Księga Nahuma, 3

Biblia Tysiąclecia

1 Biada miastu krwawemu! Całe kłamliwe i grabieży pełne, a nie ustaje rabunek.

2 Trzask biczów i głos turkotu kół, i konie galopujące, i szybko jadące rydwany.

3 Jeźdźcy szturmujący, i połysk mieczy, i lśnienie oszczepów. I mnóstwo poległych, i moc trupów, i bez końca ciał martwych... tak że o zwłoki ich się potykają.

4 Skutkiem mnóstwa nierządów ladacznicy pełnej wdzięku, władczyni czarów, która uwodziła narody swymi nierządami, a plemiona swoimi czarami;

5 Oto Ja przeciw tobie! - wyrocznia Pana Zastępów! - i podniosę twe szaty na oblicze twoje, i ukażę narodom twą nagość, a królestwom - twą sromotę.

6 I rzucę na ciebie obrzydliwości, i zelżę ciebie, i wystawię cię na widowisko.

7 I każdy, kto cię ujrzy, oddali się od ciebie, i zawoła: Spustoszona Niniwa! Któż ulituje się nad nią? Gdzie mam szukać pocieszycieli dla ciebie?

8 Czyżeś lepsza niż No-Amon, które osiadło między rzekami - wody dokoła niego - a wałem jego było morze i wody jego murem.

9 Kusz był jego siłą i Egipt; i nie miało ono granic. Put i Libijczycy nieśli ci pomoc.

10 Lecz i ono w niewolę poszło - na wygnanie; nawet niemowlęta jego roztrzaskiwano na rogach wszystkich ulic; o jego zaś najznakomitszych rzucano losy i wszystkich jego dostojników zakuto w kajdany.

11 Także i ty upojona będziesz i zamroczona; również ty będziesz szukała ochrony przed wrogiem.

12 Wszystkie warownie twoje - to drzewa figowe z wczesnymi owocami; gdy się je potrząśnie, wpadną do ust spożywającego.

13 Oto lud twój: kobiety pośród ciebie; nieprzyjaciołom twoim staną otworem bramy twego kraju; ogień strawi twoje zawory.

14 Naczerp wody na czas twojego oblężenia. Umocnij twoje szańce. Wejdź w błoto i ugniataj glinę; weź formę ceglaną.

15 Tam pochłonie cię ogień, wytnie cię miecz, pożre cię jak szarańcza; rozmnóż się jak chrząszcz, rozmnóż się jak konik polny.

16 Rozmnożyłaś swoich kupców ponad gwiazdy niebios; szarańcza wykluje się z oprzędu i uleci.

17 Stróże twoi jak szarańcza, a twoi urzędnicy jak mnóstwo koników polnych, które osiadają na murach w czasie zimna; wschodzi słońce, a odlatują, i nie wiadomo, gdzie ich miejsce.

18 Drzemią pasterze twoi, "królu asyryjski"; zasnęli twoi mocarze - lud twój rozproszył się po górach, i nie ma, kto by [go] zgromadził.

19 Nie ma lekarstwa na twoją klęskę, nieuleczalna jest twoja rana. Wszyscy, którzy usłyszą wieść o tobie, w dłonie klaskać będą nad tobą; bo na kogóż nie przechodziła wciąż twoja niegodziwość?




Versículos relacionados com Księga Nahuma, 3:

Naum 3 opisuje zniszczenie Niniwy, stolicy Imperium Asyryjskiego, za jego korupcję, przemoc i bałwochwalstwo. Kapituła ogłasza upadek miasta i porażkę jego mieszkańców oraz opisuje horror i chaos, które następują po jego upadku. Wersety wybrane poniżej są związane z tematami sądu, zniszczenia i grzechu.

Izajasza 13:9: „Oto nadchodzi dzień Pana, z furią i żarliwym gniewem, aby zrobić ziemię w wybielaczu i zniszczyć grzeszników”. Ten werset opisuje Dzień Sądu Bożego, kiedy przyjdzie, aby ukarać grzeszników i wnieść zniszczenie.

Shaponias 1:15: „Ten dzień to dzień oburzenia, dzień udręki i zaostrzenia, dzień podniecenia i dmuchania, dzień ciemności i ciemności, dzień chmur i gęstej ciemności”. Ten werset opisuje straszną naturę Sądu Bożego, który przyniesie zniszczenie i cierpienie grzesznikom.

Jeremiasz 50:31-32: „Oto jestem przeciwko wam, o super, mówi Pan Bóg gospodarzy, bo nadszedł twój dzień, czas, kiedy cię odwiedzę. I znakomity potknie się, a nie upadnie, a nie tam, nie tam, nie upadnie, a nie tam, nie upadnie, a nie tam będą ci, którzy wstają; i podpalię ich miasta i pochłonę całe ich otoczenie ”. Ten werset mówi o upadku wspaniałego miasta i następującego zniszczenia.

Jeremiasz 51:37: „A Babilon stanie się w Montões, mieszkaniec szafali, zdziwienie i gwizdek, bez mieszkańców”. Ten werset opisuje zniszczenie miasta i jego transformację w ruiny.

Izajasza 47:11: „Z tego, co przychodzi na was, zło, że nie będziecie wiedzieć, jak wyczarować, a takie zniszczenie spadnie na was, że w żaden sposób nie można się domyślać; i nagle dojdziesz do tego, który nie podejrzewał”. Werset ten mówi o zniszczeniu, które pojawią się nagle i nieoczekiwanie, jako boski osąd grzechu.


Chapters: