1. Judas supo que los romanos eran poderosos, que se mostraban benévolos con sus aliados y hacían pactos de amistad con los que acudían a ellos.

1. Et audivit Iudas nomen Roma norum quia sunt potentes viri bus et consentiunt omnibus, quae postulantur ab eis, et, quicumque accesserint ad eos, statuerunt cum eis amicitiam,

2. Le contaron sus guerras, las hazañas realizadas en las Galias, cómo se habían apoderado de ellas y las habían sometido a tributo;

2. et quia sunt potentes viribus. Et narraverunt proelia eorum et virtutes bonas, quas fecerunt in Galatia, quia obtinuerunt eos et duxerunt eos sub tributum,

3. lo que habían hecho en España, cómo se habían apoderado de las minas de plata y oro,

3. et quanta fecerunt in regione Hispaniae, quod in potestatem redegerunt metalla argenti et auri, quae illic sunt;

4. y cómo habían sometido a aquel país con prudencia y perseverancia, a pesar de ser un país lejano; cómo habían derrotado a los reyes que los habían atacado desde los confines de la tierra, infligiéndoles fuerte derrota, y cómo los demás les pagaban un tributo anual.

4. et possederunt omnem locum consilio suo et patientia — et locus erat longe distans ab eis — et reges, qui supervenerant eis ab extremis terrae, donec contriverunt eos et percusserunt eos plaga magna; ceteri autem dant eis tributum omnibus annis;

5. Habían vencido y sometido a Filipo y a Perseo, reyes de Macedonia, y a cuantos les habían hecho frente.

5. et Philippum et Persea Citiorum regem et, quotquot adversum eos arma tulerant, contriverunt in bello et obtinuerunt eos;

6. Habían vencido a Antíoco el Grande, rey de Asia, que les presentó batalla con ciento veinte elefantes, caballería y carros y un ejército incontable.

6. et Antiochum magnum regem Asiae, qui eis pugnam intulerat habens centum viginti elephantos et equitatum et currus et exercitum magnum valde, contritum ab eis,

7. Cayó vivo en sus manos, y le impusieron a él y a sus sucesores un impuesto gravoso, dar rehenes y ceder territorios,

7. et ceperunt eum vivum et statuerunt, ut eis daret ipse et, qui regnarent post ipsum, tributum magnum et daret obsides et constitutum;

8. como la India, Media y Lidia, sus mejores provincias, que luego entregaron al rey Eumeno.

8. et regionem Indorum et Mediam et Lydiam et de optimis regionibus eorum et acceptas eas ab illo dederunt Eumeni regi;

9. Los griegos habían decidido ir a exterminarlos;

9. et quia, qui erant de Hellade, voluerunt ire et tollere eos, et innotuit sermo his,

10. pero los romanos se enteraron y enviaron a luchar contra ellos a un solo general; cayeron muchos griegos, y los romanos se llevaron cautivas a sus mujeres y a sus hijos, saquearon sus bienes, se apoderaron de sus tierras, derribaron sus murallas y los sometieron a esclavitud hasta el día de hoy.

10. et miserunt ad eos ducem unum et pugnaverunt contra illos et ceciderunt ex eis multi et captivas duxerunt uxores eorum et filios et diripuerunt eos et terram eorum possederunt et destruxerunt munitiones eorum et in servitutem illos redegerunt usque in hunc diem;

11. Asimismo destruyeron y sometieron a los reinos e islas que les opusieron resistencia.

11. et residua regna et insulas, quae aliquando restiterant illis, exterminaverunt et in potestatem redegerunt;

12. Pero a sus amigos y a cuantos en ellos confiaban les guardaban gran fidelidad. Han conquistado reinos próximos y lejanos, y todos los que oyen hablar de ellos les tienen miedo.

12. cum amicis autem suis et, qui in ipsis requiem habebant, conservaverunt amicitiam; et obtinuerunt reges, qui prope et qui longe erant; et, quicumque audiebant nomen eorum, timebant eos;

13. Reinan aquellos a los que ellos ayudan a reinar y deponen a los que quieren. Tienen un inmenso poder.

13. quibus vero vellent auxilio esse et regnare, regnabant; quos autem vellent, amovebant; et exaltati sunt valde.

14. A pesar de esto, ninguno de ellos se ha hecho coronar ni ha vestido la púrpura para engrandecerse.

14. Et in omnibus istis nemo portabat diadema nec induebatur purpura, ut magnificaretur in ea;

15. Han constituido un senado, donde deliberan cada día trescientos veinte hombres, que se preocupan del bien del pueblo y del mantenimiento del orden.

15. et curiam fecerunt sibi, et cotidie consulebant trecenti et viginti consulentes semper de multitudine, ut quiete agerent;

16. Eligen cada año a uno con poder y dominio en todo el imperio, y le obedecen todos sin que tengan envidias o celos.

16. et committunt uni homini regnare eis per singulos annos et dominari universae terrae suae, et omnes oboediunt uni, et non est invidia neque zelus inter eos.

17. Judas eligió a Eupólemo, hijo de Juan, hijo de Acos, y a Jasón, hijo de Eleazar, y los envió a Roma para hacer con ellos un tratado de amistad

17. Et elegit Iudas Eupolemum filium Ioannis filii Accos et Iasonem filium Eleazari et misit eos Romam constituere cum illis amicitiam et societatem

18. y conseguir la libertad del yugo de los griegos, pues éstos querían esclavizar a Israel.

18. et ut auferrent ab eis iugum, quia viderunt quod regnum Graecorum in servitutem premeret Israel.

19. Fueron a Roma. Después de un viaje muy largo, entraron en el senado y dijeron:

19. Et abierunt Romam — et via multa valde — et introierunt curiam et responderunt et dixerunt:

20. "Judas Macabeo, sus hermanos y el pueblo de los judíos nos han mandado para hacer con vosotros un tratado de amistad y para ser contados entre vuestros aliados y amigos".

20. “Iudas Maccabaeus et fratres eius et populus Iudaeorum miserunt nos ad vos statuere vobiscum societatem et pacem et conscribere nos socios et amicos vestros”.

21. La petición fue acogida favorablemente.

21. Et placuit sermo in conspectu eorum.

22. He aquí la copia de la carta que esculpieron en tablas de bronce y enviaron a Jerusalén para que sirviese a los judíos como documento de tratado de paz:

22. Et hoc est rescriptum epistulae, quam rescripserunt in tabulis aereis et miserunt in Ierusalem, ut esset apud eos ibi memoriale pacis et societatis:

23. "Prosperidad a los romanos y a la nación judía en el mar y en la tierra para siempre. Lejos esté de ellos la espada y el enemigo.

23. “Bene sit Romanis et genti Iudaeorum in mari et in terra in aeternum, gladiusque et hostis procul sit ab eis.

24. Si estalla una guerra contra Roma o contra cualquiera de sus aliados en todo su imperio,

24. Quod si institerit bellum Romanis prius aut omnibus sociis eorum in omni dominatione eorum,

25. la nación judía combatirá ardientemente a su lado, según lo permitan las circunstancias.

25. auxilium feret gens Iudaeorum, prout tempus dictaverit illis, corde pleno

26. No dará ni suministrará al enemigo trigo, ni armas, ni dinero o naves, según ha decidido Roma, y cumplirá estos compromisos sin compensación alguna.

26. et proeliantibus non dabunt neque subministrabunt triticum, arma, argentum, naves, sicut placuit Romae; et custodient mandata eorum, nihil accipientes.

27. Igualmente, si la nación judía fuera atacada antes, los romanos lucharemos a su lado con todo ardor, según lo permitan las circunstancias,

27. Similiter autem et si genti Iudaeorum prius acciderit bellum, adiuvabunt Romani ex animo, prout eis tempus permiserit;

28. y no darán a los enemigos trigo, ni armas, ni dinero o naves según ha decidido Roma; y cumplirá estos compromisos sin engaños.

28. et adiuvantibus non dabitur triticum, arma, argentum, naves, sicut placuit Romae; et custodient mandata haec absque dolo.

29. En estos términos hacen los romanos su tratado con la nación judía.

29. Secundum haec verba ita constituerunt Romani populo Iudaeorum.

30. Si posteriormente unos u otros quisieran añadir o quitar algo, lo harán de común acuerdo, y lo añadido o lo quitado tendrá carácter obligatorio.

30. Quod si post haec verba cogitaverint hi aut illi addere aut demere, facient ex proposito suo; et, quaecumque addiderint vel dempserint, rata erunt.

31. Con relación a los daños causados por Demetrio a los judíos, le hemos escrito así: ¿Por qué mantienes tan pesado yugo sobre los judíos, nuestros amigos y aliados?

31. Et de malis, quae Demetrius rex fecit in eos, scripsimus ei dicentes: “Quare gravasti iugum tuum super amicos nostros, socios Iudaeos?

32. Si vuelven a acusarte, defenderemos sus derechos luchando contra ti por mar y tierra".

32. Si ergo iterum adierint nos adversum te, faciemus illis iudicium et pugnabimus tecum mari terraque””.





“Amemos ao próximo. Custa tão pouco querer bem ao outro.” São Padre Pio de Pietrelcina