1 Po tych wydarzeniach król Aswerus uczynił wielkim Hamana, syna Hammedaty, Agagitę, i wywyższył go, i umieścił tron jego ponad wszystkimi książętami, którzy przy nim byli.
2 Wszyscy słudzy króla, którzy stali w bramie, klękali i oddawali pokłon przed Hamanem, ponieważ taki rozkaz wydał król co do jego osoby. A Mardocheusz nie klękał i nie oddawał pokłonu.
3 Wtedy stojący w bramie słudzy królewscy powiedzieli Mardocheuszowi: Dlaczego przestępujesz polecenie króla?
4 Mówili do niego tak codziennie, ale on ich nie słuchał. Powiedzieli więc Hamanowi, aby się przekonać, czy trwałe będą postanowienia Mardocheusza, ponieważ wyznał im, że jest Żydem.
5 I zauważył Haman, że Mardocheusz nie klękał i nie oddawał pokłonu, i napełnił się Haman gniewem.
6 Uważał jednak za niegodne podnieść rękę na samego tylko Mardocheusza, ponieważ powiedziano mu o narodzie Mardocheusza. Szukał więc Haman sposobności, aby w całym królestwie Aswerusa wytępić wszystkich Żydów, to jest naród Mardocheusza.
7 Od pierwszego miesiąca, to jest miesiąca Nisan, w dwunastym roku panowania króla Aswerusa rzucano "Pur", to jest los, w obecności Hamana na każdy dzień i na każdy miesiąc aż do dwunastego miesiąca Adar.
8 Potem rzekł Haman do króla Aswerusa: Jest pewien naród rozproszony i odłączony od narodów we wszystkich państwach królestwa twego, a prawa jego są inne niż każdego innego narodu. Praw króla oni nie wykonują i w interesie króla leży, aby ich nie zostawić w spokoju.
9 Jeśli król uzna to za słuszne, niech wyda dekret, aby ich wytracić, a ja wpłacę na ręce urzędników dziesięć tysięcy talentów srebra, aby je przelano do skarbca królewskiego.
10 Na to zdjął król sygnet z ręki swojej i dał go Hamanowi, synowi Hammedaty, Agagicie, wrogowi Żydów.
11 I powiedział król do Hamana: Niech będzie ci dane srebro i lud ten, abyś uczynił z nim to, co wydaje się słuszne w oczach twoich.
12 Zawołano pisarzy królewskich w miesiącu pierwszym dnia trzynastego i napisano wszystko, co rozkazał Haman, do satrapów króla i do namiestników, którzy stali na czele wszystkich państw, i do książąt poszczególnych narodów; napisano do każdego państwa jego pismem i do poszczególnych narodów w jego języku w imieniu króla Aswerusa i opieczętowano sygnetem królewskim. (2a) Potem wysłano listy przez gońców do wszystkich państw króla, aby wygubić i wybić, i wyniszczyć wszystkich Żydów od chłopca do starca, dzieci i kobiety w tym samym dniu, to jest w dniu trzynastym miesiąca dwunastego, to jest w miesiącu Adar, a majątek ich skonfiskować. (2b) Odpis pisma został dostarczony wszystkim państwom jako ustawa i ogłoszono wszystkim narodom, aby były gotowe na ten dzień. (2c) Gońcy pobiegli przynaglani rozkazem królewskim, a dekret ogłoszono na zamku w Suzie. Król i Haman siedzieli i pili, miasto zaś Suza było w rozterce.
13 Potem wysłano listy przez gońców do wszystkich państw króla, aby wygubić i wybić, i wyniszczyć wszystkich Żydów od chłopca do starca, dzieci i kobiety w tym samym dniu, to jest w dniu trzynastym miesiąca dwunastego, to jest miesiąca Adar, a majątek ich skonfiskować. (3a) Odpis dekretu jest następujący: Wielki król Artakserkses pisze do książąt i rządców stu dwudziestu siedmiu państw od Indii aż do Etiopii: (3b) Gdy zapanowałem nad licznymi narodami i gdy podbiłem cały świat nie nadużywając władzy swojej, lecz z łaskawością i łagodnością stale sprawując rządy, chciałem cicho unormować życie podwładnych, królestwo umocnić spokojnie aż po granice i przywrócić wszystkim ludom upragniony pokój. (3c) Gdy pytałem moich doradców, jak by to można dokładnie przeprowadzić, Haman, który wyróżniał się przy nas mądrością i niezmiernie przychylnym usposobieniem oraz odznaczał się niezachwianą wiernością, zajmując drugie miejsce w królestwie, (3d) wskazał nam, że wmieszał się pomiędzy inne szczepy całego świata pewien naród wrogo do pozostałych usposobiony, który przez swoje prawa sprzeciwia się wszystkim narodom i stale lekceważy zarządzenia królów, tak iż stanowi przeszkodę w rządach nienagannie sprawowanych przez nas nad całością. (3e) Przekonawszy się, że jedynie ten naród pozostaje ze wszystkimi w stałej niezgodzie, że trzyma się w odosobnieniu na skutek swych praw, że nieżyczliwy jest dla naszych spraw, spełniając najgorsze czyny, tak iż państwo nigdy nie będzie mogło dojść do wewnętrznego pokoju, (3f) rozkazaliśmy, aby osoby wymienione w pismach Hamana, który jest przełożonym nad sprawami państwa i drugim ojcem naszym - aby wszyscy ci wraz z żonami i dziećmi zginęli całkowicie od miecza przeciwników, bez żadnego współczucia i oszczędzania, czternastego dnia dwunastego miesiąca Adar, roku bieżącego. (3g) I aby od dawna nieżyczliwie usposobieni w jednym dniu przemocą zesłani zostali do Hadesu i w ten sposób na przyszłość zapewnili nam zawsze bezpieczne i niczym niezamącone sprawowanie rządów w państwie.
14 Odpis pisma został dostarczony wszystkim państwom jako ustawa i ogłoszono wszystkim narodom, aby były gotowe na ten dzień.
15 Gońcy pobiegli przynaglani rozkazem królewskim, a dekret ogłoszono na zamku w Suzie. Król i Haman siedzieli i pili, miasto Suza było w rozterce.
Versículos relacionados com Księga Estery, 3:
Esther 3 to rozdział, w którym postać Haman, jeden z doradców króla perskiego, opracowuje plan eksterminacji wszystkich Żydów z królestwa. Może przekonać króla do wydania dekretu zezwalającego na zabójstwo, generując wielką udrękę i strach wśród narodu żydowskiego. Poniżej pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Ester 3:
Przysłów 29:2: „Kiedy powiększani są sprawiedliwi, ludzie radują się, ale kiedy niegodziwi dominują, ludzie jęczą”. Książka Estery wyraźnie przedstawia tę rzeczywistość: ludzie cierpi na konsekwencje niegodziwości i chciwości Hamana, niegodziwego człowieka, który osiągnął wielką moc w królestwie.
Izajasza 10:1-2: „Biada ci, którzy dekretują niesprawiedliwe prawa, ci, którzy piszą prawa ucisku, aby zaprzeczyć biednym sprawiedliwości, wyrwać prawo dotkniętych moim ludem, rozebrać wdowy i ukraść sierotom!” Dekret Hamana był przykładem nieuczciwego prawa, które miało na celu uciskanie i wyeliminowanie określonej grupy ludzi.
Psalm 37:7: „Spoczywaj w Panu i czekaj na niego z cierpliwością; nie irytuj cię z powodu tego, który rozwija się na jego drodze, z powodu człowieka, który wykonuje swoje złe projekty”. Ten Psalm przedstawia przesłanie zaufania do Boga, nawet gdy niegodziwi rozwija się i promują niesprawiedliwość. Jest to ważne przesłanie dla Żydów z Estery 3, którzy musieli zaufać, że Bóg się nimi zaopiekuje i że Haman nie będzie miał ostatniego słowa.
Przysłów 26:27: „Co sprawia, że otwór wpadnie w nią; i kto rzuca kamieniem, aby powrócić”. To przysłowie mówi o tym, że zło, które w końcu zasiewa, powraca do niego. Zasada ta dotyczy Hamana, który planował eksterminację Żydów, ale ostatecznie został powieszony w szubienicach, które przygotował dla żydowskiego przywódcy Mordecai.
Rzymian 12:19: „Umiłowany, nigdy nie staraj się zemścić się, ale odejdź z Bogiem gniew, bo jest napisane:„ Moja zemsta; powrócę ”, mówi Pan”. Ten werset podkreśla znaczenie nie szukania osobistej zemsty, ale zaufanie, że Bóg jest sprawiedliwy i przyniesie sprawiedliwość we właściwym czasie. Jest to lekcja, której Żydzi Esther 3 musieli się nauczyć, ponieważ początkowo zachęcano ich do walki ze swoimi wrogami, ale ostatecznie powiedziano im, aby zaufać, że Bóg będzie o nich walczył.
Chapters: