1 Czyż ponownie zaczniemy samych siebie zalecać? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was lub od was?
2 Wy jesteście naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzie.
3 Powszechnie o was wiadomo, żeście listem Chrystusowym dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc.
4 A dzięki Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy.
5 Nie żebyśmy uważali, że jesteśmy w stanie pomyśleć coś sami z siebie, lecz /wiemy, że/ ta możność nasza jest z Boga.
6 On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.
7 Lecz jeśli posługiwanie śmierci, utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż synowie Izraela nie mogli spoglądać na oblicze Mojżesza z powodu jasności jego oblicza, która miała przeminąć,
8 to o ileż bardziej pełne chwały będzie posługiwanie Ducha?
9 Jeżeli bowiem posługiwanie potępieniu jest chwałą, to o ileż bardziej będzie obfitować w chwałę posługiwanie sprawiedliwości!
10 Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową.
11 Jeżeli zaś to, co przemijające, było w chwale, daleko więcej cieszy się chwałą to, co trwa.
12 Żywiąc przeto taką nadzieję, z jawną swobodą postępujemy,
13 a nie tak, jak Mojżesz, który zakrywał sobie twarz, ażeby synowie Izraela nie patrzyli na koniec tego, co było przemijające.
14 Ale stępiały ich umysły. I tak aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Stare Przymierze, pozostaje /nad nimi/ ta sama zasłona, bo odsłania się ona w Chrystusie.
15 I aż po dzień dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na ich sercach.
16 A kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada.
17 Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność.
18 My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu.
Versículos relacionados com 2 List do Koryntian, 3:
W 2 Koryntian 3 Paweł mówi o wyższości Ministerstwa Nowego Testamentu w odniesieniu do posługi Starego Testamentu, podkreślając wyższość przesłania ewangelii Chrystusa nad prawem Mojżesza. Podkreśla także transformacyjną naturę przesłania Chrystusa, która przynosi wolność i życie w przeciwieństwie do „prawa śmierci”, które reprezentowało prawo Mojżesza.
Rzymian 7:6 - „Ale teraz, ponieważ umieramy za to, co byliśmy poddani, byliśmy uwolnieni od prawa, aby służyć w nowości ducha, a nie starości listu”. Werset ten mówi o wyzwoleniu prawa Mojżesza, które ewangelia przynosi, w przeciwieństwie do legalizmu, który charakteryzował judaizm.
Galacjan 3:24-25 - „aby prawo służyło nam jako AIO, aby poprowadzić nas do Chrystusa, że przez wiarę byliśmy uzasadnieni. Ale po wiary nie jesteśmy już pod AIO”. Paweł używa tej metafory „prawa jako AIO”, aby wyjaśnić, w jaki sposób prawo Mojżesza doprowadziło ludzi do Chrystusa, ale teraz, z wiarą w Chrystusa, prawo nie jest już konieczne.
1 Piotra 1:23 - „Ponowne wygenerowanie, nie z uszkodzonego ziarna, ale niezniszczalne, przez Słowo Boże, żyjąc i pozostaje na zawsze”. Piotr podkreśla transformacyjną naturę Słowa Bożego, które przynosi życie i odnowienie.
2 Koryntian 5:17 - „Jak tylko w Chrystusie jest nowe stworzenie: stare rzeczy minęły; oto wszystko było nowe”. Paweł podkreśla radykalną transformację, która występuje w czyimś życiu, gdy jest pojednany z Bogiem przez Chrystusa.
Hebrajczyków 8:13 - „Mówiąc Nowy Testament, w wieku pierwszego. Cóż, to, co zostało starzejące się i starzeje się, blisko tego”. Werset ten podkreśla wyższość nowego paktu w Chrystusie w odniesieniu do Starego Testamentu, który stał się przestarzały.
Chapters: