1. Yahveh visitó a Sara como lo había dicho, e hizo Yahveh por Sara lo que había prometido.

1. visitavit autem Dominus Sarram sicut promiserat et implevit quæ locutus est

2. Concibió Sara y dio a Abraham un hijo en su vejez, en el plazo predicho por Dios.

2. concepitque et peperit filium in senectute sua tempore quo prædixerat ei Deus

3. Abraham puso al hijo que le había nacido y que le trajo Sara el nombre de Isaac.

3. vocavitque Abraham nomen filii sui quem genuit ei Sarra Isaac

4. Abraham circuncidó a su hijo Isaac a los ocho días, como se lo había mandado Dios.

4. et circumcidit eum octavo die sicut præceperat ei Deus

5. Abraham era de cien años cuando le nació su hijo Isaac.

5. cum centum esset annorum hac quippe ætate patris natus est Isaac

6. Y dijo Sara: «Dios me ha dado de qué reír; todo el que lo oiga se reirá conmigo.»

6. dixitque Sarra risum fecit mihi Deus quicumque audierit conridebit mihi

7. Y añadió: «¿Quién le habría dicho a Abraham que Sara amamantaría hijos?; pues bien, yo le he dado un hijo en su vejez.»

7. rursumque ait quis auditurum crederet Abraham quod Sarra lactaret filium quem peperit ei jam seni

8. Creció el niño y fue destetado, y Abraham hizo un gran banquete el día que destetaron a Isaac.

8. crevit igitur puer et ablactatus est fecitque Abraham grande convivium in die ablactationis ejus

9. Vio Sara al hijo que Agar la egipcia había dado a Abraham jugando con su hijo Isaac,

9. cumque vidisset Sarra filium Agar Ægyptiæ ludentem dixit ad Abraham

10. dijo a Abraham: «Despide a esa criada y a su hijo, pues no va a heredar el hijo de esa criada juntamente con mi hijo, con Isaac.»

10. eice ancillam hanc et filium ejus non enim erit heres filius ancillæ cum filio meo Isaac

11. Sintiólo muy mucho Abraham, por tratarse de su hijo,

11. dure accepit hoc Abraham pro filio suo

12. pero Dios dijo a Abraham: «No lo sientas ni por el chico ni por tu criada. En todo lo que te dice Sara, hazle caso; pues aunque por Isaac llevará tu nombre una descendencia,

12. cui dixit Deus non tibi videatur asperum super puero et super ancilla tua omnia quæ dixerit tibi Sarra audi vocem ejus quia in Isaac vocabitur tibi semen

13. también del hijo de la criada haré una gran nación, por ser descendiente tuyo.»

13. sed et filium ancillæ faciam in gentem magnam quia semen tuum est

14. Levantóse, pues, Abraham de mañana, tomó pan y un odre de agua, y se lo dio a Agar, le puso al hombro el niño y la despidió. Ella se fue y anduvo por el desierto de Berseba.

14. surrexit itaque Abraham mane et tollens panem et utrem aquæ inposuit scapulæ ejus tradiditque puerum et dimisit eam quæ cum abisset errabat in solitudine Bersabee

15. Como llegase a faltar el agua del odre, echó al niño bajo una mata,

15. cumque consumpta esset aqua in utre abiecit puerum subter unam arborum quæ ibi erant

16. y ella misma fue a sentarse enfrente, a distancia como de un tiro de arco, pues decía: «No quiero ver morir al niño.» Sentada, pues, enfrente, se puso a llorar a gritos.

16. et abiit seditque e regione procul quantum potest arcus jacere dixit enim non videbo morientem puerum et sedens contra levavit vocem suam et flevit

17. Oyó Dios la voz del chico, y el Angel de Dios llamó a Agar desde los cielos y le dijo: «¿Qué te pasa, Agar? No temas, porque Dios ha oído la voz del chico en donde está.

