1 Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku
2 aż do dnia, w którym udzielił przez Ducha Świętego poleceń Apostołom, których sobie wybrał, a potem został wzięty do nieba.
3 Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
4 A podczas wspólnego posiłku kazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca: Słyszeliście o niej ode Mnie - /mówił/ -
5 Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzeczeni Duchem Świętym.
6 Zapytywali Go zebrani: Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?
7 Odpowiedział im: Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą,
8 ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi.
9 Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu.
10 Kiedy uporczywie wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach.
11 I rzekli: Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba.
12 Wtedy wrócili do Jerozolimy z góry, zwanej Oliwną, która leży blisko Jerozolimy, w odległości drogi szabatowej.
13 Przybywszy tam weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, /brat/ Jakuba.
14 Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryją, Matką Jezusa, i braćmi Jego.
15 Wtedy Piotr w obecności braci, a zebrało się razem około stu dwudziestu osób, tak przemówił:
16 Bracia, musiało wypełnić się słowo Pisma, które Duch Święty zapowiedział przez usta Dawida o Judaszu. On to wskazał drogę tym, którzy pojmali Jezusa,
17 bo on zaliczał się do nas i miał udział w naszym posługiwaniu.
18 Za pieniądze, niegodziwie zdobyte, nabył ziemię i spadłszy głową na dół, pękł na pół i wypłynęły wszystkie jego wnętrzności.
19 Rozniosło się to wśród wszystkich mieszkańców Jerozolimy, tak że nazwano ową rolę w ich języku Hakeldamach, to znaczy: Pole Krwi.
20 Napisano bowiem w Księdze Psalmów: Niech opustoszeje dom jego i niech nikt w nim nie mieszka! A urząd jego niech inny obejmie!
21 Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami,
22 począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania.
23 Postawiono dwóch: Józefa, zwanego Barsabą, z przydomkiem Justus, i Macieja.
24 I tak się pomodlili: Ty, Panie, znasz serca wszystkich, wskaż z tych dwóch jednego, którego wybrałeś,
25 by zajął miejsce w tym posługiwaniu i w apostolstwie, któremu sprzeniewierzył się Judasz, aby pójść swoją drogą.
26 I dali im losy, a los padł na Macieja. I został dołączony do jedenastu apostołów.
Versículos relacionados com Dzieje Apostolskie, 1:
Akty Apostołów 1 to pierwszy rozdział książki, która zgłasza wydarzenia apostołów po powstaniu Jezusa. W tym rozdziale jest to opowiadane, gdy Jezus pojawił się apostołom po Jego zmartwychwstaniu, dając im instrukcje i obiecujące chrzest w Duchu Świętym. Niedługo potem jest podniesiony do niebiosów przed oczami uczniów. Wybrano następujące wersety, ponieważ są one związane z tematami omówionymi w aktach apostołów 1:
Marka 16:19: „Tak więc, po tym, jak do nich przemówił, Pan Jezus został podniesiony do nieba i usiadł na prawej stronie Boga”. Ten werset przedstawia powstanie Jezusa do nieba, główny temat czynów apostołów 1.
Jan 16:7: „Ale mówię wam prawdę: powinieneś być, żeby mnie poszedł, bo jeśli nie, komputer nie przyjdzie do ciebie, ale idę, wyślę wam”. Jezus mówi o znaczeniu Jego odejścia, aby Duch Święty mógł przyjść i poprowadzić uczniów.
Łukasza 24:49: „I oto wysyłam ci obietnicę mojego ojca, pozostaję w mieście, dopóki szczyt nie zostanie pokryty mocą”. Werset ten odnosi się do obietnicy chrztu w Duchu Świętym przez Jezusa dla Jego uczniów w Dziejach Apostołów 1:4-5.
Akty Apostołów 2:4: „Wszyscy byli pełni Ducha Świętego i zaczęli mówić w innych językach, według Ducha przyznanego im do mówienia”. Ten werset informuje o spełnieniu obietnicy chrztu w Duchu Świętym wykonanym przez Jezusa w Dziejach Apostołów 1:5.
Jana 14:26: „Ale pocieszyciel, Duch Święty, do którego Ojciec wyśle w moim imieniu, nauczy was wszystkich rzeczy i przypomina ci wszystko, co ci powiedziałem”. Werset ten odnosi się do obietnicy Ducha Świętego wydanego przez Jezusa do Jego uczniów w Dziejach Apostołów 1:8, którzy byliby wyłożonymi mocą bycia Jego świadkami na całym świecie.
Rozdziały: