Księga Psalmów, 132
15. Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.
15. Będę szczodrze błogosławił jego zasobom, jego ubogich nasycę chlebem.
Psalm 132 jest modlitwą o boską łaskę nad królem Dawidem i jego dynastią, prosząc Boga o wypełnienie Jego obietnic i ustanowienie swojego tronu na zawsze w Jerozolimie. Obejmowane tematy obejmują wierność Boga ich obietnicom, rolę króla jako przywódcy i obrońcy ludu oraz znaczenie świątyni w Jerozolimie jako miejscu kultu. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tymi tematami:
2 Samuel 7:16: „A twój dom i twoje królestwo będą stanowcze na zawsze przed tobą; twój tron zostanie założony na zawsze”. Jest to obietnica Boga dla Dawida, że jego dynastia zostanie założona na zawsze.
Psalm 2:6: „Byłem tym, który konsekrował mojego króla na Syjonu, na moim świętym górze”. Ten werset mówi o instalacji króla wybranego przez Boga na jego tronie w Jerozolimie.
2 Kroniki 6:41: „A teraz, weź wam, Panie Boże, do twojego miejsca odpoczynku, ty i arka waszej mocy; bądź waszymi kapłanami, Panie Boże, ubrani w zbawienie, a twoi święci ubrani w dobro. . " Ten werset mówi o znaczeniu świątyni w Jerozolimie jako miejscu kultu i przywołuje obecność Boga tam.
Psalm 72:4: „Niech oddaje sprawiedliwość biednym ludu, ratuj dzieci potrzebujących i zmiażdżyć ciemiężcy”. Ten werset opisuje rolę króla jako przywódcy i obrońcy ludu.
Psalm 89:34: „Nie naruszy mojego przymierza, nawet nie zmieniam tego, co wyszło z moich ust”. Ten werset podkreśla wierność Boga, aby spełnić Jego obietnice i utrzymywać swoje przymierze z ludem.
“Faltar com a caridade¨¦ como ferir a pupila dos olhos de Deus.” São Padre Pio de Pietrelcina
