Ewangelia Marka, 4

1. Znowu zaczął nauczać nad jeziorem i bardzo wielki tłum ludzi zebrał się przy Nim. Dlatego wszedł do łodzi i usiadł w niej /pozostając/ na jeziorze, a cały lud stał na brzegu jeziora.

1. et iterum cœpit docere ad mare et congregata est ad eum turba multa ita ut in navem ascendens sederet in mari et omnis turba circa mare super terram erat

2. Uczył ich wiele w przypowieściach i mówił im w swojej nauce:

2. et docebat eos in parabolis multa et dicebat illis in doctrina sua

3. Słuchajcie: Oto siewca wyszedł siać.

3. audite ecce exiit seminans ad seminandum

4. A gdy siał, jedno padło na drogę; i przyleciały ptaki, i wydziobały je.

4. et dum seminat aliud cecidit circa viam et venerunt volucres et comederunt illud

5. Inne padło na miejsce skaliste, gdzie nie miało wiele ziemi, i wnet wzeszło, bo nie było głęboko w glebie.

5. aliud vero cecidit super petrosa ubi non habuit terram multam et statim exortum est quoniam non habebat altitudinem terræ

6. Lecz po wschodzie słońca przypaliło się i nie mając korzenia, uschło.

6. et quando exortus est sol exæstuavit et eo quod non haberet radicem exaruit

7. Inne znów padło między ciernie, a ciernie wybujały i zagłuszyły je, tak że nie wydało owocu.

7. et aliud cecidit in spinas et ascenderunt spinæ et offocaverunt illud et fructum non dedit

8. Inne w końcu padły na ziemię żyzną, wzeszły, wyrosły i wydały plon: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny.

8. et aliud cecidit in terram bonam et dabat fructum ascendentem et crescentem et adferebat unum triginta et unum sexaginta et unum centum

9. I dodał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.

9. et dicebat qui habet aures audiendi audiat

10. A gdy był sam, pytali Go ci, którzy przy Nim byli, razem z Dwunastoma, o przypowieść.

10. et cum esset singularis interrogaverunt eum hii qui cum eo erant cum duodecim parabolas

11. On im odrzekł: Wam dana jest tajemnica królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach,

11. et dicebat eis vobis datum est mysterium regni Dei illis autem qui foris sunt in parabolis omnia fiunt

12. aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana /tajemnica/.

12. ut videntes videant et non videant et audientes audiant et non intellegant nequando convertantur et dimittantur eis peccata

13. I mówił im: Nie rozumiecie tej przypowieści? Jakże zrozumiecie inne przypowieści?

13. et ait illis nescitis parabolam hanc et quomodo omnes parabolas cognoscetis

14. Siewca sieje słowo.

14. qui seminat verbum seminat

15. A oto są ci /posiani/ na drodze: u nich się sieje słowo, a skoro je usłyszą, zaraz przychodzi szatan i porywa słowo zasiane w nich.

15. hii autem sunt qui circa viam ubi seminatur verbum et cum audierint confestim venit Satanas et aufert verbum quod seminatum est in corda eorum

16. Podobnie na miejscach skalistych posiani są ci, którzy, gdy usłyszą słowo, natychmiast przyjmują je z radością,

16. et hii sunt similiter qui super petrosa seminantur qui cum audierint verbum statim cum gaudio accipiunt illud

17. lecz nie mają w sobie korzenia i są niestali. Gdy potem przyjdzie ucisk lub prześladowanie z powodu słowa, zaraz się załamują.

17. et non habent radicem in se sed temporales sunt deinde orta tribulatione et persecutione propter verbum confestim scandalizantur

18. Są inni, którzy są zasiani między ciernie: to są ci, którzy słuchają wprawdzie słowa,

18. et alii sunt qui in spinis seminantur hii sunt qui verbum audiunt

19. lecz troski tego świata, ułuda bogactwa i inne żądze wciskają się i zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

19. et ærumnæ sæculi et deceptio divitiarum et circa reliqua concupiscentiæ intrœuntes suffocant verbum et sine fructu efficitur

20. W końcu na ziemię żyzną zostali posiani ci, którzy słuchają słowa, przyjmują je i wydają owoc: trzydziestokrotny, sześćdziesięciokrotny i stokrotny.

