Evangelium secundum Matthaeum, 22
1. et respondens Jesus dixit iterum in parabolis eis dicens
1. Gesù riprese a parlar loro in parabole e disse:
2. simile factum est regnum cælorum homini regi qui fecit nuptias filio suo
2. «Il regno dei cieli è simile a un re che fece un banchetto di nozze per suo figlio.
3. et misit servos suos vocare invitatos ad nuptias et nolebant venire
3. Egli mandò i suoi servi a chiamare gli invitati alle nozze, ma questi non vollero venire.
4. iterum misit alios servos dicens dicite invitatis ecce prandium meum paravi tauri mei et altilia occisa et omnia parata venite ad nuptias
4. Di nuovo mandò altri servi a dire: Ecco ho preparato il mio pranzo; i miei buoi e i miei animali ingrassati sono gia macellati e tutto è pronto; venite alle nozze.
5. illi autem neglexerunt et abierunt alius in villam suam alius vero ad negotiationem suam
5. Ma costoro non se ne curarono e andarono chi al proprio campo, chi ai propri affari;
6. reliqui vero tenuerunt servos ejus et contumelia adfectos occiderunt
6. altri poi presero i suoi servi, li insultarono e li uccisero.
7. rex autem cum audisset iratus est et missis exercitibus suis perdidit homicidas illos et civitatem illorum succendit
7. Allora il re si indignò e, mandate le sue truppe, uccise quegli assassini e diede alle fiamme la loro città.
8. tunc ait servis suis nuptiæ quidem paratæ sunt sed qui invitati erant non fuerunt digni
8. Poi disse ai suoi servi: Il banchetto nuziale è pronto, ma gli invitati non ne erano degni;
9. ite ergo ad exitus viarum et quoscumque inveneritis vocate ad nuptias
9. andate ora ai crocicchi delle strade e tutti quelli che troverete, chiamateli alle nozze.
10. et egressi servi ejus in vias congregaverunt omnes quos invenerunt malos et bonos et impletæ sunt nuptiæ discumbentium
10. Usciti nelle strade, quei servi raccolsero quanti ne trovarono, buoni e cattivi, e la sala si riempì di commensali.
11. intravit autem rex ut videret discumbentes et vidit ibi hominem non vestitum veste nuptiali
11. Il re entrò per vedere i commensali e, scorto un tale che non indossava l'abito nuziale,
12. et ait illi amice quomodo huc intrasti non habens vestem nuptialem at ille obmutuit
12. gli disse: Amico, come hai potuto entrare qui senz'abito nuziale? Ed egli ammutolì.
13. tunc dixit rex ministris ligatis pedibus ejus et manibus mittite eum in tenebras exteriores ibi erit fletus et stridor dentium
13. Allora il re ordinò ai servi: Legatelo mani e piedi e gettatelo fuori nelle tenebre; là sarà pianto e stridore di denti.
14. multi autem sunt vocati pauci vero electi
14. Perché molti sono chiamati, ma pochi eletti».
15. tunc abeuntes Pharisæi consilium inierunt ut caperent eum in sermone
15. Allora i farisei, ritiratisi, tennero consiglio per vedere di coglierlo in fallo nei suoi discorsi.
16. et mittunt ei discipulos suos cum Herodianis dicentes magister scimus quia verax es et viam Dei in veritate doces et non est tibi cura de aliquo non enim respicis personam hominum
16. Mandarono dunque a lui i propri discepoli, con gli erodiani, a dirgli: «Maestro, sappiamo che sei veritiero e insegni la via di Dio secondo verità e non hai soggezione di nessuno perché non guardi in faccia ad alcuno.
17. dic ergo nobis quid tibi videatur licet censum dare Cæsari an non
17. Dicci dunque il tuo parere: E' lecito o no pagare il tributo a Cesare?».
18. cognita autem Jesus nequitia eorum ait quid me temptatis hypocritæ
18. Ma Gesù, conoscendo la loro malizia, rispose: «Ipocriti, perché mi tentate?
19. ostendite mihi nomisma census at illi obtulerunt ei denarium
19. Mostratemi la moneta del tributo». Ed essi gli presentarono un denaro.
20. et ait illis Jesus cujus est imago hæc et suprascriptio
20. Egli domandò loro: «Di chi è questa immagine e l'iscrizione?».
21. dicunt ei Cæsaris tunc ait illis reddite ergo quæ sunt Cæsaris Cæsari et quæ sunt Dei Deo
21. Gli risposero: «Di Cesare». Allora disse loro: «Rendete dunque a Cesare quello che è di Cesare e a Dio quello che è di Dio».
22. et audientes mirati sunt et relicto eo abierunt
22. A queste parole rimasero sorpresi e, lasciatolo, se ne andarono.
23. in illo die accesserunt ad eum Sadducæi qui dicunt non esse resurrectionem et interrogaverunt eum
23. In quello stesso giorno vennero a lui dei sadducei, i quali affermano che non c'è risurrezione, e lo interrogarono:
24. dicentes magister Moses dixit si quis mortuus fuerit non habens filium ut ducat frater ejus uxorem illius et suscitet semen fratri suo
24. «Maestro, Mosè ha detto: Se qualcuno muore senza figli, il fratello ne sposerà la vedova e così susciterà una discendenza al suo fratello.
25. erant autem apud nos septem fratres et primus uxore ducta defunctus est et non habens semen reliquit uxorem suam fratri suo
25. Ora, c'erano tra noi sette fratelli; il primo appena sposato morì e, non avendo discendenza, lasciò la moglie a suo fratello.
26. similiter secundus et tertius usque ad septimum
26. Così anche il secondo, e il terzo, fino al settimo.
27. novissime autem omnium et mulier defuncta est
27. Alla fine, dopo tutti, morì anche la donna.
28. in resurrectione ergo cujus erit de septem uxor omnes enim habuerunt eam
28. Alla risurrezione, di quale dei sette essa sarà moglie? Poiché tutti l'hanno avuta».
29. respondens autem Jesus ait illis erratis nescientes scripturas neque virtutem Dei
29. E Gesù rispose loro: «Voi vi ingannate, non conoscendo né le Scritture né la potenza di Dio.
30. in resurrectione enim neque nubent neque nubentur sed sunt sicut angeli Dei in cælo
30. Alla risurrezione infatti non si prende né moglie né marito, ma si è come angeli nel cielo.
31. de resurrectione autem mortuorum non legistis quod dictum est a Deo dicente vobis
31. Quanto poi alla risurrezione dei morti, non avete letto quello che vi è stato detto da Dio:
32. ego sum Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Jacob non est Deus mortuorum sed viventium
32. Io sono il Dio di Abramo e il Dio di Isacco e il Dio di Giacobbe? Ora, non è Dio dei morti, ma dei vivi».
33. et audientes turbæ mirabantur in doctrina ejus
33. Udendo ciò, la folla era sbalordita per la sua dottrina.
34. Pharisæi autem audientes quod silentium inposuisset Sadducæis convenerunt in unum
34. Allora i farisei, udito che egli aveva chiuso la bocca ai sadducei, si riunirono insieme
35. et interrogavit eum unus ex eis legis doctor temptans eum
35. e uno di loro, un dottore della legge, lo interrogò per metterlo alla prova:
36. magister quod est mandatum magnum in lege
36. «Maestro, qual è il più grande comandamento della legge?».
37. ait illi Jesus diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et in tota anima tua et in tota mente tua
37. Gli rispose: «Amerai il Signore Dio tuo con tutto il cuore, con tutta la tua anima e con tutta la tua mente.
38. hoc est maximum et primum mandatum
38. Questo è il più grande e il primo dei comandamenti.
39. secundum autem simile est huic diliges proximum tuum sicut te ipsum
39. E il secondo è simile al primo: Amerai il prossimo tuo come te stesso.
40. in his duobus mandatis universa lex pendet et prophetæ
40. Da questi due comandamenti dipendono tutta la Legge e i Profeti».
41. congregatis autem Pharisæis interrogavit eos Jesus
41. Trovandosi i farisei riuniti insieme, Gesù chiese loro:
42. dicens quid vobis videtur de Christo cujus filius est dicunt ei David
42. «Che ne pensate del Messia? Di chi è figlio?». Gli risposero: «Di Davide».
43. ait illis quomodo ergo David in spiritu vocat eum Dominum dicens
43. Ed egli a loro: «Come mai allora Davide, sotto ispirazione, lo chiama Signore, dicendo:
44. dixit Dominus Domino meo sede a dextris meis donec ponam inimicos tuos scabillum pedum tuorum
44. Ha detto il Signore al mio Signore: Siedi alla mia destra, finché io non abbia posto i tuoi nemici sotto i tuoi piedi?
45. si ergo David vocat eum Dominum quomodo filius ejus est
45. Se dunque Davide lo chiama Signore, come può essere suo figlio?».
46. et nemo poterat respondere ei verbum neque ausus fuit quisquam ex illa die eum amplius interrogare
46. Nessuno era in grado di rispondergli nulla; e nessuno, da quel giorno in poi, osò interrogarlo.