Bible Catholique
 

Druga knjiga o Samuelu, 17

8. I nastavi Hušaj: "Ti znaš da su tvoj otac i njegovi ljudi junaci i da su ljuti kao medvjedica kojoj su oteli njezine medvjediæe. Tvoj je otac ratnik, neæe on dopustiti da narod poèiva preko noæi.

Versets liés à Druga knjiga o Samuelu, 17:

2 Samuel 17 opisuje Aitofelov plan da napadne Davida i njegove sljedbenike dok su u bijegu. Međutim, Husaijevo vijeće, koje se pridružilo Davidu, prevladava i plan Aitofel je frustriran. Tada David i njegovi sljedbenici prelaze rijeku Jordan i pripremaju se suočiti se s Absalomom i njegovim sljedbenicima. Slijedi pet stihova povezanih s temama koje su upućene u 2 Samuela 17:

Psalam 3:6: "Neću se bojati deset tisuća ljudi koji su se stavili protiv mene i okružili me." Ovaj psalam, koji je napisao David, izražava svoje povjerenje u Boga u lice prijetnje koju su predstavljali Absalom i njegovi sljedbenici, čak i ako su mnogi.

Psalam 27:1: "Gospodin je moje svjetlo i moje spasenje; kome ću se bojati? Je li Gospod tvrđava mog života; kome ću se bojati?" David prepoznaje Božju zaštitu i pomaže usred Absalomove nesreće i zavjere.

Psalam 41:11: "Zato znam da mi ugodite, da me neprijatelj ne pobjeđuje." David se raduje sigurnosti da je Bog na njegovoj strani i neće dopustiti da njegovi neprijatelji trijumfiraju nad njim.

Psalam 55:22: "Baci brigu o Gospodinu i on će vas izdržati; nikada neće dopustiti da se pravednici trese." David potiče svoje sljedbenike da vjeruju Bogu i da pokrenu zabrinutost zbog njega, uvjeren da će ih podržati.

Psalam 62:1-2: "Samo u Bogu očekujem da moja duša šuti; on dolazi do mog spasenja. Samo je on moj stijena i moje spasenje; to je moja obrana; neću biti jako potresan." Ovaj psalam izražava Davidovo povjerenje u Boga kao svoje spasenje i zaštitu usred nevolja i napada njegovih neprijatelja.





Por que a tentação passada deixa na alma uma certa perturbação? perguntou um penitente a Padre Pio. Ele respondeu: “Você já presenciou um tremor de terra? Quando tudo estremece a sua volta, você também é sacudido; no entanto, não necessariamente fica enterrado nos destroços!” São Padre Pio de Pietrelcina