Kapcsolódó versek Księga Koheleta, 3:
Ecclesiastes 3 to rozdział, który dotyczy dualizmu życia i czasu, pokazującym, że jest właściwy czas na wszystko pod niebo, takie jak urodzone, umierające, sadzenie, kochanie, nienawidzenie, płacz, śmiech, między innymi. Niektóre z omawianych tematów to przemijanie życia, nieuchronność śmierci i znaczenie skorzystania z każdej chwili.
Psalm 90:12: „Naucz nas mówić naszym dniom, że nasze serce dociera do mądrości”. Psalmista prosi Boga, aby nauczył go, jak powiedzieć swoim dniom, aby mógł żyć mądrze i świadomie, uznając zwięzłość życia.
Jakub 4:14: „Czy nawet nie wiesz, co stanie się z tobą jutro! Jakie jest twoje życie? Jesteś jak mgła, która pojawia się przez trochę czasu, a potem rozprasza”. Apostoł James podkreśla także zwięzłość życia i jego niepewność, pamiętając, że życie ludzkie jest jak mgła, która szybko znika.
Hebrajczyków 9:27: „I tak jak mężczyźni kazani umrzeć raz, po tym, osąd”. Autor Hebrajczyków podkreśla, że śmierć jest nieunikniona i że wszyscy będą musieli uwzględnić Boga w ostatnim wyroku.
Psalm 39:4: „Daj mi, panie, mój koniec i jaka jest miara moich dni, aby wiedzieć, jak bardzo jestem kruche”. Psalmista płacze do Boga, aby pokazać mu zwięzłość życia i jego kruchość, uznając, że jego istnienie jest skończone i musi cieszyć się każdą chwilą.
Mateusza 6:34: „Dlatego nie martw się o jutro, bo jutro przyniesie twoje własne obawy. Twoje własne zło jest wystarczające”. Jezus uczy, że powinniśmy żyć jednym dniem, nie martwiąc się nadmiernym przyszłością, ale skorzystanie z teraźniejszości.
