset podkreśla potrzebę bycia czujnym i czujnym duchowo.
Rzymian 12:13: „Komunikuj się ze świętymi w ich potrzebach, śledziłem gościnność”. Przypowiedzka owce i kóz uczy, że ostateczny osąd będzie oparty na naszych działaniach miłosnych i usługowych dla innych. Ten szczególny werset podkreśla znaczenie okazywania gościnności i dzielenia się tym, co mamy z braćmi w wierze.
Chapters: