1 Na moich czatach stać będę, udam się na miejsce czuwania, śledząc pilnie, by poznać, co On powie do mnie, jaką odpowiedź da na moją skargę.
2 I odpowiedział Pan tymi słowami: Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by można było łatwo je odczytać.
3 Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi; a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie.
4 Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności.
5 Zaiste, bogactwo oszukuje; a człowiek pyszny nie zazna spokoju: traci rozsądek i spokój; gardziel szeroko rozwiera jak Szeol i jak śmierć nigdy nie jest nasycony; choć zebrał ludy wszystkie wokół siebie, wszystkie narody przy sobie połączył.
6 Czyż one go nie wezmą za przedmiot szyderstwa, piosenki i wiersze na niego ułożą? Powiedzą: Biada temu, co mienie cudze zabiera (...) i obciąża się zastawem zbyt wielkim!
7 Czyż nie powstaną nagle wierzyciele twoi i nie obudzą się twoi dręczyciele - a ty się staniesz ich łupem?
8 Ponieważ złupiłeś liczne narody, złupią i ciebie pozostałe ludy - z powodu rozlewu krwi ludzkiej i gwałtów dokonanych w kraju przeciwko miastu i jego mieszkańcom.
9 Biada ciągnącemu dla domu swego zysk nieprawy, aby zbudować wysoko swe gniazdo i tym sposobem uniknąć nieszczęścia!
10 Postanowiłeś na hańbę swojemu domowi - wytracić liczne narody, przeciw życiu własnemu tym grzesząc.
11 Kamień ze ściany zawoła, a belka budowy mu zawtóruje:
12 Biada temu, co miasto na krwi przelanej buduje, a gród umacnia nieprawością!
13 Czyż nie jest to wolą Pana Zastępów, że ludy dla ognia pracują i darmo się trudzą narody?
14 Albowiem kraj się napełni znajomością chwały Pana, jak wody napełniają morze.
15 Biada temu, co zmusza bliźniego do picia, pucharem swego jadu go upaja, by się przyglądać jego nagości.
16 Nasyciłeś się hańbą, nie chwałą, upij się sam i pokaż swe nieobrzezanie; bo ciebie dosięgnie kielich (podany) przez prawicę Pańską, a wstyd pokryje całą twoją sławę.
17 Spadnie na ciebie krzywda Libanu, rzeź zwierząt napełni cię strachem: z powodu rozlewu krwi ludzkiej i gwałtów dokonanych w kraju przeciwko miastu i jego mieszkańcom.
18 Biada temu, co mówi: Obudź się! - do drzewa, i - Podnieś się! - do niemego głazu! Okryte one złotem i srebrem, lecz ducha wcale w nich nie ma.
19 Cóż może posąg, który rzeźbiarz czyni, obraz z metalu, fałszywa wyrocznia - że w nich to twórca nadzieję pokłada, gdy wykonuje swoje nieme bogi?
20 Lecz Pan mieszka w świętym domu swoim, niechaj zamilknie przed Nim cała ziemia.
Versículos relacionados com Księga Habakuka, 2:
Rozdział 2 Habakkuk zaczyna się od proroka, który płacze do Boga w związku z niesprawiedliwością i złem, które widzi wokół niego. Bóg odpowiada i mówi, że ukarze ciemiężców, a sprawiedliwość zwycięży. Następnie Habakuk otrzymuje instrukcję pisania wizji, która zostanie spełniona we właściwym czasie. Rozdział nadal opisuje arogancję i chciwość tych, którzy są osądzani przez Boga. Poniżej znajduje się pięć wersetów związanych z tematami rozwiązywanymi w Habakkuk 2:
Przysłów 16:18: „Duma poprzedza ruinę; wyniosły duch, upadek”. Ten werset mówi o upadku tych, którzy stają się aroganccy i myślą, że są lepsi od innych. Jest to związane z tematem Habakkuk 2, ponieważ ludzie są osądzani przez Boga, są opisani jako dumni i aroganccy.
Ezechiel 18:12: „Uciska biednych i potrzebujących wymaga płatności odsetek. Nie pożycza kapitału własnego ani nie przyjmuje odsetek. Z pewnością nie przeżyje! Przećwiczy wszystkie te obrzydliwości; na pewno umrze, a jego krew spadnie jego." Ten werset mówi o niesprawiedliwości wymagającego wygórowanego zainteresowania biednych i potrzebujących. Odnosi się to do tematu Habakkuk 2, ponieważ ludzie są osądzani przez Boga, są opisywani jako pożądliwy i wyzyskujący.
Hosea 12:7: „Kupiec ma fałszywe łuski w rękach; uwielbia uciskać”. Ten werset mówi o niesprawiedliwości oszukiwania biznesu w celu uzyskania przewagi. Odnosi się to do tematu Habakkuk 2, ponieważ ludzie są osądzani przez Boga, są opisywani jako oszustwo i oszustwo.
Izajasza 5:8: „Biada dla tych, którzy dodają dom do domu i zbierają pole do boiska, aż nie o więcej miejsca i są jedynymi, którzy mieszkają w kraju!” Ten werset mówi o chciwości i chciwości gromadzenia bogactwa i własności. Jest to związane z tematem Habakkuk 2, ponieważ ludzie są osądzani przez Boga, są opisani jako zaawansowane i samolubni.
Jeremiasz 22:17: „Ale twoje oczy i twoje serce wydają się widzieć twój zysk, a niewinni zniszczyli i zabici z okrucieństwem”. Ten werset mówi o chciwości i braku rozpatrzenia dla innych. Odnosi się to do tematu Habakkuk 2, ponieważ ludzie są osądzani przez Boga, są opisywani jako okrutny i nieludzki.
Chapters: