2 Księga Królewska, 11
12. Wówczas wyprowadził syna królewskiego, włożył na niego diadem i [wręczył] świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: Niech żyje król!
12. Wówczas wyprowadził syna królewskiego, włożył na niego diadem i [wręczył] świadectwo; ustanowiono go królem i namaszczono. Wtedy klaskano w dłonie i wołano: Niech żyje król!
Rozdział 11 Księgi 2 Kings donosi o powstaniu Joasa na tron Judy po śmierci Atalii, który uzurpował tron i próbował zniszczyć potomstwo Dawida. Rozdział podkreśla znaczenie prawdziwej linii Dawida i wierność kapłanów i strażników świątynnych w celu ochrony dziedzictwa Judy. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 2 królach 11:
2 Samuel 7:16: „Twoja dynastia i twoje królestwo będą stanowcze na zawsze przede mną; twój tron zostanie założony na zawsze”. Ten werset jest obietnicą Boga dla Dawida, że jego potomstwo miałoby trwałe królestwo. Ta obietnica jest ważna w kontekście historii Joása, która pochodziła od Dawida i którego rodowód jest chroniony przez kapłanów i strażników świątynnych.
Psalm 132:11-12: „Pan ma przysięgę Dawidowi, zdecydowaną przysięgę, że nie odwołał:„ Połoczę jednego z jego potomków na jego tronie. Jeśli jego dzieci są wierne mojemu przymierze i świadectwa, których uczę, które uczę, które uczę oni, ich dzieci będą królami na zawsze na swoim tronie. ”„ Ten psalm mówi o obietnicy Boga Dawidowi, że jego potomstwo miałoby trwałe królestwo. Ta obietnica jest ważna w kontekście historii Joása, która pochodziła od Dawida i którego rodowód jest chroniony przez kapłanów i strażników świątynnych.
Psalm 146:3-4: „Nie ufaj książętom, zwykłym śmiertelnikom, niezdolnym do ocalenia. Kiedy idzie ich duch, wracają do pyłu; tego samego dnia ich plany się skończyły”. Ten Psalm mówi o znaczeniu zaufania Bogu, a nie ludzkim władcom. Historia Joása podkreśla znaczenie prawdziwej linii Dawida, ale także podkreśla wierność kapłanów i strażników świątynnych w celu ochrony dziedzictwa Judy.
1 Królowie 1:50-51: „Adonias bał się Salomona i wstał, poszedł i przylgnął do końca ołtarza. Więc Salomon wiedział, że Adonijah się go bał, i gdyby go szukał. Adonias był i był dumny przed Salomonem , a Salomon powiedział do niego: „Idź do domu”. „Ten werset opisuje sytuację, w której mężczyzna szuka schronienia na ołtarzu świątyni. Jest to istotne w kontekście historii Joása, w której jest koronowany w świątyni, a prawdziwą linię jest chroniona przez kapłanów i strażników świątynnych.
1 Kronik 9:27: „Spędzili noc w domu Bożym, ponieważ mieli obowiązek zatrzymać go i otwierać swoje drzwi każdego ranka”. Ten werset opisuje obowiązki tragarzy świątyni. Historia 1 Kronik 9 mówi o lud Izraela, którzy wraca z wygnania babilońskiego i ich reorganizację jako naród. Werset, o którym mowa, podkreśla znaczenie tragarzy świątynnych w celu utrzymania bezpieczeństwa i integralności świętego miejsca. Porterzy byli odpowiedzialni za obserwowanie drzwi, pozwalając tylko tym, którzy byli autoryzowani i zapewnianie, że wszystko w świątyni jest w porządku. Ten werset pokazuje, w jaki sposób organizacja i dyscyplina były ważne w wielbieniu Boga.
“Não abandone sua alma à tentação, diz o Espírito Santo, já que a alegria do coração é a vida da alma e uma fonte inexaurível de santidade.” São Padre Pio de Pietrelcina