20. et hii sunt qui super terram bonam seminati sunt qui audiunt verbum et suscipiunt et fructificant unum triginta et unum sexaginta et unum centum

21. Mówił im dalej: Czy po to wnosi się światło, by je postawić pod korcem lub pod łóżkiem? Czy nie po to, aby je postawić na świeczniku?

21. et dicebat illis numquid venit lucerna ut sub modio ponatur aut sub lecto nonne ut super candelabrum ponatur

22. Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw.

22. non enim est aliquid absconditum quod non manifestetur nec factum est occultum sed ut in palam veniat

23. Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.

23. si quis habet aures audiendi audiat

24. I mówił im: Uważajcie na to, czego słuchacie. Taką samą miarą, jaką wy mierzycie, odmierzą wam i jeszcze wam dołożą.

24. et dicebat illis videte quid audiatis in qua mensura mensi fueritis remetietur vobis et adicietur vobis

25. Bo kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma.

25. qui enim habet dabitur illi et qui non habet etiam quod habet auferetur ab illo

26. Mówił dalej: Z królestwem Bożym dzieje się tak, jak gdyby ktoś nasienie wrzucił w ziemię.

26. et dicebat sic est regnum Dei quemadmodum si homo jaciat sementem in terram

27. Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, nasienie kiełkuje i rośnie, on sam nie wie jak.

27. et dormiat et exsurgat nocte ac die et semen germinet et increscat dum nescit ille

28. Ziemia sama z siebie wydaje plon, najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarnko w kłosie.

28. ultro enim terra fructificat primum herbam deinde spicam deinde plenum frumentum in spica

29. A gdy stan zboża na to pozwala, zaraz zapuszcza się sierp, bo pora już na żniwo.

29. et cum se produxerit fructus statim mittit falcem quoniam adest messis

30. Mówił jeszcze: Z czym porównamy królestwo Boże lub w jakiej przypowieści je przedstawimy?

30. et dicebat cui adsimilabimus regnum Dei aut cui parabolæ conparabimus illud

31. Jest ono jak ziarnko gorczycy; gdy się je wsiewa w ziemię, jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi.

31. sicut granum sinapis quod cum seminatum fuerit in terra minus est omnibus seminibus quæ sunt in terra

32. Lecz wsiane wyrasta i staje się większe od jarzyn; wypuszcza wielkie gałęzie, tak że ptaki powietrzne gnieżdżą się w jego cieniu.

32. et cum seminatum fuerit ascendit et fit majus omnibus holeribus et facit ramos magnos ita ut possint sub umbra ejus aves cæli habitare

33. W wielu takich przypowieściach głosił im naukę, o ile mogli /ją/ rozumieć.

33. et talibus multis parabolis loquebatur eis verbum prout poterant audire

34. A bez przypowieści nie przemawiał do nich. Osobno zaś objaśniał wszystko swoim uczniom.

34. sine parabola autem non loquebatur eis seorsum autem discipulis suis disserebat omnia

35. Gdy zapadł wieczór owego dnia, rzekł do nich: Przeprawmy się na drugą stronę.

35. et ait illis illa die cum sero esset factum transeamus contra

36. Zostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Także inne łodzie płynęły z Nim.

36. et dimittentes turbam adsumunt eum ita ut erat in navi et aliæ naves erant cum illo

37. Naraz zerwał się gwałtowny wicher. Fale biły w łódź, tak że łódź już się napełniała.

37. et facta est procella magna venti et fluctus mittebat in navem ita ut impleretur navis

38. On zaś spał w tyle łodzi na wezgłowiu. Zbudzili Go i powiedzieli do Niego: Nauczycielu, nic Cię to nie obchodzi, że giniemy?

38. et erat ipse in puppi supra cervical dormiens et excitant eum et dicunt ei magister non ad te pertinet quia perimus

39. On wstał, rozkazał wichrowi i rzekł do jeziora: Milcz, ucisz się! Wicher się uspokoił i nastała głęboka cisza.

39. et exsurgens comminatus est vento et dixit mari tace obmutesce et cessavit ventus et facta est tranquillitas magna

40. Wtedy rzekł do nich: Czemu tak bojaźliwi jesteście? Jakże wam brak wiary?

40. et ait illis quid timidi estis necdum habetis fidem et timuerunt magno timore et dicebant ad alterutrum quis putas est iste quia et ventus et mare obœdiunt ei