1. Mi aliento se agota y mis días se apagan, sólo me queda la tumba.

1. Spiritus meus attenuatus est, dies mei exstincti, et solum mihi superest sepulcrum.

2. ¡Oh, sí, me abruman los burlones, y de amargura se consumen mis ojos!

2. Nonne irrisiones circumdant me, et in amaritudinibus moratur oculus meus?

3. Dígnate tú poner mi fianza junto a ti: ¿quién, si no, chocaría mi mano?

3. Pone pignus pro me iuxta te; et quis umquam spondens percutiet manum meam?

4. Pues tú has cerrado su mente a la razón; por eso no dejarás que triunfen.

4. Cor eorum longe fecisti a disciplina; propterea non exaltabuntur.

5. Como el que invita a sus amigos a un reparto, mientras los ojos de sus hijos languidecen,

5. Praedam pollicetur sociis, sed oculi filiorum eius deficient.

6. yo me he vuelto el escarnio de la gente, alguien a quien en la cara se le escupe.

6. Posuit me quasi in proverbium vulgi et conspuendum in faciem.

7. Mis ojos se apagan por la pena, mis miembros se extinguen como sombras.

7. Caligavit ab indignatione oculus meus, et membra mea quasi in umbram redacta sunt.

8. Se pasman los justos al saberlo, el inocente se indigna contra el malvado.

8. Stupebunt iusti super hoc, et innocens contra impium excitabitur.

9. Pero el justo se asegura en su camino, y el de manos limpias su ánimo redobla.

9. Et tenebit iustus viam suam, et mundus manibus addet fortitudinem.

10. Vosotros, volved, volved todos de nuevo: no hallaré un solo sabio entre vosotros.

10. Igitur omnes vos convertimini et venite, et non inveniam in vobis ullum sapientem.

11. Mis días han pasado, mis planes se han deshecho, han fallado las fibras de mi corazón.

11. Dies mei transierunt, cogitationes meae dissipatae sunt et desideria cordis mei.

12. La noche dejará paso al día, se acerca ya la luz tras las tinieblas.

12. Noctem verterunt in diem; et rursum post tenebras properat lux.

13. Mas ¿puedo yo esperar? El abismo es mi casa, en las tinieblas extiendo mi lecho.

13. Si sustinuero, infernus domus mea est; et in tenebris stravi lectulum meum.

14. Grito al sepulcro: ¡Tú eres mi padre!, a la podre: ¡Tú mi madre y mi hermana!

14. Putredini dixi: Pater meus es!; Mater mea et soror mea! vermibus.

15. ¿Dónde está, pues, mi esperanza? Y mi felicidad, ¿quién la verá jamás?

15. Ubi est ergo nunc praestolatio mea, et patientiam meam quis considerat?

16. ¿Bajarán conmigo hasta el abismo? ¿Reposaremos juntos en el polvo?

16. In profundissimum infernum descendent omnia mea; simul in pulvere erit requies mihi?”.





“A mulher forte é a que tem temor de Deus, a que mesmo à custa de sacrifício faz a vontade de Deus.” São Padre Pio de Pietrelcina