Księga Ozeasza, 5
15. Pójdę i wrócę do mojej siedziby, aż w pokucie szukać będą mego oblicza i w swym nieszczęściu będą za Mną tęsknić.
15. Pójdę i wrócę do mojej siedziby, aż w pokucie szukać będą mego oblicza i w swym nieszczęściu będą za Mną tęsknić.
Hosea rozdział 5 dotyczy boskiej nagany ludu Izraela za ich grzechy, zwłaszcza ich niewierność wobec Boga i braku pokuty. Poniżej znajduje się pięć wybranych wersetów z innych części Biblii, które dotyczą tematy związanych z tym rozdziałem:
Jeremiasza 8:4-5: „Tak mówi Pan, nie żałują, aby dać chwałę mojemu imieniu, mówiąc: Pan jest wielki i jest godny chwalenia? Jednak ci ludzie są zbuntowani i uparty w swoich sercach ; odeszli i odeszli. ” Werset ten odnosi się do Boga do pokuty i grzechu wyznania, głównego tematu w Ozeasza 5.
Przysłów 28:13: „Które obejmuje twoje przestępstwa nigdy się nie powiadomi, ale to, co wyznaje ich i opuszcza, osiągnie litość”. Ten werset podkreśla znaczenie szczerej pokuty i wyznanie grzechów w celu osiągnięcia boskiego przebaczenia, czego lud Izraela nie zrobił.
Izajasza 1:16-17: „Umyj, oczyszczcie; zabierz mi oczy zło waszego czyny; przestań uczynić zło. Sierota bronił przyczyny wdowy”. Te wersety pokazują nacisk Boga na sprawiedliwość i praktykę dobroci i miłości bliźniego, rzeczy, które lud Izraela zaniedbał.
Psalm 51:3-4: „Bo doceniam moje przestępstwa, a mój grzech jest zawsze przede mną. Szinałem przeciwko tobie i zrobiłem to, co złe przed twoimi oczami; wymów zdanie i nienaganne w osądzeniu”. Wersety te wyrażają głębokie poczucie winy i osobistej pokuty, coś, czego lud Izraela musieli doświadczyć.
Izajasza 59:2: „Ale wasze niegodziwości sprawiają, że separacja między tobą a twoim Bogiem, a twoje grzechy pokrywają twoją twarz od ciebie, abyście cię nie słyszeli”. Ten werset podkreśla rzeczywistość duchowego separacji spowodowanej grzechem i potrzebą poszukiwania pojednania z Bogiem poprzez pokutę i wyznanie.
“Deus não opera prodígios onde não há fé.” São Padre Pio de Pietrelcina
