2 List do Koryntian, 3

1. Czyż ponownie zaczniemy samych siebie zalecać? Albo czy potrzebujemy, jak niektórzy, listów polecających do was lub od was?

1. incipimus iterum nosmet ipsos commendare aut numquid egemus sicut quidam commendaticiis epistulis ad vos aut ex vobis

2. Wy jesteście naszym listem, pisanym w sercach naszych, listem, który znają i czytają wszyscy ludzie.

2. epistula nostra vos estis scripta in cordibus nostris quæ scitur et legitur ab omnibus hominibus

3. Powszechnie o was wiadomo, żeście listem Chrystusowym dzięki naszemu posługiwaniu, listem napisanym nie atramentem, lecz Duchem Boga żywego; nie na kamiennych tablicach, lecz na żywych tablicach serc.

3. manifestati quoniam epistula estis Christi ministrata a nobis et scripta non atramento sed Spiritu Dei vivi non in tabulis lapideis sed in tabulis cordis carnalibus

4. A dzięki Chrystusowi taką ufność w Bogu pokładamy.

4. fiduciam autem talem habemus per Christum ad Deum

5. Nie żebyśmy uważali, że jesteśmy w stanie pomyśleć coś sami z siebie, lecz /wiemy, że/ ta możność nasza jest z Boga.

5. non quod sufficientes simus cogitare aliquid a nobis quasi ex nobis sed sufficientia nostra ex Deo est

6. On też sprawił, żeśmy mogli stać się sługami Nowego Przymierza przymierza nie litery, lecz Ducha; litera bowiem zabija, Duch zaś ożywia.

6. qui et idoneos nos fecit ministros novi testamenti non litteræ sed Spiritus littera enim occidit Spiritus autem vivificat

7. Lecz jeśli posługiwanie śmierci, utrwalone literami w kamieniu, dokonywało się w chwale, tak iż synowie Izraela nie mogli spoglądać na oblicze Mojżesza z powodu jasności jego oblicza, która miała przeminąć,

7. quod si ministratio mortis litteris deformata in lapidibus fuit in gloria ita ut non possent intendere filii Israël in faciem Mosi propter gloriam vultus ejus quæ evacuatur

8. to o ileż bardziej pełne chwały będzie posługiwanie Ducha?

8. quomodo non magis ministratio Spiritus erit in gloria

9. Jeżeli bowiem posługiwanie potępieniu jest chwałą, to o ileż bardziej będzie obfitować w chwałę posługiwanie sprawiedliwości!

9. nam si ministratio damnationis gloria est multo magis abundat ministerium justitiæ in gloria

10. Wobec przeogromnej chwały okazało się w ogóle bez chwały to, co miało chwałę tylko częściową.

10. nam nec glorificatum est quod claruit in hac parte propter excellentem gloriam

11. Jeżeli zaś to, co przemijające, było w chwale, daleko więcej cieszy się chwałą to, co trwa.

11. si enim quod evacuatur per gloriam est multo magis quod manet in gloria est

12. Żywiąc przeto taką nadzieję, z jawną swobodą postępujemy,

12. habentes igitur talem spem multa fiducia utimur

13. a nie tak, jak Mojżesz, który zakrywał sobie twarz, ażeby synowie Izraela nie patrzyli na koniec tego, co było przemijające.

13. et non sicut Moses ponebat velamen super faciem suam ut non intenderent filii Israël in faciem ejus quod evacuatur

14. Ale stępiały ich umysły. I tak aż do dnia dzisiejszego, gdy czytają Stare Przymierze, pozostaje /nad nimi/ ta sama zasłona, bo odsłania się ona w Chrystusie.

14. sed obtusi sunt sensus eorum usque in hodiernum enim diem id ipsum velamen in lectione veteris testamenti manet non revelatum quoniam in Christo evacuatur

15. I aż po dzień dzisiejszy, gdy czytają Mojżesza, zasłona spoczywa na ich sercach.

15. sed usque in hodiernum diem cum legitur Moses velamen est positum super cor eorum

16. A kiedy ktoś zwraca się do Pana, zasłona opada.

16. cum autem conversus fuerit ad Deum aufertur velamen

17. Pan zaś jest Duchem, a gdzie jest Duch Pański - tam wolność.

17. Dominus autem Spiritus est ubi autem Spiritus Domini ibi libertas

18. My wszyscy z odsłoniętą twarzą wpatrujemy się w jasność Pańską jakby w zwierciadle; za sprawą Ducha Pańskiego, coraz bardziej jaśniejąc, upodabniamy się do Jego obrazu.

18. nos vero omnes revelata facie gloriam Domini speculantes in eandem imaginem transformamur a claritate in claritatem tamquam a Domini Spiritu