Fondare 357 Risultati per: autoi

  • ou monon de alla kai autoi thn aparchn tou pneumatoV econteV kai hmeiV autoi en eautoiV stenazomen uioqesian apekdecomenoi thn apolutrwsin tou swmatoV hmwn (Romanos 8, 23)

  • outwV kai outoi nun hpeiqhsan tw umeterw eleei ina kai autoi elehqwsin (Romanos 11, 31)

  • pepeismai de adelfoi mou kai autoV egw peri umwn oti kai autoi mestoi este agaqwsunhV peplhrwmenoi pashV gnwsewV dunamenoi kai allhlouV nouqetein (Romanos 15, 14)

  • o parakalwn hmaV epi pash th qliyei hmwn eiV to dunasqai hmaV parakalein touV en pash qliyei dia thV paraklhsewV hV parakaloumeqa autoi upo tou qeou (II Coríntios 1, 4)

  • alla autoi en eautoiV to apokrima tou qanatou eschkamen ina mh pepoiqoteV wmen ef eautoiV all epi tw qew tw egeironti touV nekrouV (II Coríntios 1, 9)

  • tiV de sugkataqesiV naw qeou meta eidwlwn umeiV gar naoV qeou este zwntoV kaqwV eipen o qeoV oti enoikhsw en autoiV kai emperipathsw kai esomai autwn qeoV kai autoi esontai moi laoV (II Coríntios 6, 16)

  • ou gar tolmwmen egkrinai h sugkrinai eautouV tisin twn eautouV sunistanontwn alla autoi en eautoiV eautouV metrounteV kai sugkrinonteV eautouV eautoiV ou suniousin (II Coríntios 10, 12)

  • kai gnonteV thn carin thn doqeisan moi iakwboV kai khfaV kai iwannhV oi dokounteV stuloi einai dexiaV edwkan emoi kai barnaba koinwniaV ina hmeiV eiV ta eqnh autoi de eiV thn peritomhn (Gálatas 2, 9)

  • ei de zhtounteV dikaiwqhnai en cristw eureqhmen kai autoi amartwloi ara cristoV amartiaV diakonoV mh genoito (Gálatas 2, 17)

  • oude gar oi peritemnomenoi autoi nomon fulassousin alla qelousin umaV peritemnesqai ina en th umetera sarki kauchswntai (Gálatas 6, 13)

  • autoi gar peri hmwn apaggellousin opoian eisodon ecomen proV umaV kai pwV epestreyate proV ton qeon apo twn eidwlwn douleuein qew zwnti kai alhqinw (I Tessalonicenses 1, 9)

  • autoi gar oidate adelfoi thn eisodon hmwn thn proV umaV oti ou kenh gegonen (I Tessalonicenses 2, 1)


“Não se desencoraje, pois, se na alma existe o contínuo esforço de melhorar, no final o Senhor a premia fazendo nela florir, de repente, todas as virtudes como num jardim florido.” São Padre Pio de Pietrelcina