Księga Przysłów, 8
36. kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.
36. kto mnie nie znajdzie, duszę swą rani, śmierć kocha każdy, kto mnie się wyrzeka.
Rozdział 8 Przysłów jest wierszem, który celebruje mądrość jako boski atrybut, który istniał od początku stworzenia. Przedstawia mądrość jako wiarygodny i cenny przewodnik dla tych, którzy go szukają, oferując rozeznanie, wiedzę i roztropność. W tym rozdziale wybrano następujące wersety ze względu na ich znaczenie dla tematów:
Kolosan 2:3: „W Nim są ukryte wszystkie skarby mądrości i wiedzy”. Ten werset podkreśla znaczenie poszukiwania mądrości w Bogu i znalezienia w nim cennego i nieocenionego skarbu.
Przysłów 1:7: „Strach przed Panem jest zasadą wiedzy, ale głupota gardzi mądrością i dyscypliną”. Werset ten podkreśla, że mądrość zaczyna się od czciowego lęku przed Bogiem i że ci, którzy ignorują mądrość, ryzykują ścieżkę głupoty i głupoty.
1 Koryntian 1:30: „To w Jego inicjatywie jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się mądrością od Boga do nas, sprawiedliwości, uświęcenia i odkupienia”. Ten werset wskazuje, że Jezus Chrystus jest ucieleśnieniem boskiej mądrości i że ci, którzy podążają za Nim, otrzymują mądrość Boga do własnego życia.
Przysłów 3:13-14: „Jak szczęśliwy jest człowiek, który znajduje mądrość, człowiek, który uzyskuje zrozumienie, ponieważ mądrość jest bardziej opłacalna niż srebro i daje więcej niż złoto”. Werset ten wzmacnia centralne przesłanie Przysłów 8, podkreślając, że mądrość jest cennym skarbem, który znacznie przewyższa materialne bogactwa.
Jakub 1:5: „Jeśli którykolwiek z was brakuje mądrości, poproś ją Bogu, który daje wszystko swobodnie, wartość; i zostanie przyznany”. Ten werset podkreśla dostępność boskiej mądrości dla wszystkich, którzy szukają jej szczerym i skromnym sercem, obiecując, że Bóg hojnie udzieli jej tym, którzy ją pytają.
“Todas as graças que pedimos no nome de Jesus são concedidas pelo Pai eterno.” São Padre Pio de Pietrelcina
