Księga Psalmów, 106
14. Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.
14. Pałali żądzą na pustyni, na próbę wystawiali Boga na odludziu.
Psalm 106 jest refleksją na temat historii Izraela i jego relacji z Bogiem, obejmującą zarówno boską łaskę, jak i ludzką niewierność. Psalmista zaczyna od zachęcania ludzi do podziękowania Bogu, a następnie podsumowuje historię Izraela, w tym Wyjścia, Synaj, podróż na pustynię i podbój ziemi obiecanej, podkreślając wiele razy, że lud zbuntowali się przeciwko Bogu i jego konsekwencje. Oto pięć wersetów związanych z tematami opisanymi w Psalmie 106:
Psalm 106:1: „Chwała Pana. Chwała Pana, bo jest dobry; bo Jego dobroć trwa wiecznie”. Ten werset jest zachęcaniem dla ludzi, aby chwalić Pana, rozpoznając ich dobroć i miłosierdzie.
Psalm 106:6: „Zgrzeszyliśmy, podobnie jak nasi rodzice; popełniliśmy nieprawidłowość, wygraliśmy”. Ten werset uznaje niewierność ludu Izraela i jego tendencję do odejścia od Boga.
Psalm 106:21-22: „Zapomnieli o Bogu, jego Zbawicielu, który zrobił wielkie rzeczy w Egipcie, zastanawiają się w krainie kamery, przerażające rzeczy na Morzu Czerwonym”. Ten werset podkreśla łaskę Bożej w wyzwoleniu ludu Izraela z Egiptu i ich wierności, aby poprowadzić ich przez pustynię.
Psalm 106:32-33: „Zirytowali go również wodami Meriban i z tego powodu bardzo udało się Mojżeszowi; ponieważ zaostrzyli jego ducha, aby mówił lekkomyślnie do ust”. Werset ten przypomina niewierność ludu Izraela w Meribá, gdzie narzekali na Boga i spowodowali gniew Mojżesza.
Psalm 106:43: „Wiele razy je dostarczyli, ale zbuntowali się wraz z nimi w swoim celu i zostali zabici ich niegodziwością”. Ten werset podkreśla łaskę Bożej, aby pozbyć się ludu Izraela ich wrogów, ale także uznaje niewierność ludu, by buntować się przeciwko niemu wielokrotnie.
“O amor sem temor torna-se presunção.” São Padre Pio de Pietrelcina
