1 Gdy Mojżesz pasał owce swego teścia, Jetry, kapłana Madianitów, zaprowadził pewnego razu owce w głąb pustyni i przyszedł do góry Bożej Horeb.
2 Wtedy ukazał mu się Anioł Pański w płomieniu ognia, ze środka krzewu. Mojżesz widział, jak krzew płonął ogniem, a nie spłonął od niego.
3 Wtedy Mojżesz powiedział do siebie: Podejdę, żeby się przyjrzeć temu niezwykłemu zjawisku. Dlaczego krzew się nie spala?
4 Gdy zaś Pan ujrzał, że Mojżesz podchodził, żeby się przyjrzeć, zawołał Bóg do niego ze środka krzewu: Mojżeszu, Mojżeszu! On zaś odpowiedział: Oto jestem.
5 Rzekł mu Bóg: Nie zbliżaj się tu! Zdejm sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą.
6 Powiedział jeszcze Pan: Jestem Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba. Mojżesz zasłonił twarz, bał się bowiem zwrócić oczy na Boga.
7 Pan mówił: Dosyć napatrzyłem się na udrękę ludu mego w Egipcie i nasłuchałem się narzekań jego na ciemiężców, znam więc jego uciemiężenie.
8 Zstąpiłem, aby go wyrwać z ręki Egiptu i wyprowadzić z tej ziemi do ziemi żyznej i przestronnej, do ziemi, która opływa w mleko i miód, na miejsce Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty.
9 Teraz oto doszło wołanie Izraelitów do Mnie, bo też naocznie przekonałem się o cierpieniach, jakie im zadają Egipcjanie.
10 Idź przeto teraz, oto posyłam cię do faraona, i wyprowadź mój lud, Izraelitów, z Egiptu.
11 A Mojżesz odrzekł Bogu: Kimże jestem, bym miał iść do faraona i wyprowadzić Izraelitów z Egiptu?
12 A On powiedział: Ja będę z tobą. Znakiem zaś dla ciebie, że Ja cię posłałem, będzie to, że po wyprowadzeniu tego ludu z Egiptu oddacie cześć Bogu na tej górze.
13 Mojżesz zaś rzekł Bogu: Oto pójdę do Izraelitów i powiem im: Bóg ojców naszych posłał mię do was. Lecz gdy oni mnie zapytają, jakie jest Jego imię, to cóż im mam powiedzieć?
14 Odpowiedział Bóg Mojżeszowi: JESTEM, KTORY JESTEM. I dodał: Tak powiesz synom Izraela: JESTEM posłał mnie do was.
15 Mówił dalej Bóg do Mojżesza: Tak powiesz Izraelitom: JESTEM, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba posłał mnie do was. To jest imię moje na wieki i to jest moje zawołanie na najdalsze pokolenia.
16 Idź, a gdy zbierzesz starszych Izraela, powiesz im: Objawił mi się Pan, Bóg ojców waszych, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba i powiedział: Nawiedziłem was i ujrzałem, co wam uczyniono w Egipcie.
17 Postanowiłem więc wywieść was z ucisku w Egipcie i zaprowadzić do ziem Kananejczyka, Chetyty, Amoryty, Peryzzyty, Chiwwity i Jebusyty, do ziemi opływającej w mleko i miód.
18 Oni tych słów usłuchają. I pójdziesz razem ze starszymi z Izraela do króla egipskiego i powiecie mu: Pan, Bóg Hebrajczyków, nam się objawił. Pozwól nam odbyć drogę trzech dni przez pustynię, abyśmy złożyli ofiary Panu, Bogu naszemu.
19 Ja zaś wiem, że król egipski pozwoli nam wyjść z Egiptu tylko wtedy, gdy będzie zmuszony ręką przemożną.
20 Wyciągnę przeto rękę i uderzę Egipt różnymi cudami, jakich tam dokonam, a wypuści was.
21 Sprawię też, że Egipcjanie okażą życzliwość ludowi temu, tak iż nie pójdziecie z niczym, gdy będziecie wychodzić.
22 Każda bowiem kobieta pożyczy od swojej sąsiadki i od pani domu swego srebrnych i złotych naczyń oraz szat. Nałożycie to na synów i córki wasze i złupicie Egipcjan.
Versículos relacionados com Księga Wyjścia, 3:
Rozdział 3 Księgi Wyjścia opowiada historię Mojżesza powołanego przez Boga do uwolnienia ludu Izraela od niewolnictwa w Egipcie. Bóg wydaje się Mojżeszowi w płomieniu ognia w płonącym krzaku i daje mu zadanie wyprowadzenia swego ludu z Egiptu. Mojżesz początkowo opiera się, ale Bóg gwarantuje mu, że będzie z nim w swojej misji. Następnie pięć wersetów związanych z tematami poruszonymi w Wyjści 3:
Powtórzonego Prawa 31:6: „Bądź silny i odważny, nie bój się ani nie zaskocz przed nimi; bo Pan, twój Bóg jest z tobą, on nie opuści cię, ani nie porzuci”. Ten werset pokazuje, jak Bóg zapewnił Mojżeszowi, że będzie z nim w swojej misji i że nie powinien się bać ani rozpaczy, bo Bóg zawsze będzie obecny, aby Mu pomóc.
Psalm 68:5: „Ojciec sierot i sędzia wdów jest Bogiem na ich świętym miejscu”. Ten werset podkreśla znaczenie Boga jako sprawiedliwego i obrońcy sędziego tych, którzy są zmarginalizowani i uciskani, co jest istotne dla wyzwolenia ludu Izraela z niewolnictwa w Egipcie.
Izajasza 41:10: „Nie bój się, bo jestem z tobą; nie prześladuj siebie, bo jestem waszym Bogiem; wzmacniam cię i pomagam ci, i popieram cię moją wierną prawą ręką”. Ten werset jest podobny do wersetu Powtórzonego Prawa 31:6, pokazując, jak Bóg jest wierny i zawsze będzie obecny, aby pomóc tym, którzy mu ufają.
Jeremiasz 1:8: „Nie bój się przed nimi; bo jestem z tobą, aby cię zabawić, mówi Pan”. Po raz kolejny ten werset podkreśla obecność Boga jako obrońcę i wyzwoliciela, zwłaszcza gdy ich wyznawcy konfrontują się z potężnymi wrogami.
1 Piotra 5:7: „Rzucając na niego cały twój niepokój, ponieważ on cię opiekuje”. Ten werset podkreśla znaczenie zaufania Bogu i wydawania nam naszych obaw i lęków, zamiast próbować sobie z nimi poradzić. Jest to istotne dla rozdziału 3 Exodusa, ponieważ Mojżesz początkowo opiera się Bożemu wezwaniu z powodu własnych obaw i niepewności.
Rozdziały: