Księga Psalmów, 109
10. Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą, i niech zostaną wygnane z rumowisk!
10. Niech jego dzieci wciąż się tułają i żebrzą, i niech zostaną wygnane z rumowisk!
Psalm 109 jest modlitwą Psalmistę proszącą Boga o obronę i pomszczenie go przed wrogami, którzy go oczerniali i niesprawiedliwie ścigali. Wersety związane z tematami rozdziału to:
Przysłów 3:30: „Nie staraj się z kimś bez powodu, jeśli cię nie skrzywdził”. Psalmista wzywa sprawiedliwość i zemstę na swoich wrogach, ale ten werset przysłów przypomina nam, że powinniśmy unikać walk bez powodu.
Mateusza 5:44: „Ale mówię wam, kocham waszych wrogów i modlę się za tych, którzy cię prześladują”. Jezus uczy nas kochać i modlić się za naszych wrogów, nawet gdy prześladują nas i oszczewają nas niesprawiedliwie.
Rzymian 12:19: „Nie pomścicie się, ukochani, ale dajcie gniew Bożym, bo jest to napisane, moja zemsta; nagrodzę, powiedz Panu”. Psalmista wzywa do zemsty na swoich wrogach, ale tutaj Paweł wzywa nas do zemsty w rękach Boga.
2 Tymoteusza 4:14: „Alejandro, kowal, spowodował mi wiele zła; Pan płaci ci zgodnie z Jego dziełami”. Paweł prosi Boga, aby osądził i ukarał tych, którzy uczynili mu zło, co dotyczy pragnienia psalmisty, aby zobaczyć Jego osądzonych i ukaranych wrogów.
1 Piotra 2:23: „Kiedy doznałem rannych, nie rozebrałem się, a kiedy cierpiała, nie zagroził, ale poddał się temu, który dokładnie ocenia”. Jezus jest naszym przykładem cierpliwości i pokory w obliczu niesprawiedliwych prześladowań, a Peter wzywa nas do podążania za jego przykładem.
“De todos os que vierem pedir meu auxílio, nunca perderei nenhum!” São Padre Pio de Pietrelcina
