List do Galatów, 4

1. I to wam jeszcze powiem: Jak długo dziedzic jest nieletni, niczym się nie różni od niewolnika, chociaż jest właścicielem wszystkiego.

1. dico autem quanto tempore heres parvulus est nihil differt servo cum sit dominus omnium

2. Aż do czasu określonego przez ojca podlega on opiekunom i rządcom.

2. sed sub tutoribus est et actoribus usque ad præfinitum tempus a patre

3. My również, jak długo byliśmy nieletni, pozostawaliśmy w niewoli żywiołów tego świata.

3. ita et nos cum essemus parvuli sub elementis mundi eramus servientes

4. Gdy jednak nadeszła pełnia czasu, zesłał Bóg Syna swego, zrodzonego z niewiasty, zrodzonego pod Prawem,

4. at ubi venit plenitudo temporis misit Deus Filium suum factum ex muliere factum sub lege

5. aby wykupił tych, którzy podlegali Prawu, abyśmy mogli otrzymać przybrane synostwo.

5. ut eos qui sub lege erant redimeret ut adoptionem filiorum reciperemus

6. Na dowód tego, że jesteście synami, Bóg wysłał do serc naszych Ducha Syna swego, który woła: Abba, Ojcze!

6. quoniam autem estis filii misit Deus Spiritum Filii sui in corda nostra clamantem Abba Pater

7. A zatem nie jesteś już niewolnikiem, lecz synem. Jeżeli zaś synem, to i dziedzicem z woli Bożej.

7. itaque jam non es servus sed filius quod si filius et heres per Deum

8. Wprawdzie ongiś, nie znając Boga, służyliście bogom, którzy w rzeczywistości nie istnieją.

8. sed tunc quidem ignorantes Deum his qui natura non sunt dii serviebatis

9. Teraz jednak, gdyście Boga poznali i, co więcej, Bóg was poznał, jakże możecie powracać do tych bezsilnych i nędznych żywiołów, pod których niewolę znowu chcecie się poddać?

9. nunc autem cum cognoveritis Deum immo cogniti sitis a Deo quomodo convertimini iterum ad infirma et egena elementa quibus denuo servire vultis

10. Zachowujecie dni, święta nowiu i lata!

10. dies observatis et menses et tempora et annos

11. Obawiam się o was: czy się dla was nie trudziłem na próżno.

11. timeo vos ne forte sine causa laboraverim in vobis

12. Bracia, proszę was, stańcie się tacy jak ja, bo ja stałem się taki jak wy. Nie skrzywdziliście mnie w niczym.

12. estote sicut et ego quia et ego sicut vos fratres obsecro vos nihil me læsistis

13. Wiecie przecież, jak pierwszy raz głosiłem wam Ewangelię zatrzymany chorobą

13. scitis autem quia per infirmitatem carnis evangelizavi vobis jam pridem

14. i jak mimo próby, na jaką moje niedomaganie cielesne was wystawiło, nie wzgardziliście mną ani nie odtrąciliście, ale mnie przyjęliście jak anioła Bożego, jak samego Chrystusa Jezusa.

14. et temptationem vestram in carne mea non sprevistis neque respuistis sed sicut angelum Dei excepistis me sicut Christum Jesum

15. Gdzież się więc podziało to, co nazywaliście waszym szczęściem? Bo mogę wydać wam świadectwo: gdyby to było możliwe, bylibyście sobie oczy wydarli i dali je mnie.

15. ubi est ergo beatitudo vestra testimonium enim perhibeo vobis quia si fieri posset oculos vestros eruissetis et dedissetis mihi

16. Czy dlatego stałem się waszym wrogiem, że mówiłem wam prawdę?

16. ergo inimicus vobis factus sum verum dicens vobis

17. Zabiegają o was nie z czystych pobudek, lecz chcą was odłączyć /ode mnie/, abyście o nich zabiegali.

17. æmulantur vos non bene sed excludere vos volunt ut illos æmulemini

18. Jest rzeczą dobrą doznawać oznak przywiązania z czystych pobudek zawsze, a nie tylko wtedy, gdy jestem między wami.

18. bonum autem æmulamini in bono semper et non tantum cum præsens sum apud vos

19. Dzieci moje, oto ponownie w bólach was rodzę, aż Chrystus w was się ukształtuje.

19. filioli mei quos iterum parturio donec formetur Christus in vobis

20. Jakże chciałbym być w tej chwili u was i odpowiednio zmienić swój głos, bo nie wiem, co z wami począć.

20. vellem autem esse apud vos modo et mutare vocem meam quoniam confundor in vobis

21. Powiedzcie mi wy, którzy chcecie żyć pod Prawem, czy Prawa tego nie rozumiecie?

21. dicite mihi qui sub lege vultis esse legem non legistis

22. Przecież napisane jest, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.

22. scriptum est enim quoniam Abraham duos filios habuit unum de ancilla et unum de libera

23. Lecz ten z niewolnicy urodził się tylko według ciała, ten zaś z wolnej - na skutek obietnicy.

23. sed qui de ancilla secundum carnem natus est qui autem de libera per repromissionem

24. Wydarzenia te mają jeszcze sens alegoryczny: niewiasty te wyobrażają dwa przymierza; jedno, zawarte pod górą Synaj, rodzi ku niewoli, a wyobraża je Hagar:

24. quæ sunt per allegoriam dicta hæc enim sunt duo testamenta unum quidem a monte Sina in servitutem generans quæ est Agar

25. Synaj jest to góra w Arabii, a odpowiednikiem jej jest obecne Jeruzalem. Ono bowiem wraz ze swoimi dziećmi trwa w niewoli.

25. Sina enim mons est in Arabia qui coniunctus est ei quæ nunc est Hierusalem et servit cum filiis ejus

26. Natomiast górne Jeruzalem cieszy się wolnością i ono jest naszą matką.

26. illa autem quæ sursum est Hierusalem libera est quæ est mater nostra

27. Wszak napisane jest: Wesel się, niepłodna, która nie rodziłaś, wykrzykuj z radości, która nie znałaś bólów rodzenia, bo więcej dzieci ma samotna niż ta, która żyje z mężem.

27. scriptum est enim lætare sterilis quæ non paris erumpe et exclama quæ non parturis quia multi filii desertæ magis quam ejus quæ habet virum

28. Właśnie wy, bracia, jesteście jak Izaak dziećmi obietnicy.

28. nos autem fratres secundum Isaac promissionis filii sumus

29. Ale jak wówczas ten, który się urodził tylko według ciała, prześladował tego, który się urodził według ducha, tak dzieje się i teraz.

29. sed quomodo tunc qui secundum carnem natus fuerat persequebatur eum qui secundum spiritum ita et nunc

30. Co jednak mówi Pismo? Wypędź niewolnicę i jej syna, bo nie będzie dziedziczyć syn niewolnicy razem z synem wolnej.

30. sed quid dicit scriptura eice ancillam et filium ejus non enim heres erit filius ancillæ cum filio liberæ

31. Tak to, bracia, nie jesteśmy dziećmi niewolnicy, ale wolnej.

31. itaque fratres non sumus ancillæ filii sed liberæ qua libertate nos Christus liberavit