Bíblia Católica
 

1 Księga Kronik, 19

5. Wtedy udali się niektórzy i oznajmili Dawidowi o tych ludziach, a on wyprawił na ich spotkanie posłów, bo ci ludzie zostali bardzo znieważeni. Polecił im król: Zostańcie w Jerychu, aż wam brody odrosną, a potem wrócicie.

Versículos relacionados com 1 Księga Kronik, 19:

1 Kronik 19 opowiada o historii wojny między Dawidem a Ammonitów. Rozdział rozpoczyna się od Dawida okazywania dobroci Hanumowi, synowi króla amonitu, ale Hanum go obraża i upokarza, co prowadzi do wojny między dwoma ludami. David wysyła swoich generałów, aby walczyli z Ammonitów, a bitwa się rozwija. Oto pięć wersetów związanych z tematami omówionymi w 1 Kronik 19:

Powtórzonego Prawa 20:4 - „Dla Pana, waszego Boga, jest tym, co idzie z tobą, aby walczyć z waszymi wrogami, aby cię zbawić”. Ten werset pokazuje, że Dawid wiedział, że Bóg był z nim w bitwie przeciwko Amonici, co dało mu pewność siebie do walki.

Psalm 23:4 - „Chociaż przechodzę przez dolinę cienia śmierci, nie będę się bać żadnej szkody, ponieważ jesteś ze mną: twój kij i twój personel mnie pocieszał”. Ten werset pokazuje, że Dawid ufał Bogu, nawet gdy stanął przed niebezpieczeństwem, i że Bóg go poprowadził i chronił.

Przysłów 16:18 - „Znakomita poprzedza ruina, a wyżywienie Ducha poprzedza upadek”. Ten werset jest lekcją dla Hanuma, który dumny i obraził Dawida, prowadząc do wojny między jego narodami.

Izajasza 41:10 - „Nie bój się, bo jestem z tobą, nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Ten werset pokazuje, że Bóg jest zawsze obecny, aby pomóc i wspierać tych, którzy mu ufają, jak Dawid.

2 Koryntian 10:3-4 - „Choć chodzimy w ciele, nie przebijamy się według ciała, ponieważ broń naszej milicji nie jest cielesna, ale potężna w Bogu, aby zniszczyć fortece”. Ten werset pokazuje, że Dawid ufał Bogu i Jego duchowej broni do walki z amonitów, a nie w jego umiejętnościach lub sile fizycznej.





“Pobres e desafortunadas as almas que se envolvem no turbilhão de preocupações deste mundo. Quanto mais amam o mundo, mais suas paixões crescem, mais queimam de desejos, mais se tornam incapazes de atingir seus objetivos. E vêm, então, as inquietações, as impaciências e terríveis sofrimentos profundos, pois seus corações não palpitam com a caridade e o amor. Rezemos por essas almas desafortunadas e miseráveis, para que Jesus, em Sua infinita misericórdia, possa perdoá-las e conduzi-las a Ele.” São Padre Pio de Pietrelcina