17. exaudivit autem Deus vocem pueri vocavitque angelus Domini Agar de cælo dicens quid agis Agar noli timere exaudivit enim Deus vocem pueri de loco in quo est

18. ¡Arriba!, levanta al chico y tenle de la mano, porque he de convertirle en una gran nación.»

18. surge tolle puerum et tene manum illius quia in gentem magnam faciam eum

19. Entonces abrió Dios los ojos de ella, y vio un pozo de agua. Fue, llenó el odre de agua y dio de beber al chico.

19. aperuitque oculos ejus Deus quæ videns puteum aquæ abiit et implevit utrem deditque puero bibere

20. Dios asistió al chico, que se hizo mayor y vivía en el desierto, y llegó a ser gran arquero.

20. et fuit cum eo qui crevit et moratus est in solitudine et factus est juvenis sagittarius

21. Vivía en el desierto de Parán, y su madre tomó para él una mujer del país de Egipto.

21. habitavitque in deserto Pharan et accepit illi mater sua uxorem de terra Ægypti

22. Sucedió por aquel tiempo que Abimélek, junto con Pikol, capitán de su tropa, dijo a Abraham: «Dios está contigo en todo lo que haces.

22. eodem tempore dixit Abimelech et Fichol princeps exercitus ejus ad Abraham Deus tecum est in universis quæ agis

23. Ahora, pues, júrame por Dios aquí mismo sin mentir, y tanto a mí como a mis hijos y a mis nietos, que la misma benevolencia que he tenido para contigo, la tendrás tú para conmigo y con el país donde te hemos recibido como huésped.»

23. jura ergo per Dominum ne noceas mihi et posteris meis stirpique meæ sed juxta misericordiam quam feci tibi facies mihi et terræ in qua versatus es advena

24. Abraham dijo: «Lo juro».

24. dixitque Abraham ego jurabo

25. Entonces Abraham se quejó a Abimélek con motivo de un pozo que habían usurpado los súbditos de Abimélek.

25. et increpavit Abimelech propter puteum aquæ quem vi abstulerant servi illius

26. Y dijo Abimélek: «No sé quién ha hecho eso. Ni tú me lo habías notificado, ni yo había oído nada hasta hoy.»

26. respondit Abimelech nescivi quis fecerit hanc rem sed et tu non indicasti mihi et ego non audivi præter hodie

27. Abraham tomó unas ovejas y vacas, se las dio a Abimélek, e hicieron los dos un pacto.

27. tulit itaque Abraham oves et boves et dedit Abimelech percusseruntque ambo fœdus

28. Abraham puso siete corderas aparte.

28. et statuit Abraham septem agnas gregis seorsum

29. Dijo Abimélek a Abraham: «¿Para qué son esas siete corderas que has apartado?»

29. cui dixit Abimelech quid sibi volunt septem agnæ istæ quas stare fecisti seorsum

30. Dijo: «Estas siete corderas las vas a aceptar de mi mano, para que me sirvan de testimonio de que yo he excavado este pozo.»

30. at ille septem inquit agnas accipies de manu mea ut sint in testimonium mihi quoniam ego fodi puteum istum

31. Por eso se llamó a aquel lugar Berseba, porque allí juraron ambos.

31. idcirco vocatus est locus ille Bersabee quia ibi uterque juraverunt

32. Hicieron, pues, el pacto en Berseba; luego, levantándose Abimélek y Pikol, capitán de su tropa, se volvieron al país de los filisteos.

32. et inierunt fœdus pro puteo Juramenti

33. Abraham plantó un tamarisco en Berseba en invocó allí el nombre de Yahveh, Dios eterno. Abraham estuvo residiendo en el país de los filisteos muchos años.

33. surrexit autem Abimelech et Fichol princeps militiæ ejus reversique sunt in terram Palestinorum Abraham vero plantavit nemus in Bersabee et invocavit ibi nomen Domini Dei æterni

34.

34. et fuit colonus terræ Philisthinorum diebus multis





“Há duas razões principais para se orar com muita satisfação: primeiro para render a Deus a honra e a glória que Lhe são devidas. Segundo, para falar com São Padre Pio de Pietrelcina