Księga Przysłów, 5
1. Ku mojej mądrości zwróć się, mój synu, ku mojej rozwadze nakłoń swe ucho,
1. fili mi adtende sapientiam meam et prudentiæ meæ inclina aurem tuam
2. abyś zachował roztropność, twe usta niech strzegą rozsądku!
2. ut custodias cogitationes et disciplinam labia tua conservent
3. Bo miód wycieka z warg obcej, podniebienie jej gładkie jak olej,
3. favus enim stillans labia meretricis et nitidius oleo guttur ejus
4. lecz w końcu będzie gorzka niby piołun i ostra jak miecz obosieczny.
4. novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps
5. Jej nogi zstępują ku śmierci, do Szeolu zmierzają jej kroki,
5. pedes ejus descendunt in mortem et ad inferos gressus illius penetrant
6. byś nie ujrzał drogi życia, jej ścieżki wiją się niedostrzegalnie.
6. per semitam vitæ non ambulat vagi sunt gressus ejus et investigabiles
7. Więc teraz, mój synu, posłuchaj: nie odstępuj od moich pouczeń;
7. nunc ergo fili audi me et ne recedas a verbis oris mei
8. idź drogą swą od niej daleko, pod drzwi jej domu nie podchodź,
8. longe fac ab ea viam tuam et ne adpropinques foribus domus ejus
9. byś obcym swej sławy nie oddał, a lat swych okrutnikowi,
9. ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli
10. by z pracy twej inni nie tyli, by mienie twe nie szło w dom obcy.
10. ne forte impleantur extranei viribus tuis et labores tui sint in domo aliena
11. Na końcu przyjdzie ci wzdychać, gdy ciało i siły wyczerpiesz.
11. et gemas in novissimis quando consumpseris carnes et corpus tuum et dicas
12. Powiesz: Nie cierpiałem upomnień - nauką wzgardziło me serce,
12. cur detestatus sum disciplinam et increpationibus non adquievit cor meum
13. nie dbałem na głos wychowawców, nie dawałem posłuchu nauczającym mnie;
13. nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam
14. o włos, a popadłbym w wielkie nieszczęście pośród rady i zgromadzenia.
14. pæne fui in omni malo in medio ecclesiæ et synagogæ
15. Pij wodę z własnej cysterny, tę, która płynie z twej studni.
15. bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui
16. Na zewnątrz mają bić twoje źródła? Tworzyć na placach strumienie?
16. deriventur fontes tui foras et in plateis aquas tuas divide
17. Niech służy dla ciebie samego, a nie innym wraz z tobą;
17. habeto eas solus nec sint alieni participes tui
18. niech źródło twe świętym zostanie, znajduj radość w żonie młodości.
18. sit vena tua benedicta et lætare cum muliere adulescentiæ tuæ
19. Przemiła to łania i wdzięczna kozica, jej piersią upajaj się zawsze, w miłości jej stale czuj rozkosz!
19. cerva carissima et gratissimus hinulus ubera ejus inebrient te omni tempore in amore illius delectare jugiter
20. Po cóż, mój synu, upajać się obcą i obejmować piersi nieznanej?
20. quare seduceris fili mi ab aliena et foveris sinu alterius
21. Bo drogi ludzkie - przed oczyma Pana, On widzi wszystkie ich ścieżki.
21. respicit Dominus vias hominis et omnes gressus illius considerat
22. Gdy grzesznym nieprawość owładnie, trzymają go więzy występku.
22. iniquitates suæ capiunt impium et funibus peccatorum suorum constringitur
23. Umrze on z braku nauki, pobłądzi z ogromu głupoty.
23. ipse morietur quia non habuit disciplinam et multitudine stultitiæ suæ decipietur
