2 List do Koryntian, 6
1. Współpracując zaś z Nim napominamy was, abyście nie przyjmowali na próżno łaski Bożej.
1. adiuvantes autem et exhortamur ne in vacuum gratiam Dei recipiatis
2. Mówi bowiem /Pismo/: W czasie pomyślnym wysłuchałem ciebie, w dniu zbawienia przyszedłem ci z pomocą. Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia.
2. ait enim tempore accepto exaudivi te et in die salutis adiuvavi te ecce nunc tempus acceptabile ecce nunc dies salutis
3. Nie dając nikomu sposobności do zgorszenia, aby nie wyszydzono /naszej/ posługi,
3. nemini dantes ullam offensionem ut non vituperetur ministerium
4. okazujemy się sługami Boga przez wszystko: przez wielką cierpliwość, wśród utrapień, przeciwności i ucisków,
4. sed in omnibus exhibeamus nosmet ipsos sicut Dei ministros in multa patientia in tribulationibus in necessitatibus in angustiis
5. w chłostach , więzieniach, podczas rozruchów, w trudach, nocnych czuwaniach i w postach,
5. in plagis in carceribus in seditionibus in laboribus in vigiliis in jejuniis
6. przez czystość i umiejętność, przez wielkoduszność i łagodność, przez /objawy/ Ducha Świętego i miłość nieobłudną,
6. in castitate in scientia in longanimitate in suavitate in Spiritu Sancto in caritate non ficta
7. przez głoszenie prawdy i moc Bożą, przez oręż sprawiedliwości zaczepny i obronny,
7. in verbo veritatis in virtute Dei per arma justitiæ a dextris et sinistris
8. wśród czci i pohańbienia, przez dobrą sławę i zniesławienie. Uchodzący za oszustów, a przecież prawdomówni, niby nieznani, a przecież dobrze znani,
8. per gloriam et ignobilitatem per infamiam et bonam famam ut seductores et veraces sicut qui ignoti et cogniti
9. niby umierający, a oto żyjemy, jakby karceni, lecz nie uśmiercani,
9. quasi morientes et ecce vivimus ut castigati et non mortificati
10. jakby smutni, lecz zawsze radośni, jakby ubodzy, a jednak wzbogacający wielu, jako ci, którzy nic nie mają, a posiadają wszystko.
10. quasi tristes semper autem gaudentes sicut egentes multos autem locupletantes tamquam nihil habentes et omnia possidentes
11. Usta nasze otwarły się do was, Koryntianie, rozszerzyło się nasze serce.
11. os nostrum patet ad vos o Corinthii cor nostrum dilatatum est
12. Nie brak wam miejsca w moim sercu, lecz w waszych sercach jest ciasno.
12. non angustiamini in nobis angustiamini autem in visceribus vestris
13. Odpłacając się nam w ten sam sposób, otwórzcie się i wy: jak do swoich dzieci mówię.
13. eandem autem habentes remunerationem tamquam filiis dico dilatamini et vos
14. Nie wprzęgajcie się z niewierzącymi w jedno jarzmo. Cóż bowiem na wspólnego sprawiedliwość z niesprawiedliwością? Albo cóż ma wspólnego światło z ciemnością?
14. nolite jugum ducere cum infidelibus quæ enim participatio justitiæ cum iniquitate aut quæ societas luci ad tenebras
15. Albo jakaż jest wspólnota Chrystusa z Beliarem lub wierzącego z niewiernym?
15. quæ autem conventio Christi ad Belial aut quæ pars fideli cum infidele
16. Co wreszcie łączy świątynię Boga z bożkami? Bo my jesteśmy świątynią Boga żywego - według tego, co mówi Bóg: Zamieszkam z nimi i będę chodził wśród nich, i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.
16. qui autem consensus templo Dei cum idolis vos enim estis templum Dei vivi sicut dicit Deus quoniam inhabitabo in illis et inambulabo et ero illorum Deus et ipsi erunt mihi populus
17. Przeto wyjdźcie spośród nich i odłączcie się od nich, mówi Pan, i nie tykajcie tego, co nieczyste, a Ja was przyjmę
17. propter quod exite de medio eorum et separamini dicit Dominus et inmundum ne tetigeritis
18. i będę wam Ojcem, a wy będziecie moimi synami i córkami - mówi Pan wszechmogący.
18. et ego recipiam vos et ero vobis in patrem et vos eritis mihi in filios et filias dicit Dominus omnipotens
