Księga Przysłów, 8
36. kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.
36. kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.
Rozdział 8 Przysłów jest wierszem, który celebruje mądrość jako boski atrybut, który istniał od początku stworzenia. Przedstawia mądrość jako wiarygodny i cenny przewodnik dla tych, którzy go szukają, oferując rozeznanie, wiedzę i roztropność. W tym rozdziale wybrano następujące wersety ze względu na ich znaczenie dla tematów:
Kolosan 2:3: „W Nim są ukryte wszystkie skarby mądrości i wiedzy”. Ten werset podkreśla znaczenie poszukiwania mądrości w Bogu i znalezienia w nim cennego i nieocenionego skarbu.
Przysłów 1:7: „Strach przed Panem jest zasadą wiedzy, ale głupota gardzi mądrością i dyscypliną”. Werset ten podkreśla, że mądrość zaczyna się od czciowego lęku przed Bogiem i że ci, którzy ignorują mądrość, ryzykują ścieżkę głupoty i głupoty.
1 Koryntian 1:30: „To w Jego inicjatywie jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się mądrością od Boga do nas, sprawiedliwości, uświęcenia i odkupienia”. Ten werset wskazuje, że Jezus Chrystus jest ucieleśnieniem boskiej mądrości i że ci, którzy podążają za Nim, otrzymują mądrość Boga do własnego życia.
Przysłów 3:13-14: „Jak szczęśliwy jest człowiek, który znajduje mądrość, człowiek, który uzyskuje zrozumienie, ponieważ mądrość jest bardziej opłacalna niż srebro i daje więcej niż złoto”. Werset ten wzmacnia centralne przesłanie Przysłów 8, podkreślając, że mądrość jest cennym skarbem, który znacznie przewyższa materialne bogactwa.
Jakub 1:5: „Jeśli którykolwiek z was brakuje mądrości, poproś ją Bogu, który daje wszystko swobodnie, wartość; i zostanie przyznany”. Ten werset podkreśla dostępność boskiej mądrości dla wszystkich, którzy szukają jej szczerym i skromnym sercem, obiecując, że Bóg hojnie udzieli jej tym, którzy ją pytają.
“Jesus e a sua alma devem cultivar a vinha de comum acordo.” São Padre Pio de Pietrelcina
