Catholic Bible
 

Knjiga Izlaska, 14

21. Mojsije je držao ruku ispruženu nad morem dok je Jahve svu noæ na stranu valjao vode jakim istoènim vjetrom i more posušio. Kad su se vode razdvojile,

Verses related to Knjiga Izlaska, 14:

Izlazak 14 pripovijeda priču o prelasku Crvenog mora od strane Izraelovog naroda dok su pobjegli u ropstvu u Egiptu. Poglavlje započinje Bogom dajući Mojsiju uputama kako kampirati prije mora i nastavlja se s progonom faraona i njegove vojske do dolaska trenutka kada se podijeli Crveno more i spasi se narod Izraela. Ispod je pet stihova povezanih s temama koje su upućene u Izlasku 14:

Psalam 77:19: "Vaš put je prošao more, vaš put kroz moćne vode i nitko nije znao vaše korake." Ovaj stih govori o Božjoj divnoj intervenciji na prelazu Crvenog mora, ističući veličinu i snagu svog puta.

Izaija 43:2: "Kad prođem kroz vode, bit ću s vama, a kad vas kroz rijeke neće uroniti; kad prođete kroz vatru, nećete vas spaliti, niti će vam plamen izgorjeti. " Ovaj stih donosi Božje obećanje da će to biti sa svojim ljudima u svakom trenutku, uključujući i u najtežim i opasnijim situacijama.

1. Korinćanima 10:1-2: "Jer ne želim, braćo, da ćete zanemariti da su svi naši roditelji bili pod oblakom, a svi su prošli pored mora; i kršteni su u Mojsiju, oblaku i u moru . " Ovaj se stih odnosi na Crveni morski prijelaz kao krštenje, što simbolizira razdvajanje naroda Izraela od ropstva i njegovog sjedinjenja s Bogom.

Hebrejima 11:29: "Vjerom su prešli Crveno more kao suhom zemljom; isprobavajući ga Egipćani su progutale vode." Ovaj stih naglašava važnost vjere u prelasku Crvenog mora, pokazujući da je povjerenje u Božju moć i vjernost omogućilo da narod Izraela bude siguran.

Psalam 106:9: "Ponovio je Crveno more i osušio se; natjerao ih je da hodaju kroz ponor kao pustinju." Ovaj se psalam odnosi na događaj koji se dogodio u Izlasku 14,21, kada je Bog otvorio Crveno more kako bi ga Izraelci mogli prijeći pješice.





“A pessoa que nunca medita é como alguém que nunca se olha no espelho e, assim, não se cuida e sai desarrumada. A pessoa que medita e dirige seus pensamentos a Deus, que é o espelho de sua alma, procura conhecer seus defeitos, tenta corrigi-los, modera seus impulsos e põe em ordem sua consciência.” São Padre Pio de Pietrelcina